اهداف پژوهش:
هدف کلی:
مقایسه ی تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر یادگیری مفاهیم هندسی، خلاقیت، هوش منطقی-ریاضی و هوش فضایی دانش آموزان پایه ششم
اهداف جزیی:
مقایسه میزان تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر یادگیری مفاهیم ساده سطوح شناختی هندسی دانش آموزان پایه ششم
مقایسه میزان تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر یادگیری مفاهیم متوسط سطوح شناختی هندسی دانش آموزان پایه ششم
مقایسه میزان تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر یادگیری مفاهیم مشکل سطوح شناختی هندسی دانش آموزان پایه ششم
مقایسه میزان تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر یادگیری مفاهیم هندسی دانش آموزان پایه ششم
مقایسه میزان تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر خلاقیت دانش آموزان پایه ششم
مقایسه میزان تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر هوش منطقی ریاضی دانش آموزان پایه ششم
مقایسه میزان تأثیر آموزش هندسه به شش شیوه ی «فراکتال با کاغذ، کتاب سازی، موزاییک کاری با کامپیوتر، فراکتال با کامپیوتر، اوریگامی و موزاییک کاری با کاغذ» بر هوش فضایی دانش آموزان پایه ششم
فرضیات پژوهش:
فرضیه کلی:
بین میزان یادگیری مفاهیم ساده شناختی هندسی در شش گروه مورد مطالعه تفاوت موجود دارد.
بین میزان یادگیری مفاهیم متوسط شناختی هندسی در شش گروه مورد مطالعه تفاوت موجود دارد.
بین میزان یادگیری مفاهیم مشکل شناختی هندسی در شش گروه مورد مطالعه تفاوت موجود دارد.
بین میزان یادگیری مفاهیم هندسی در شش گروه مورد مطالعه تفاوت موجود دارد.
بین میزان خلاقیت دانش آموزان در شش گروه مورد مطالعه تفاوت موجود دارد.
بین میزان هوش منطقی ریاضی دانش آموزان در شش گروه مورد مطالعه تفاوت موجود دارد.
بین میزان هوش دیداری فضایی دانش آموزان در شش گروه مورد مطالعه تفاوت موجود دارد.
تعریف مفاهیم و اصطلاحات: (به صورت مفهومی):
تعاریف نظری:
روش اوریگامی: اوریگامی یا کاغذ تا شده یا بنا به قولی «کاغذ و تا» هنر تا کردن کاغذ برای به وجود آوردن اشکال و اشیای تزیینی و حتی وسایل مصرفی و سرگرمی های کودکانه است. سابقه ی این هنر سنتی از بازی های ساده کودکانه آغاز می شود و به هنری پیچیده می رسد. این هنر در آموزش مفاهیم مختلف نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد (علاء الدینی، ۱۳۸۳، ص ۹۱).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

فراکتال: هندسه ی فراکتال یک هندسه ی عملی مورد توافق عمومی بین نظم هندسی دقیق اقلیدسی و بی نظمی هندسی ریاضیات عمومی است (ماندلبروت^[۲۸]، ۱۹۸۹، ص ۳).
موزاییک کاری: موزاییک کاری در فرهنگ لغت به معنای فرم یا ترتیب مربع های کوچک در یک الگوی شطرنجی یا موزاییکی است. کلمه ی موزاییک کاری (tessellate) از کلمه ی یونانی (tesseres) که در انگلیسی به معنای «چهار» است گرفته شده است. اساس موزاییک کاری بر تقارن است. تقارن بخشی اساسی از هندسه، طبیعت و اشکال است. ایجاد این الگوها به ما کمک می کند تا درک خود را از جهان سازماندهی کنیم (ناشل^[۲۹]، ۲۰۰۵، ص ۳).
کتاب سازی: یکی از روش های هنری که می تواند در کلاس درس هندسه مورد استفاده قرار گیرد، کتاب‌سازی است. در این روش دانش‌آموزان می‌توانند کتابی در مورد هر مبحث در ریاضیات بسازند که به عنوان یک ابزار ارزیابی عمل کند. برای ارزیابی دانش دانش‌ آموزان در مورد اشکال، اجازه دهید دانش آموزان کتاب کودکان بر مبنای اشکال را بنویسند و نشان دهند. این امر به معلمان این امکان را می‌دهد تا بینشی در مورد مفاهیمی که دانش‌آموزان فرا می‌گیرند، به دست آورند. کتاب‌سازی فرصتی برای نشان دادن دانش و همچنان لذت‌بخش بودن و خلاق بودن ارائه می‌کند. کتاب‌سازی به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا تعاریف را به واقعیت تبدیل کنند (هسکت، ۲۰۰۷، ص ۱۷ و ۱۸).
انیمیشن: بائک و لاین^[۳۰] (۱۹۸۸) انیمیشن را به عنوان «فرایند تولید یک سری قاب حاوی یک شیء یا مجموعه ای از اشیاء به طوری که هر قاب متفاوت از قاب قبلی به نظر برسد به منظور نشان دادن حرکت» تعریف نموده‌اند (ص ۱۳۲). گونزالس^[۳۱] (۱۹۹۶) تعریف گسترده تری از انیمیشن ارائه می‌کند به نظر او «انیمیشن ارائه‌ مجموعه ای از تصاویر مختلف به صورت پویا و مطابق فعالیت کاربر، به گونه ای که کمک کند به کاربر برای درک تغییرات متوالی آنی و گسترش یک مدل ذهنی مناسب برای کار» (ص ۲۷).
یادگیری: یادگیری به فرایند ایجاد تغییرات نسبتاً پایدار در رفتار بالقوه فرد اطلاق میشود که بر اثر تجربه حاصل آید (سیف، ۱۳۸۷).
هوش منطقی – ریاضی: هوش منطقی/ ریاضی یعنی توانایی استفاده از استدلال، منطق و اعداد. این یادگیرنده‌ها به صورت مفهومی با بهره گرفتن از الگوهای عددی و منطقی فکر می‌کنند و از این طریق بین اطلاعات مختلف رابطه برقرار می‌کنند. آن‌ها همواره در مورد دنیای اطرافشان کنجکاوند، سؤال‌های زیادی می‌پرسند و دوست دارند آزمایش کنند. این هوش مبتنی بر توانایی دست ورزی اعداد با درک نظام‌های منطقی است. توانایی استفاده مؤثر از اعداد و توانایی استدلال بالا از نشانه های هوش منطقی/ریاضی است. افراد با هوش ریاضی بالا در طبقه بندی، استنباط، تعمیم و محاسبه قوی‌اند (پیشقدم و معافیان، ۱۳۸۶، ص ۷).
تعاریف عملیاتی:
روش اوریگامی: به منظور آموزش مفاهیم هندسی با بهره گرفتن از روش اوریگامی از کاغذهای سفید و رنگی به روش تازدن استفاده گردیده است. در این شیوه ی آموزشی که با فعالیت دانش آموزان همراه می باشد برای آموزش هر مفهوم هندسی، مفهوم مورد نظر با بهره گرفتن از روش تا زدن کاغذ آموزش داده می شود. مثلاً برای آموزش مفهوم تقارن از تهیه شکل های مختلف با بهره گرفتن از کاغذ و تا زدن آن‌ها مفهوم خط تقارن برای دانش آموزان ارائه می گردد.
انیمیشن: به منظور آموزش مفاهیم هندسی در قالب دو شیوه ی آموزش هندسه به روش فراکتال با بهره گرفتن از کامپیوتر و آموزش هندسه به روش موزاییک کاری با بهره گرفتن از کامپیوتر، آموزش های هر گروه از دو روش آموزشی در قالب برنامه ی متحرک سازی اشکال نظیر فلش آموزش داده شده است.
هندسه: مباحث هندسی مورد نظر پژوهش عبارت است از هشت مفهوم هندسی در رابطه با چهار شکل لوزی، متوازی الاضلاع، مثلث و ذوزنقه که این مفاهیم شامل مختصات و مساحت مربوط به هر چهار شکل می شود.
یادگیری: منظور از یادگیری عبارت است میزان تفاوت نمرات هر دانش آموز در پس آزمون اول نسبت به پیش آزمون.
خلاقیت: نمره‌ای است که هر فرد از طریق پاسخگویی به تعداد ۶۰ سؤال سه گزینه ای مربوط به سنجش خلاقیت از آزمون سنجش خلاقیت تورنس به دست می‌آورد.
هوش منطقی – ریاضی: نمره‌ای است که فرد از طریق پاسخگویی به تعداد ۱۰ سؤال مربوط به سنجش هوش منطقی از سؤالات مربوط به تست سنجش هوش‌های گاردنر به دست می‏آورد.
هوش فضایی: نمره‌ای است که فرد از طریق پاسخگویی به تعداد ۱۰ سؤال مربوط به سنجش هوش فضایی از سؤالات مربوط به تست سنجش هوش‌های گاردنر به دست می‏آورد.
فصل دوم
ادبیات پژوهش
مقدمه فصل دوم:
این فصل در بردارنده ی مبانی نظری و تجربی مرتبط با موضوع پژوهش است. از این رو، در ابتدا به واکاوی آموزش هندسه و ریاضیات به طور کلی پرداخته و به بررسی مفاهیمی نظیر آموزش ریاضی، اهمیت آموزش درس ریاضی، روش‌های سنتی در تدریس، چالش های پیش روی روش های یاددهی-یادگیری ریاضی دوره ابتدایی، رفتارشناسی ریاضی، تأثیر ریاضیات در زندگی، اهمیت تدریس هندسه در مدارس، کاربرد هندسه در زندگی، سطوح یادگیری مفاهیم هندسی، مفاهیم توپولوژیک هندسی در دوره ابتدایی، اوریگامی، اوریگامی برای آموزش و هنر، تاریخچه فراکتال، شناخت فراکتال، چگونگی ساخت انواع فراکتال، خود همانند اشکال هندسی مبتنی بر فراکتال، آموزش هندسه به روش موزاییک کاری، آموزش هندسه به روش کتاب سازی، لزوم استفاده از رایانه در آموزش، تاریخچه ایجاد و استفاده از انیمیشن، اهمیت و کاربرد انیمیشن در آموزش، کاربرد انیمیشن در آموزش، ادراک بصری و هندسه، هوش های چندگانه، هوش منطقی-ریاضی، هوش فضایی-دیداری و رابطه هوش فضایی و هندسه می پردازیم؛ و در انتهای فصل نیز نتایج پژوهش های مرتبط با پژوهش حاضر در دو بخش داخل ایران و خارج ایران را بیان می کنیم.
آموزش ریاضی:
ریاضیات، علمی با مفاهیم ذهنی و انتزاعی است، یعنی بسیاری از مفاهیم ریاضی، تصوراتی از اشیا هستند که ترجمان آن ها به همان صورت ذهنی در دنیای واقعی میسر نیست. انتزاعی بودن علم ریاضیات امکان احساس مفاهیمش را دشوار و در نتیجه آموزش و یادگیری آن را سخت کرده است به طوری که روش های آموزشی خاصی را می طلبد. روش های آموزشی در ابتدا باید حالت کاربردی داشته باشند تا دانش آموزان دوره ی ابتدایی بتوانند توانایی لازم برای درک آن ها را در خود ایجاد نمایند. با توجه به بررسی ها می توان گفت که وابستگی شدیدی بین روند های یادگیری و روش های یاددهی وجود دارد اما دقیقاً نمی توان مشخص کرد که ریاضیات چگونه یاد گرفته می شود. چون یاددهی – یادگیری یک علم نیست، معلم می تواند روش های خاص خود را برای آموزش ریاضیات در دوره ی ابتدایی به کار ببرد. این روش ها باید طوری برنامه ریزی و ابداع شوند که بتوان به وسیله ی آن ها تمام منابع درونی کودک در حال رشد را پرورش داد. به عبارت دیگر در آموزش ریاضی در این دوره، باید از روش هایی بهره برد که توانایی ذهنی – ریاضی دانش آموزان را تقویت کند، باعث رشد فکر و ایده در ذهن آنان شود و در نتیجه یادگیری فعال ایجاد نماید. شیوه ی آموزش برای ریاضیات به خصوص در دوره ی ابتدایی باید با کشاندن دانش آموز به راه کشف و شهود، آماده ساختن او به پژوهش، عادت دادن او به تفکر منطقی، تشویق او به پرسشگری و جستجو گری و با خلاق ساختن ذهن او همراه باشد و از آن جا که کاربردهای امروزی ریاضیات، از چارچوب موضوع های درسی این علم (عدد و شکل هندسی) پا فراتر گذاشته است، می توان مهارت های ذکر شده را با نمونه های جدی و آموزنده ای از کاربرد ریاضیات تلفیق کرد و بعد آن ها را به دانش آموزان یاد داد (صحرایی، ۱۳۸۶، ص ۱).
تدریس و یادگیری ریاضی، فقط در انتقال مفاهیم و تعاریف به دانش آموزان خلاصه نمی شود، بلکه برنامه ریاضی همچنین مسئول توسعه و تعمیم مفاهیم ریاضی، ایجاد انگیزه، پرورش قدرت خلاقیت، به کارگیری و ایجاد ارتباط بین آموخته های دانش آموزان است تا در نهایت حل مسأله به مثابه نیروی حیاتی آموزش ریاضی، به طور جدی در نظر گرفته شود و دانش آموزان «مسأله حل کن» تربیت شوند نه کشانی که بر اثر ناتوانی مقابله با مسأله، صورت مسأله را حذف می کنند (یاوری و همکاران، ۱۳۸۵، ص ۷۱۴).
یادگیری فعال از طریق تجربیات، آزمون، خطا و درگیر شدن مستقیم در تحقیق، بررسی و حل مسأله ایجاد می شود که منجر به تولید و کشف دانش خواهد شد، معلم باید ارتباطات درونی ریاضی (ارتباط مفاهیم ریاضی باهم) را با ارتباطات بیرونی (ارتباط ریاضی با سایر علوم و کاربردهای ریاضی) آن پیوند داده و اهمیت شیوه های تفکر و استدلال را برای متعلم آشکار سازد. مهارت های مورد تأکید در آموزش ریاضی عبارت‌اند از: حل مسأله، استدلال و کشف، فرضیه سازی و نظریه پردازی، استفاده از ابزار و فناوری، تخمین و تقریب عددی، اندازه گیری، استفاده از نمودارها و شواهد هندسی، محاسبات عددی و عملیات ذهنی، الگویابی و مدلسازی و شمارش. همچنین یادگیری، تدریس، برنامه ریزی درسی و ارزشیابی از موضوعات مهم در آموزش ریاضی هستند (قاسم زاده دیبگی، ۱۳۸۶، ص ۸۰).
اهمیت آموزش درس ریاضی:
ریاضیات یکی از جذاب‌ترین نظام‌های فکری، محض‌ترین و ساده‌ترین صورت‌های هنری و چالش انگیزترین سرگرمی‌هاست. مطالعه ریاضیات بسیار لذت بخش و با اهمیت است. ریاضیات با کمک کردن در حل مسائل رشته‌هایی چون؛ پزشکی، مدیریت، اقتصاد، رایانه، فیزیک، روان شناسی، مهندسی و علوم اجتماعی فرصتی را برای ایجاد مشارکت پایدار در جامعه دارد (منزین و گلدمن، ۱۳۸۷، ص ۱۳). مطالعه منظم و هدف دار درس ریاضی «خصوصاً اگر در مدرسه باشد»، موجب می‌گردد که قدرت تفکر و تعقل افراد شکوفا شده و از آنان افرادی متفکر و خلاق بار بیاورد. «درس ریاضیات در پرورش قوای فکری و افزایش قدرت استدلال دانش آموزان نقش اساسی داشته و در شکوفایی استعدادها و مفید بودن آن در بالفعل نمودن توانایی‌های دانش آموزان و ایجاد خلاقیت و تفکر مثبت در آن‌ها موثر است» (مظفروندی، ۱۳۸۵).
بر اساس تفاوت‌های درون فردی، توانایی دانش آموزان برای یادگیری دروس مختلف متفاوت است. به این معنی که برخی درس‌ها را بهتر از دروس دیگر می‌آموزند. در این میان ریاضیات یکی از دروسی است که از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا موفقیت دانش آموزان در این درس تا حدود زیادی بر سرنوشت تحصیلی آنان تأثیر دارد. مشاهدات نشان می‌دهد که بسیاری از دانش آموزان در درس ریاضی مشکل دارند، این مشکل تا حدی است که برخی از دانش آموزان اقرار می‌کنند که از این درس می‌ترسند و حتی برای فرار از آن به رشته های غیر ریاضی روی می‌آورند. ضعف در ریاضی و گریز از آن همیشه به خاطر بی استعدادی و یا سخت بودن ریاضی نیست (کریم زاده، ۱۳۸۰، ص ۳).
روش‌های سنتی در تدریس ریاضی:
به طور سنتی، ریاضیات، به صورت تجریدی تدریس شده است؛ یعنی اول تعاریف دقیق و معرفی مفاهیم به صورت انتزاعی انجام می گیرد، سپس سعی می شود دانش آموزان از طریق مثال‌های حل شده در کتاب و تمرین های آخر فصل، درک بهتری از مفاهیم ریاضی پیدا کرده و قدرت بیشتری در به کارگیری روش ها و الگوریتم های ارائه شده به دست آورند. موضوع از این جنبه مورد توجه است که روش‌های سنتی تدریس ریاضی با وجود تجربه سالیان متمادی نتوانسته است وظیفه خطیر یادگیری و آموزش برای عموم دانش آموزان و حتی نخبگان را به نحو مطلوبی انجام دهد. در آموزش سنتی ریاضیات، معلم درسی را منتقل می کند و دانش آموز با پس دادن آن مبحث مورد ارزشیابی قرار می گیرد. چنین دانش آموزانی را می توان به قوطی های سیاه کوچکی که دارای روزنه ای برای ورود و روزنه ای برای خروج هستند، تشبیه کرد. موادی به وسیله معلم از روزنه ورودی داخل می شود و هم او وارسی می کند که آیا آنچه در روزنه ورودی داده شده از روزنه دیگر خارج می شود یا نه؟ بر این اساس معلم تفاوت بین دورندادها و بروندادها را اندازه گیری می کند، اگر این تفاوت زیاد باشد، قوطی کوچک کارش را خوب انجام نداده است و اگر تفاوت کم باشد، قوطی کوچک پاداشی را دریافت می کند. در اکثر موارد، معلم انتظار ندارد بیشتر از آنچه که به روزنه ورودی داده است از روزنه خروجی به دست آورد. مثلاً دانش آموز مسأله را غیر از راه حلی که معلم ارائه کرده است حل کند (گلزاری، ۱۳۸۳، ص ۲ و ۳).
چالش های پیش روی روش های یاددهی – یادگیری ریاضی در دوره ی ابتدایی

از مطالب بیان شده می­توان به ضرورت مدیریت خطاهای ناپایدار و متناوب پی برد. در واقع سیستم باید با بهره گرفتن از تکنیک­های کشف و مکان­ یابی خطا، Master Nodeی را که دارای خطای گذراست شناسایی کند. از آنجا که مدیریت خطا توسط گره­های بالایی انجام می­گیرد، پس Mobile Node تکنیک­های کشف و مکان­ یابی خطای گذرا را اجرا می­ کند. بعد از تشخیص وجود خطای گذرا در Master Node، تمامی Body Nodeهای Master Node معیوب باید از وجود خطای گذرا مطلع شوند. همچنین در شبکه ­های چند Master Nodeی، این Body Nodeها باید به یک Master Node سالم تخصیص یابند و در صورت نبود Master Node سالم در شبکه، Body Nodeها خود موظف به ارسال اطلاعات برای Master Node مجازی تعبیه شده در Mobile Nodeمی­باشند. این در حالیست که در شبکه ­های تک Master Nodeی، خود Body Nodeها به صورت مستقیم اطلاعاتشان را به Master Node مجازی ارسال می­ کنند. این فرایند تا زمان برطرف شدن خطای گذرای Master Node معیوب ادامه پیدا می­ کند. به محض برطرف شدن خطای گذرا، باید Body Nodeها را از سالم شدن Master Node آگاه کرد و بعد آنها را به Master Node سالم شده، تخصیص داد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

بعد از طراحی و پیاده­سازی Master Node باید با بهره گرفتن از تکنیک­های پیش ­بینی خطا، خطاهای پایدار و گذرا که امکان وقوع دارند، شناسایی شوند. سپس با بهره گرفتن از تکنیک­های تزریق خطا آنرا به سیستم تزریق کرد تا میزان تحمل خطای Master Nodeها مشخص شود. همچنین با این کار می­توان کاستی­های موجود را برطرف کرد و یا از حضور Master Nodeها در وضعیت­هایی که باعث بروز خطاهای گذرا می­ شود، جلوگیری کرد.
۳-۳-۳ طراحی ارگونومی
ارگونومیک^[۶۹]، علمی است که بر روی سادگی استفاده از ماشین مانور می­دهد. این علم با تمرکز بر روی ویژگی­های طراحی، خلاء بین کاربر و محصولات را پر می­ کند. طراحی ارگونومی با طوفان مغزی^[۷۰] همراه است. فرایند طوفان مغزی، مرحله­ ای است که در آن افراد مختلف با تخصص­های مختلف گرد هم جمع می­شوند و راه­ حل­های مناسبی را برای حل یک مشکل ارائه می­ دهند.
با مجتمع کردن ارگونومی در دستگاه­های پوشیدنی می­توان یک ارتباط دوستانه را بین کاربر و این کامپیوترها بوجود آورد. در فرایند طراحی ارگونومی برای کامپیوترهای پوشیدنی باید سه فاکتور مهم یعنی «کاربر»، «کامپیوتر پوشیدنی» و «وظیفه­ی کامپیوتر پوشیدنی» را در نظر گرفت.
در بحث «کاربر»، باید فاکتورهای مختلفی از جمله سن کاربر، جنسیت کاربر، توانایی فیزیکی کاربر و غیره، مورد توجه قرار گیرند. برای مثال Body Node را می­توان به صورت یک مچ­بند طراحی کرد. کاربر استفاده کننده از این مچ­بند می ­تواند یک نوزاد ۶ ماهه یا یک جوان ۲۵ ساله باشد. طراحی ارگونومی با در نظر گرفتن سن کاربر، تأکید می­ کند که مچ­بند نوزاد باید بگونه­ای طراحی شود که سبک وزن و کوچک باشد.
در طراحی ارگونومی، فاکتور «کامپیوتر پوشیدنی» بر روی ویژگی­های مختلفی از جمله اندازه و شکل تأکید می­ کند. برای مثال بدون در نظر گرفتن طراحی ارگونومی، می­توان شکل ظاهری Master Node را مانند یک چاقوی کوچک بسیار زیبا طراحی کرد. با توجه به اینکه Master Node بر روی بدن کاربر پوشیده می­ شود، هر لحظه این امکان وجود دارد که به بدن کاربر آسیب رساند.
در نظر گرفتن فاکتور «وظیفه­ی کامپیوتر پوشیدنی»، در طراحی ارگونومی امری ضروری می­باشد. برای مثال با در نظر گرفتن این فاکتور در طراحی ارگونومی، یک Body Node که وظیفه­ اش کنترل نبض کاربر است را نمی­ توان به صورت گوشواره طراحی و بر روی گوش نصب کرد.
۳-۳-۴ تحمل خطای شفاف
در بحث تحمل خطا همواره مسئله­ شفافیت باید مورد توجه قرار گیرد. تحمل خطای شفاف یعنی اینکه اقدامات و تکنیک­هایی که در زمینه­ تحمل خطا انجام می­گیرند، از دید کاربر (فرد تحت نظارت) مخفی باشند. در ادامه با بیان یک سناریو لزوم تحمل خطای شفاف بیان می­ شود. حالتی را می­توان تصور کرد که، پیاده­سازی Body Nodeها و Master Nodeها بگونه­ای باشد که هر کدام از آنها حاوی یک لامپ کوچک باشند. به محض کشف خطای پایدار یا ناپایدار در هر ماژول، لامپ آن گره شروع به چشمک زدن می­ کند.
در نگاه اول ممکن است ایده­ استفاده از لامپ­های چشمک زن ایده­آل به نظر برسد. زیرا فرد تحت کنترل، به محض آگاهی از وجود خطا، سعی در برطرف سازی آن می­ کند. اما این ایده به دو دلیل رد می­ شود. اولاً، افراد تحت کنترل مانند سالمندان معمولاً دانش تخصصی کافی را برای برطرف­سازی خطاها ندارند. ثانیاً، مبحث شفافیت در این ایده در نظر گرفته نشده است. بگونه­ای که این هشدار استرس شدیدی را به فرد تحت نظارت وارد می­ کند و ممکن است سلامتی روحی و روانی او را به مخاطره بیاندازد. این در حالی است که ممکن بود خطا فوق گذرا باشد و خللی در کارکرد شبکه ایجاد نمی­کرد و پس از مدتی برطرف می­شد. به بیانی این خطای گذرا توسط مدیریت خوشبینانه قابل مدیریت بود.
به عنوان یک نتیجه ­گیری کلی باید خاطرنشان کرد که به دلیل ساده بودن سخت­افزار Body Node و Master Node و نداشتن امکاناتی از قبیل نمایشگر، عدم در نظر گرفتن شفافیت می ­تواند مشکلات روحی و روانی فراوانی را برای فرد تحت نظارت به همراه داشته باشد. لذا اگر بنا باشد برای Body Nodeها و Master Nodeها، خطاهایی از قبیل شارژ باتری را به کاربر هشدار داد؛ باید این هشدار توسط Mobile Node به کاربر داده شود.
۳-۳-۵ مدیریت خطا در معماری سه لایه­ای ارائه شده
در معماری سه لایه­ای ارائه شده، مبحث مدیریت خطا یکی از مباحث بنیادی است. لازم به یادآوری است که فلسفه­ی طراحی Body Nodeها و Master Nodeها بر روی سادگی و پیچیده نبودن مانور می­دهد. به بیانی گره­های پوشیدنی مذبور فاقد عناصر هشدار خطا از جمله نمایشگر و لامپ می­باشند. لذا با توجه به مطالب بیان شده و با در نظر گرفتن شفافیت، هشدار خطای Body Nodeها و Master Nodeها از طریق گره Mobile Node انجام می­گیرد. به بیانی دقیق­تر در گره­های پوشیدنی، تشخیص و کشف خطای هر گره به وسیله­ خود گره مشخص می­ شود. سپس گره خطای خود را به گره بالایی که Mobile Node است، اطلاع می­دهد. در پایان با در نظر گرفتن بحث شفافیت اگر نیاز باشد که کاربر از این خرابی مطلع شود، این آگاه­سازی از طریق گره Mobile Node صورت می­گیرد.
برای درک بهتر در ادامه از دو مثال استفاده می­ شود. مثال اول بدین صورت است که یک Body Node، دارای یک سنسور افزونه و یک سنسور فعال است. حالتی را می­توان تصور کرد که تمامی سنسورهای این Body Node به سبب خطای پایدار از کار بیافتند. در این حالت خود Body Node، خطا و خرابی سنسورهایش را کشف می­ کند؛ سپس با ارسال پیامی، Mobile Node را از این خرابی آگاه می­ کند. در پایان Mobile Node، به Master Node آن گره­ها فرمان می­دهد تا Body Node معیوب را خاموش و حالت Body Node افزونه­ی آن را از حالت standby به حالت فعال تغییر دهد.
مثال دوم بدین شرح می­باشد که باتری Master Node فیزیکی از حد آستانه پایین­تر باشد. در اینصورت خود Master Node، خطای باتریش را کشف می­ کند و با ارسال پیامی Mobile Node را از این خرابی آگاه می­سازد. بلافاصله در این شرایط، Mobile Node با یک پیام متنی به کاربر هشدار شارژ باتری Master Node را می­دهد و همزمان به Body Nodeهای Master Node معیوب فرمان می­دهد تا اطلاعاتشان را برای Master Node مجازی ارسال کنند.
به عنوان یک نتیجه ­گیری کلی باید بیان کرد که مدیریت خطا در معماری ارائه شده به صورت سلسله مراتبی است. بدین صورت که پیام­ها از گره­های پایینی به گره­های بالایی می­روند و فرمان­ها از گره­های بالایی به گره­های پایینی می­آیند. این بدین معنی است که هرگز گره پایینی فرمانی را به گره بالایی نمی­دهد.
۳-۳-۶ Mobile Nodeها
امروزه دستگاه­های Mobile Node به سرعت در حال پیشرفت هستند، این امر باعث شده است که محدودیت­های دستگاه موبایل نسبت به کامپیوترهای پوشیدنی بسیار کمتر باشد. از اینرو دستگاه­های موبایل دارای نرم­افزار و سخت­افزار پیچیده­تری می­باشند، بگونه­ای که آنها قادر به انجام پردازش­های سنگین و همچنین توانایی پشتیبانی از برنامه­ ها و نرم­افزارهای پیچیده را دارند. لذا این گره­ها بحث­های مدیریت داده ­ها را به صورتی عالی انجام می­ دهند و به نحوی شایسته با ابر ارتباط برقرار می­ کنند.
لازم به ذکر است که دستگاه موبایل می ­تواند هر کامپیوتر سیاری از قبیل یک PDA، گوشی موبایل، تبلت، لپ­تاپ و … باشد. یعنی دستگاه موبایل می ­تواند یک گوشی ساده­ی موبایل باشد که حتی امکاناتی از قبیل بلوتوث، پشتیبانی از اینترنت و نصب برنامه­ ها و نرم­افزارهایی که برای ارتباط با کامپیوترهای پوشیدنی و ابر است را نداشته باشد. همچنین یک دستگاه موبایل می ­تواند یک لپ­تاپ پیشرفته باشد که چندین تکنولوژی ارتباطی، CPU قدرتمند، چندین ترابایت حافظه و قابلیت پشتیبانی از نرم­افزارهای پیشرفته را دارد.
با توجه به مطالب بیان شده، معماری سه لایه­ای پیشنهادی از چالش­هایی رنج می­برد. از آنجا که دستگاه­های موبایل رابط ارتباط بین کامپیوترهای پوشیدنی و ابر هستند، نقش و عملکردشان نیاز به بررسی دقیق­تری دارد. برای مثال اگر در لایه­ی دوم معماری پیشنهادی، از یک گوشی موبایل ساده که فاقد هرگونه تکنولوژی ارتباطی و فاقد قابلیت نصب نرم­افزار است، استفاده شود، آنگاه لایه­ی دوم قادر به انجام وظایفش نیست. همچنین می­توان حالتی را تصور کرد که در لایه­ی دوم، یک لپ­تاپ پیشرفته مورد استفاده قرار بگیرد. در نگاه اول به نظر می­رسد که این لپ­تاپ پیشرفته بهترین گزینه برای لایه­ی دو می­باشد اما اینگونه نیست. اولاً چنین دستگاهی گران است و همچنین دستگاه لایه­ی دو همیشه باید در حالت روشن یا آماده­باش باشد، این در حالیست که اگر لپ­تاپ فوق را بخواهیم در حالت روشن نگه داریم، در طی مدت زمان محدودی شارژ باتریش به اتمام می­رسد. به علاوه، لپ­تاپ قابل حمل نیست زیرا نسبت به گوشی موبایل سنگین­تر است به گونه ­ای که افراد تحت نظارت، بخصوص افراد بیمار و سالمند قادر به تحمل وزن این دستگاه برای مدت طولانی نیستند.
نتیجتاً، در انتخاب دستگاه مناسب برای لایه­ی دو باید دقت شود. دستگاه سیارِ انتخابی باید توانایی پشتیبانی از تکنولوژی­های ارتباطی مختلف را داشته باشد و قابلیت نصب و پشتیبانی از نرم­افزار ارتباطی بین لایه­ های اول و سوم را داشته باشد. همچنین این دستگاه نباید گران و سنگین باشد، به گونه ­ای که تمامی اقشار جامعه و نیز افراد با سنین مختلف قادر به تهیه و استفاده از آن باشند.
خطا­های سخت­افزار: سخت­افزار Mobile Nodeها به مراتب نسبت به Body Node­ها و Master Nodeها از تهدیدات و خطرات کمتری رنج می­برند. اما هر لحظه این امکان وجود دارد که گره Mobile Node به سبب خطای پایدار خراب شود، بگونه­ای که قادر به ادامه­ انجام فعالیتش نباشد. لازم به ذکر است که خرابی فرستنده، گیرنده و باتری Mobile Node و همچنین خالی شدن باتری آن، منجر به وقوع خطای پایدار در این گره می­ شود. در این حالت استفاده از یک Mobile Node افزونه اولین راه­حلی است که به ذهن می­رسد. اما واقعیت امر این است که هزینه­ Mobile Nodeها گران است، لذا استفاده از واحد رزرو برای Mobile Node با تحمل هزینه همراه است. به بیانی استفاده از واحد افزونه و تعداد واحدهای افزونه بستگی به کاربرد دارد، به طور مثال اگر کاربرد حساس باشد می­توان با تحمل هزینه مالی از ۱۰ عدد واحد رزرو استفاده کرد.
اگر گره Mobile Node به سبب خطای پایدار خراب شود آنگاه انتقال اطلاعات از Master Node به ابر معنی ندارد. زیرا Master Node فاقد نمایشگر می­باشد و به اندازه­ Mobile Node امکانات ارتباطی و نرم­افزاری ندارد، پس در این حالت Master Node به عنوان یک هشدار دهنده عمل می­ کند. Master Node هشدار خرابی Mobile Node را برای مرکز ابری ارسال می­ کند، همچنین با در نظر گرفتن شفافیت، توسط بلوتوث یک پیام متنی را به تمامی Mobile Nodeهایی که در اطراف شخص تحت نظارت قرار دارند، ارسال می­ کند. در واقع این پیام، هشدار جایگزینی یا تعمیر Mobile Node را می­دهد. بعد از این هشدار، در صورت موجود بودن واحد رزرو، می­توان از آن استفاده کرد. شایان ذکر است که با خراب شدن واحد افزونه، این چرخه دوباره ادامه پیدا می­ کند.
از مطالب بیان شده می­توان به این نتیجه رسید که با خراب شدن Mobile Node باید Master Nodeها به منظور هشدار دادن، بلافاصله از این خرابی آگاه شوند. همچنین برای اینکه گره Master Node بتواند از وضعیت گره Mobile Node خبردار شود، در زمان­های خاصی نیاز به برقراری ارتباط با این گره را دارد. به طور مثال گره Mobile Node می ­تواند هر ۱۰۰ ثانیه یکبار، پیام «سلام Master Node» را برای Master Node ارسال کند، که عدم دریافت این پیام از سوی Master Nodeها، نشانه­ی خراب بودن Mobile Node است. که این مسئله در بخش­های قبلی به صورت مفصل مورد بررسی قرار گرفت.
سناریویی را می­توان تصور کرد که گره Mobile Node سالم و بی­نقص باشد و گیرنده Master Node مشکل داشته باشد. ممکن است این امر باعث شود که Master Node به اشتباه تشخیص دهد Mobile Node خراب است، بگونه­ای که اقدام به ارسال هشدار اشتباهی برای ابر کند.
در شبکه ­های چند Master Nodeی، به منظور برطرف­سازی مشکل فوق می­توان از تکنیک رأی­گیری استفاده کرد. بدین صورت که برای انجام فرایند رأی­گیری تعداد Master Nodeهای فیزیکی فرد باشند. روش کار بدین صورت است که از روش رأی­گیری بر اساس رأی اکثریت استفاده می­ شود. یعنی اکثریت Master Nodeها با هم سالم بودن یا نقص داشتن Mobile Node را مشخص می­ کنند. نتیجتاً در شبکه ­های چند Master Nodeی، می­توان مشکل سناریوی بالا را با بهره گرفتن از تکنیک رأی­گیری حل کرد.
ممکن است با بررسی سناریوی بالا این سؤال مطرح شود که در شبکه ­های تک Master Nodeی اگر گیرنده­ی Master Node دچار مشکل شود، تکلیف چیست؟ به منظور پاسخ به سؤال فوق در تحقیق حاضر الگوریتمی تحت عنوان «شناسایی گیرنده کَر» مطرح می­ شود. در الگوریتم مذبور اگر گیرنده Master Node برای مدت زمان مشخصی به کانال­های بین خودش و Body Node و Mobile Node گوش کند و چیزی را نشنود، آنگاه این چنین تشخیص داده می­ شود که گیرنده­ی Master Node کر است. عملکرد الگوریتم «شناسایی گیرنده کر» به شرح زیر است.

1. 1. در بازه زمانی X به لینک بین Master Node و Mobile Node گوش کن، اگر پیام «سلامMaster Node» را از Mobile Node دریافت نکردی، به مرحله ۲ برو، در غیر اینصورت از الگوریتم خارج شو (X دو برابر فاصله زمانی است که Mobile Node پیام­هایش را در شبکه پخش می­ کند).

1. 1. از این لحظه تا زمان Y، اگر پیام­های «سلام ارباب» را از سوی Body Nodeها دریافت نکردی یا داده­هایی را از Body Nodeها دریافت نکردی به مرحله ۳ برو، در غیر این صورت به مرحله ۴ برو.

1. 1. گیرنده اصلی Master Node خراب است، تا ابد آنرا خاموش و گیرنده standby، را تا ابد روشن کن، سپس به مرحله یک برو.

1. 1. یک پیام هشدار مبنی بر خراب بودن Mobile Node، برای ابر و موبایل­های اطراف ارسال کن.

باتری: خوشبختانه شرکت­های سازنده­ی Mobile Nodeها امروزه به نوع باتری محصولاتشان توجه ویژه­ای دارند. بگونه­ای که این باتری­ها با داشتن حجم کم می­توانند برای ساعت­های طولانی انرژی لازم را در خود ذخیره کنند. علاوه بر مزایای فوق باید خاطرنشان کرد که باتری­های Mobile Nodeها قابل شارژ می­باشند، همچنین در صورت خرابی باتری، می­توان آن را به سادگی تعویض کرد.
تکنولوژی ارتباطی: با توسعه و پیشرفت Mobile Nodeها، آنها قادر به پشتیبانی از انواع مختلف تکنولوژی­های ارتباطی می­باشند. همچنین کارخانه­های سازنده­ی این دستگاه­ها، معمولاً چندین نوع مختلف از تکنولوژی­های ارتباطی را به صورت همزمان در یک Mobile Node تعبیه می­ کنند. لذا مباحثی که در بحث انتخاب تکنولوژی ارتباطی وجود دارند از قبیل میزان مصرف باتری، برد انتقال اطلاعات، روش کشف خطا در تکنولوژی ارتباطی و حجم ماژول، دیگر برای Mobile Nodeها نگران کننده نیست، زیرا کارخانه­های سازنده این مسائل را در طراحی و پیاده­سازی به خوبی مد نظر قرار داده­اند بطوریکه کاربر می ­تواند با توجه به شرایط، مناسب­ترین تکنولوژی را انتخاب کند.
اما دلایل مختلفی از جمله قطعی اینترنت می ­تواند باعث قطع ارتباط Mobile Node با ابر شوند. در چنین شرایطی Mobile Node به صورت اتوماتیک و از طریق پیامک یا تماس اضطراری، دکتر و مسئول معماری سه لایه­ای را از این قطعی ارتباط آگاه می­ کند.
خطاهای نرم­افزار:نرم­افزار، مهمترین قسمت در لایه­ی دوم از معماری پیشنهادی است. پس نرم­افزار دستگاه موبایل باید دارای امکانات و توانایی­های ویژه­ای باشد که سازگاری و قابلیت انطباق با هر دستگاه موبایلی، از جمله­ این موارد می­باشد. حالتی را در نظر بگیرید که نرم­افزاری بسیار عالی برای لایه­ی دوم این معماری طراحی و ایجاد شده است، بگونه­ای که این نرم­افزار فقط بر روی سیستم­عامل­های اندروید نصب می­ شود. اگر چه نرم­افزار فوق برای این معماری عالی است اما لایه­ی دوم معماری را به دستگاه­هایی که سیستم­عاملشان اندروید است، محدود می­ کند. به بیانی دیگر نرم­افزار لایه­ی دوم بر روی سیستم­عامل­هایی که اندروید نیستند نصب نمی­ شود. این در حالیست که کاربر باید در انتخاب دستگاه لایه­ی دوم آزاد باشد بطوریکه با توجه به وضعیت مالی و صلیقه­اش، آزادانه دستگاه موبایل خود را بخرد. لذا نرم­افزار لایه­ی دوم باید قابلیت انطباق و سازگاری را با هر دستگاه موبایلی داشته باشد. یک راه­حل این است که برای هر سیستم­عامل یک نسخه از نرم­افزار فوق طراحی و ایجاد شود.
کدهای بداندیش^[۷۱] دیگر تهدیدات برای نرم­افزار دستگاه­های لایه­ی دو می­باشند. لایه­ی دوم به منظور ارتباط با ابر، دسترسی مستقیم به اینترنت دارد، این در حالیست که اینترنت بخاطر وجود افراد غیرمجاز و برنامه ­های مخرب، فضای ناامنی است. همچنین معمولاً افراد تحت نظارت مانند سالمندان، کاربرانی هستند که اطلاعاتی درباره کامپیوترها ندارند و خیلی سریع در دام افراد غیرمجاز و برنامه ­های مخرب اسیر می­شوند، بگونه­ای که لایه­ی دوم خراب می­ شود. به منظور تحمل این خرابی دو روش پیشنهاد می­ شود که البته هر دو روش باید با هم و در کنار هم مورد استفاده قرار بگیرند.
روش اول این است که افراد متخصص برای دستگاه لایه­ی دوم آنتی­ویروسی را در نظر بگیرند و نصب کنند که همیشه فعال باشد، و از آنجا که این لایه بخاطر ارتباطش با ابر دارای اینترنت است به صورت اتوماتیک و بدون اطلاع کاربر به مرکز پشتیبانی آنتی­ویروس وصل شود و آنرا بروز رسانی کند. روش دوم این است که برای اجرای نرم­افزار کاربر فقط آن نرم­افزار را باز کند بطوریکه ارتباط لایه دوم با کامپیوترهای پوشیدنی و ابر و همچنین پردازش داده ­ها در لایه دوم به صورت اتوماتیک و بدون دخالت کاربر صورت پذیرد. همچنین برای اجتناب از آسیب رساندن کاربر به نرم­افزار، می­توان محیط نرم­افزار را از دید کاربر مخفی کرد. بدین صورت که به محض اجرای نرم­افزار فقط آیکن کوچکی در گوشه­ی صفحه ظاهر شود و کاربر قادر به مشاهده­ محیط نرم­افزار و ایجاد تغییر در نرم­افزار، نباشد.
اگرچه می­توان از نرم­افزار لایه­ی دوم در برابر خطرات محافظت کرد، اما یک واقعیت انکارناپذیر وجود دارد و آن این است که این احتمال وجود دارد که نرم­افزار لایه­ی دو دچار نقص و خرابی شود. به بیانی دیگر، هر لحظه این امکان وجود دارد که بخاطر دلایل گوناگون، نیاز به نصب مجدد نرم­افزار باشد. در این صورت اگر کاربر تحت نظارت قادر به نصب نرم­افزار نباشد، آنگاه با مسئول معماری سه لایه­ای تماس می­گیرد، سپس فرد مسئول از راه دور و از طریق اینترنت نرم­افزار معیوب را حذف و نرم­افزار جدید را نصب می­ کند. اما اگر کاربر تحت نظارت قادر به نصب نرم­افزار باشد، می ­تواند با هماهنگی و به فرمان افراد متخصص که مسئول معماری سه لایه­ای­اند، نرم­افزار خراب شده را حذف و نرم­افزار جدید را نصب کند.
در بحث نصب مجدد نرم­افزار می­توان با روشی کاملاً ساده، نصب آنرا برای افراد با هر دانشی امکان­ پذیر کرد. بدین صورت که یک نسخه از نرم­افزار سالم در مکانی از حافظه­ گره موبایل قرار داده شود که این نسخه افزونه است. سپس بعد از خرابی نرم­افزار، باید کاربر با مسئول سه لایه تماس بگیرد و به منظور کسب اجازه از او یک نام کاربری و رمز دریافت کند. حال کاربر می ­تواند نرم­افزار افزونه را اجرا کند و نام کاربری و رمز را وارد کند تا نرم­افزار نصب شود. فرایند نصب باید بدین صورت باشد که کاربر پس از وارد کردن نام کاربری و رمز عبور هیچ دخالتی در حذف نرم­افزار خراب و نصب نرم­افزار جدید نداشته باشد به بیانی باید این دو کار به صورت اتوماتیک انجام گیرند.
اما در این فرایند نصب، ممکن است این سؤال مطرح شود که چه نیازی به کسب اجازه از مسئول معماری سه لایه­ای است؟ این سؤال را می­توان با این سؤال پاسخ داد که در حین خرابی نرم­افزار لایه­ی دو، تکلیف داده ­ها و اطلاعات ارسالی از کامپیوترهای پوشیدنی به دستگاه موبایل چه می­ شود؟ به این سؤال در بخش­های آتی جواب داده می­ شود. اما فعلاً باید خاطرنشان کرد که این معماری سه لایه­ای باید در برابر خطا و خرابی تحمل­پذیر باشد و تحت هر شرایطی در حال انجام صحیح فعالیت باشد. لذا در زمانی که نرم­افزار لایه­ی دو خراب است باید با هماهنگی مسئول معماری سه لایه­ای این خرابی را تحمل کرد.
در زمانی که نرم­افزار لایه­ی دوم خراب است، به منظور تحمل خرابی باید مانع از نابودی داده ­های ارسالی از کامپیوترهای پوشیدنی شد. به علاوه، اطلاعات تولید شده قبلی، توسط لایه­ی دو نیز، باید از بین نروند. برای چالش فوق دو راه­حل پیشنهاد می­ شود.
راه­حل اول این است که دستگاه لایه­ی دو، داده ­های دریافتی از کامپیوترهای پوشیدنی را بدون دخالت نرم­افزار لایه دو، در حافظه خودش و در درون یک پوشه تحت عنوان «داده ­های حساس» ذخیره کند. همچنین نرم­افزار لایه دو، تمامی اطلاعات تولید شده توسط خود را در حافظه­ موبایل و در پوشه ذکر شده، ذخیره کند. بطوریکه اگر بنا به هر دلیلی نرم­افزار لایه دوم خراب شد، بتوان بعد از نصب مجدد نرم­افزار، این داده ­ها و اطلاعات را مورد بررسی قرار داد. شایان ذکر است که نرم­افزار لایه دوم نرم­افزاری است که توسط مسئولین معماری سه لایه­ای ایجاد می­ شود؛ یعنی با خراب شدن این نرم­افزار، خللی در کارکرد سایر نرم­افزارها و سیستم­عامل لایه دو بوجود نمی­آید.
در راه­حل اول باید به فاصله­ی زمانی ذخیره شدن داده ­ها در پوشه «داده ­های حساس» و بررسی شدن آنها توسط نرم­افزار دوباره نصب شده، دقت شود. به طور مثال حالتی را در نظر بگیرید که نرم­افزار لایه دو خراب است. در این حین کامپیوترهای پوشیدنی داده ­های نشان دهنده ضربان قلب بیمار را برای موبایل ارسال می­ کنند، داده ­های فوق در پوشه «داده ­های حساس» ذخیره می­شوند. این داده ­ها نشان می­ دهند که ضربان قلب بیمار از دامنه­ نرمال خارج شده است و وضعیت سلامت بیمار وخیم است. در این سناریو نرم­افزار لایه دوم به فاصله­ی هفت ساعت بعد نصب مجدد می­ شود، یعنی این داده ­های ضربان قلب بعد از هفت ساعت بررسی می­شوند. این در حالی است که سلامت بیمار هفت ساعت پیش به خطر افتاده و او در آن لحظه نیاز به کمک داشته و حال ممکن است دیر شده باشد.
راه­حل دوم به منظور تحمل خرابی نرم­افزار استفاده از ابر است. این راه­حل مشکل راه­حل اول را ندارد، یعنی مواقعی که فاصله­ی بین زمان ذخیره شدن داده ­ها در حافظه­ موبایل و بررسی آنها توسط نرم­افزار دوباره نصب شده، زیاد باشد.
روش کار بدین صورت است که به محض خراب شدن نرم­افزار لایه دو، بصورت اتوماتیک محتوای پوشه «داده ­های حساس» برای ابر ارسال می­ شود. در این روش بجای انتظار کشیدن برای نصب مجدد نرم­افزار، داده ­ها و اطلاعات پوشه «داده ­های حساس» به منظور بررسی، مستقیماً به ابر فرستاده می­شوند. این ارسال اطلاعات نمی­تواند توسط Master Node فیزیکی انجام گیرد، زیرا Master Node فیزیکی به دلیل محدودیت­های سخت­افزاری و نرم­افزاری توانایی انجام وظایف Mobile Nodeرا ندارد. از این اینرو پیشنهاد می­ شود که لایه­ی دوم، خودش داده ­های دریافتی از کامپیوترهای پوشیدنی را به ابر ارسال می­ کند. در حقیقت درست است که نرم­افزار لایه­ی دو خراب است اما می­توان داده ­های ذخیره شده در حافظه دستگاه لایه دو را توسط دستگاه موبایل به ابر ارسال کرد تا خود ابر مسئولیت بررسی این داده ­ها و انجام تصمیمات بلادرنگ را بر عهده گیرد.

از دیگر پارامترهای مهم جهت صحت­سنجی مدل­های پیش ­بینی، نسبت مقدار پیش ­بینی شده به اندازه ­گیری شده( ) می­باشد. این نسبت برای فشار پیزومتری،. به صورت تئوری بین حد پایین نامحدود تا حد بالای نامحدودی قرار می‌گیرد. این نتایج توزیع نامتقارنی در اطراف میانگین دارند که برای پیش بینی‌های بالادست^[۵۷] و پایین دست^[۵۸] مقدارهای برابری نمی‌دهند]۳۰(Zhang and Tsai, 2007) [. بنابراین در این مطالعه، علاوه بر پارامترهای آماری فوق، برای ارزیابی بهتر مدل­ها، استفاده از هیستوگرام و توزیع نرمال^[۵۹] مقادیر α پیشنهاد شد. توزیع نرمال به صورت توزیعی با چگالی زیر تعریف می‌شود:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

که در آن:
و
در تحلیل‌های آماری، میانگین (µ) و انحراف معیار (σ) مقادیر α، شاخص‌های مهمی در دقت و صحت روش‌های پیش ­بینی هستند. میانگین و انحراف معیار ایده آل به ترتیب ۱ و ۰ می‌باشند، به این معنی که مقدار برای تمامی موارد برابر ۱ باشد، هر چند که این حالت ایده آل است. اما در واقعیت روشی بهتر است که میانگین آن نزدیکتر به واحد و انحراف معیار آن به صفر نزدیک­تر باشد ]۳۱(Shahin, 2003) [.
لانگ و ویسوکی^[۶۰] پیشنهاد کردند که احتمال تجمعی^[۶۱] نیز می‌تواند به عنوان معیاری برای ارزیابی روش‌های پیش ­بینی بکار رود. بدین منظور، مقادیر α برای هر روش به صورت صعودی مرتب شده و هر یک از این مقادیر به ترتیب شماره گذاری می‌شوند و مقدار احتمال تجمعی از رابطه‌ی زیر بدست می‌آید]۳۲(Long and Wysockey, 1999) [:

که در آن i، عدد منتصب به هر یک از نسبت‌ها و n تعداد کل داده‌ها می‌باشد.
سپس نمودار α بر حسب احتمال تجمعی رسم می‌شود. احتمال تجمعی ۵۰% (P₅₀) به عنوان معیاری برای کیفیت­سنجی روش‌های پیش ­بینی بکار می‌رود. P₅₀ تمایل روش به پیش ­بینی بالادست یا پایین دست را مشخص می‌کند. روشی بهتر است که مقدار متناظر α به ازای P₅₀ نزدیک به واحد داشته باشد.
در این فصل به منظور ارزیابی و مقایسه عملکرد مدل‌ پیشنهاد شده، از ۴ معیار مختلف استفاده شده است:

1. 1. نمایش بهترین خط همبستگی^[۶۲] برای مقادیر پیش بینی شده (P)_P، در مقابل مقادیر اندازه گیری­شده (P)_M به همراه پارامترهای آماری ضریب تعیین (R²)، ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین خطاها(Bias) و ضریب پراکندگی (SI).

1. 1. میانگین حسابی (µ) و انحراف معیار (σ) برای مقادیر α.

1. 1. احتمال تجمعی ۵۰ و ۹۰% (P₅₀ & P₉₀) مقادیرα.

1. 1. هیستوگرام و توزیع نرمال برای مقادیر α.

نمودار پراکندگی فشار پیزومتری پیش ­بینی شده (P)_P، در مقابل فشار پیزومتری اندازه ­گیری شده (P)_M، در شکل (۴-۱) ارائه شده است. پارامترهای آماری شامل ضریب تعیین (R²)، ریشه میانگین مربعات خطاها (RMSE) و ضریب پراکندگی (SI) محاسبه شده ­اند. دقت روش هنگامی مناسب است که مقادیر R² نزدیکتری به یک، RMSE و SI نزدیک به صفر داشته باشد. بر اساس این معیارها، مدل شبکه‌ی عصبی ارائه شده (ANN) با R²=0.930، RMSE=19.124 kPa و SI=8.587 عملکرد بسیار قابل قبولی در پیش ­بینی فشار پیزومتری دارد.
در معیار دوم ارزیابی از میانگین (µ) و انحراف معیار (σ) مقادیر α استفاده شده است. این مقادیر در جدول (۴-۶) ارائه شده ­اند. با توجه به نزدیک بودن میانگین و انحراف معیار به اعداد ۱ و ۰ در مدل شبکه عصبی ارائه شده، عملکرد مدل براساس این پارامتر مورد قبول می­باشد.
معیار سوم ارزیابی بر پایه‌ی محاسبه‌ی احتمال تجمعی ۵۰ و ۹۰ درصد مقادیر α استوار است. در شکل (۴-۲) نمودار α بر حسب احتمال تجمعی برای هر دو مدل رسم شده است. مقادیر P₅₀ و P₉₀ برای هر روش تعیین و در جدول (۴-۶) ارائه شده‌اند. از منظر این معیار در صورتی روش عملکرد قابل قبولی دارد که مقدار P₅₀ نزدیک به یک و محدوده­ (P₅₀-P₉₀) کوچک‌تری داشته باشد. مدل شبکه عصبی ارائه شده دارای P₅₀=0.94 و P₉₀=1.742 می­باشد.
معیار چهارم برای ارزیابی عملکرد مدل ارائه شده، بر پایه‌ی استفاده از توزیع نرمال می‌باشد. هیستوگرام و توزیع نرمال مقادیر α برای مدل ارائه شده در شکل (۴-۳) رسم گردیده است. شکل منحنی بستگی به میانگین (µ) و انحراف معیار(σ) دارد. مرکز و وسعت آن به ترتیب نشان دهنده میانگین(µ) و انحراف معیار(σ) می باشند. بیشتر مقادیر اطراف میانگین می باشد، اما بعضی مقادیر کوچکتر و برخی بزرگتر می باشند. نکته حائز اهمیت در این نمودار محل قرارگیری ماکزیمم مقدار می‌باشد، به طوری که هر چه به خط عبوری از عدد یک ((P)_P/(P)_M =۱) نزدیکتر باشد، دقیق‌تر بودن مدل را می‌رساند.
(a)
(b)
©
(d)
(e)
(f)
پراکندگی مقادیر فشار پیزومتریک پیش ­بینی شده در مقابل مقادیر فشار پیزومتریک اندازه ­گیری شده بر حسب (kPa) برای مجموعه داده ­های مختلف
پراکندگی مقادیر فشار پیزومتریک پیش ­بینی شده در مقابل مقادیر فشار پیزومتریک اندازه ­گیری شده بر حسب (kPa) برای داده ­های آزمون
(a)
(b)
نمودار احتمال تجمعی مقادیر α

(a)

(b)
: نمودار توزیع نرمال مقادیر α (a) آموزش (b) آزمون

(a)

(b)
هیستوگرام مقادیر α (a) آموزش (b) آزمون
ارزیابی عملکرد مدل پیشنهاد­شده توسط پارامترهای آماری برای داده‌های آزمون

Method

R²

RMSE(kPa)

۴- مدل منطقی چهار پارامتری
بعضی اوقات آزمودنی های توانمند به سوالات آزمون، حتی اگر ساده باشند، به درستی پاسخ نمی دهند این آزمودنی ها ممکن است بی دقت باشند یا اطلاعاتی ورای آنچه که نویسنده سوال در نظر داشته، رخ می دهد. برای رفع این مشکل بارتون و لرد(۱۹۸۱) ^[۴۰] مدل لوجستیک چهار پارامتری را ارائه کردند. که تفاوت آن با مدل منطقی سه پارامتری در وجود y است که مقدار آن اندکی کمتر از ۱ است بدین معنی که ICC می تواند یک مجانب^[۴۱] فوقانی کمتر از یک داشته باشند. این مدل احتمالاً جذابیت نظری دارد زیرا بارتون ولرد نتوانستند هیچ بهره علمی از به کارگیری مدل بیایند. معادله برآورد احتمال پاسخ صحیح این مدل بدین صورت است (همبلتون ، ۱۹۹۱).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

برآورد پارامترها با بهره گرفتن از روش بیشینه احتمال
در یک شرایط نمونه، N امتحان شونده که دارای صفت مکنونی (مثل توانایی) هستند مورد آزمون قرار می گیرند و ضرورتاً توزیع آنها در پیوستار آن صفت مکنون مبتنی بر هیچ مفروضه ای نیست (لرد و ناویک، ۱۹۶۸). هر یک از این امتحان شونده ها به n سوال تست پاسخ می دهد و پاسخ به صورت دو ارزشی نمره گذاری می شود:

که در آن i=1,2,…n معرف سوال و j=1,2, … N معرف امتحان شونده است. برای هر امتحان شونده یک بردار پاسخ به طول n وجود دارد که با نشان داده می شود. طبق مفروضه استقلال موضعی، برای تمام امتحان شوندگانی که از نظر آن صفت در یک سطح مشابه قرار دارند. Uij به گونه آماری مستقل خواهد بود. برای هر امتحان شونده یک چنین برداری وجود دارد، بنابراین در مجموع N بردار این چنین خواهیم داشت. در نتیجه برای نشان دادن ماتریس N.n پاسخ های سوال از علامت U=//uij// استفاده می کنیم.
اگر ، معرف توانایی N آزمودنی در صفت مکنون باشد احتمال U به وسیله تابع احتمالی زیر نشان داده می شود:

اگر چه این شکل از تابع احتمال در پیشینه های مطالعاتی فراوان مورد استفاده قرار گرفته، کاربرد آن از لحاظ محاسباتی خیلی مطلوب نیست زیرا عملیات مربوط به احتمال پاسخ درست به هر سوال برای هر فرد باید به طور جداگانه محاسبه شود. یک روش با صرفه تر این است که امتحان شوندگان را به k گروه بر اساس نمره های صفت تقسیم بندی کنیم. از امتحان شونده که در صفت مکنون مورد نظر دارای جایگاه یکسانی هستند، اعداد پاسخ درست و تعداد – پاسخ نادرست به سوال i در نظر گرفته می شود چنانچه ماتریس n.k که پاسخهای درست مشاهده از تست را نشان دهد. احتمال رخداد ماتریس R به طریق زیر مشخص می شود:

و لگاریتم طبیعی ان عبارتست است:

C مقدار ثابتی است.
اکنون تابع پارامتر h خم ویژه سوال (ICC) و است. به این دلیل که پارامترهای h مربوط به هر یک از n سئوال و پارامترهای مربوط به هر یک از N امتحان شونده نامعلوم است ، این پارامترها باید از روی اطلاعات مربوط به پاسخ های سوال به گونه همزمان برآورد شود. روشی که معمولاً برای برآورد این پارامترها به کار می رود توسط برن بام (۱۹۶۸) ارائه شده است. وی روش دو مرحله ای از سرگیری را برای برآورد پارامترها از طریق بیشینه احتمال مشترک ارائه نمود.
نظریه سوال پاسخ همانند یک ابزار اندازه گیری، به تبیین تمام خصوصیات آزمون، تحت عنوان ویژگی های سوالات آزمون می پردازد۰ این نظریه دارای کاربردهای عملی زیر است۰
۱-برآورد پارامترهای نا متغییر هرسوال آزمون؛ بانک سازی سوال
۲-برآورد ویژگی های هر آزمون برای هر گروه ویژه
۳-تعیین چگونگی کارآمدی یک نوع آزمون برای سطوح متفاوت توانایی
۴-مقایسه کارآمدی روش های مختلف نمره گذاری یک آزمون
۵-انتخاب سوال برای ساخت یک آزمون متداول مرسوم
۶-طرح مجدد یک آزمون متداول
۷-طرح و ارزیابی آزمون های درحد تسلط یا چیرگی
۸-طرح و ارزیابی روش های آزمون بدیع، همانند آزمون های چند سطحی، آزمون دو مرحله ای، آزمون های برازش یافته و آزمون های سطح انعطاف پذیر
۹-همتراز سازی وپیش همتراز سازی
۱۰-مطالعه تورش سوال (لرد، ۱۹۸۰)۰
موکن ولوئیز به توصیف یک طبقه جدیدی ازمدل سوال- پاسخ که فرم ریاضی ICC آن تعیین نشده بود،پرداختند. تنها مفروضه مربوط به سوالات این مدل این است که ICC دارای یک تابع تکنوای ازتوانایی است. لرد(۱۹۸۰)تنها محقق دیگری است که برای داده های این نوع مدل فرمولی تدوین نمود.موکن ولوئیز برای برآورد پارامترتوانایی وتوسعه آزمون به بررسی مدل های جدیدپرداختند(همبلتون ولیندن،۱۹۸۲).
بوک ومیسلوی، به توصیف برآورد پارامترها پرداختند وبرای بررسی فعالیت های گذشته خودEPA(برآوردکننده یک برآوردشده قبلی) راتوصیف نمودند(ثرندایک، ۱۹۸۲؛ ترجمه هومن، ۱۳۷۵).
دوکاربرد مهمIRT که مورداستفاده فراوان داردعبارتنداز: همترازسازی وسنجش انطباقی.
لردبراساس IRT که برای خطای استاندارد روش همترازسازی نمره حقیقی فرمولی رافراهم ساخت. اوسپس فرمول جدید خودرابرای مقایسه چندین روش همترازسازی به کار برد وکیفیت نمرت همتراز شده را با بکارگیری آزمون های لنگر(باطول های متغییر) بررسی نمود.دیوید ویس یک دیدگاه تاریخی ازسنجش انطباقی فراهم نمود وچندین مطالعه تحقیق را توصیف نمود. این مطالعات خطوط اساسی موفقیت درارتباط با به کارگیری سنجش انطباقی هنگامی که برای دو مسئله اندازه گیری وطبقه بندی به کارمی رود توصیف نمود(همبلتون ولیندن، ۱۹۸۲).
درمدل IRT (تئوری سؤال – پاسخ) توانایی یا سطح صفت مکنون فرد، با درنظرگرفتن پارامتر شیب، دشواری و حدس مشخص می شود وسهمی که هرسوال درتوانایی فرد دارد بسته به پارامترهای سوال متفاوت خواهدبود به طوری که اگر دو نفر تعداد پاسخ های مناسبی داشته باشند الزاماً برآورد توانایی آنها یکی نخواهد بود زیرا به سوال های خاصی که هرکدام پارامترهای خاص خود را دارند، پاسخ داده اند.
بنابراعتقاد بیکر(۱۹۸۷) باید به کارکردن بر روی مفاهیم IRT این انگیزه را درمعلم ها ایجاد کنیم که توجه خود را از مدل های کلاسیک تست به مدل های سوال- پاسخ معطوف گردانند. زیرا درنظریه سوال- پاسخ بین سوال های فرد وبین عملکرد اودر سوال نوعی ارتباط منطقی برقرار است. علاوه براین برای هرسطح از نمره حقیقی وسطحی توانایی هرآزمودنی یک خطای استاندارد دارد و ازآنجایی که پارامترهای برآورد شده برای سوالات تغییر ناپذیرند، می توان براساس همین از این پارامترها برای افرادی که حتی قبلاً به سوالات پاسخ نداده اند پیش بینی کرد(همبلتون، ۱۹۸۰).
همترازسازی تست
در بسیاری از موقعیت ها برای آزمون های روانشناختی و علوم تربیتی و هوشی و استخدامی و غیره فرمهای چندگانه ای از یک تست ، برای سنجش توانایی ، پیشرفت ، قدرت، یا هر چیز دیگری تهیه می شود. وقتی روی افراد چندین فرم از یک تست اجرا می شود در واقع می خواهیم توانایی یکسانی را اندازه گیری کنیم، و قادر به مقایسه نمرات حاصل از آزمون این اشخاص باشیم. با کاربرد تست های موازی می توان عمل مقایسه را بطور سر راست انجام داد ، چون بنا به تعریف تست های موازی محتوای مشابه و مشخصات آماری مشابهی (مثل میانگین، انحراف، استاندارد و اعتبار برابر ) را اندازه گیری می کنند. به عبارت دیگر، نمرات روی تست های موازی به طور کامل قابل مبادله هستند و با وجود فرم های موازی دیگر مشکل خاصی برای مقایسه نمرات اتفاق نمی افتد. هر چند در ساخت آزمون های موازی سعی بر یکسانی محتوا و ویژگی های آماری مشابه سوال است ولی در عمل وجود تفاوت در برخی از ویژگی های آماری ذکر شده اجتناب ناپذیر است به ویژه آن که مقداری تفاوت در درجه دشواری فرم ها ، در نتایج حاصل می تواند تأثیر به سزایی داشته باشد. در این صورت داده های حاصل از این فرم ها قابل مقایسه نیستند. بنابراین، قبل از مقایسه کردن نمرات اشخاص یا آزمودنی ها در فرم های چندگانه همان تست ، ضروری است تا یک موازنه موثری بین نمرات خام بدست آمده از فرم های چندگانه یک تست ایجاد کنیم. این مساله همتراز سازی است (رویتر و کمپ، ۲۰۰۳).
همتراز سازی یک روش یا فرایند آماری است ، برای تعدیل کردن نمرات روی فرم های آزمون به طوریکه نمرات روی فرم های مختلف، به صورت قابل تعویض مورد استفاده قرار گیرند. همتراسازی، اختلاف های درجه دشواری بین فرم هایی را تعدیل می کند که با هدف یکسان بودن از نظر محتوا و درجه دشواری ساخته شده اند (کولن و برنان، ۱۹۹۵).
معادل سازی آزمون ها، نمرات حاصل از فرم های مختلف را به نمرات یکی از فرم ها یا به نمرات یک فرم مرجع به گونه ای تبدیل می کند که گویی همه افراد به سوالات یک فرم پاسخ داده اند و نمرات همتراز شده تحت تأثیر درجات دشواری فرم ها نخواهند بود.
جهت درک بیشتر مفهوم همتراز سازی با یک مثال پیش می رویم، فرض می کنیم یک شرکت تولید خودرو جهت استخدام کارکنان خود نمره حاصل از یک آزمون را ملاک قرار داده است ولی آزمون را دو بار در سال و با فرم های مختلف برگزار نماید. هر یک از اشخاص می توانند در یکی از آزمون ها شرکت نمایند، دو نفر را در نظر بگیرید که در دو زمان مختلف در آزمون شرکت نموده اند و نفر شماره ۱ نمره بالاتری نسبت به نفر شماره ۲ بدست آورده است اختلاف نمرات حاصل را این گونه می توان تفسیر نمود که دواطلب شماره ۱ توانایی بیشتری نسبت به داوطلب شماره ۲ داشته است. در حالیکه اگر داوطلب شماره ۱ آزمون ساده تری را امتحان داده باشد از یک مزیت غیر منصفانه نسبت به داوطلب شماره ۲ سود برده است در این صورت اختلاف نمره دو داوطلب به خاطر تفاوت در دشواری فرم های آزمون بوده است تا تفاوت در سطوح توانایی افراد.
به همین صورت چنانچه یک فرد در دو آزمون که برای یک هدف خاص تهیه شده اند شرکت کند و نمره بدست امده در آزمون دوم بیشتر شود این افزایش نمره ممکن است به علت پیشرفت یا تست آشنایی و یا به علت ساده تر بودن سوالات آزمون مرتبه دوم حاصل شده باشد. برای رفع این مشکل از همتراسازی نمرات فرم ها استفاده می شود. نکته قابل ذکر این است که همترازسازی اولاً برای فرم های بکار می رود که با قصد یکسان بودن از نظر محتوا و ویژگی های آماری ساخته شده است، ثانیاً همتراز سازی اختلاف در درجه دشواری فرم ها را تبدیل می کند نه تفاوت در محتوا را.
ویژگی ها و پیش نیازهای همتراز سازی
همتراز سازی در معنای دقیق ، تنها موقعی میسر است که همه تست های مورد بحث به گونه ای یکسان، شاخص دقیق یک نوع خصیصه ثابت باشد. مقصود این است که فرم های مختلف تست باید دارای یک ضریب اعتبار یا ترجیحاً دارای یک خطای استاندارد اندازه گیری ثابت برای هر زوج از نمره های معادل بوده و همه آنها نیز با شاخصی از هر خصیصه معین دیگر همبستگی ثابتی داشته باشد. به گونه کلی شرایط مذکور فقط موقعی حاصل می شود که طول همه تست ها یکسان بوده و بین میانگین و انحراف استاندارد آنها نیز تفاوت محسوسی وجود نداشته باشد (ثراندیک، ۱۹۸۳، ترجمه هومن، ۱۳۷۵).
انگلف ^[۴۲](۱۹۷۱) چهار پیش نیاز را که قبل از اجرای هر شیوه همترازسازی کلاسیک باید تحقق یافته باشد بدین نحو بیان می دارد:
۱- فرم ها باید یک ویژگی واحد را اندازه گیری نمایند.
۲- تبدیلاتی که برای انتقال یک فرم به فرم دیگر بکار برده می شوند باید مستقل از داده هایی باشند که تبدیلات از آنها بدست آمده اند.
۳- نمرات دو فرم باید بعد از همتراز سازی قابل تبدیل به یکدیگر باشند.
۴- همتراز سازی باید متقارن^[۴۳] باشد ، یعنی اینکه نباید مهم باشد کدام فرم بعنوان فرم اولی استفاده شده است.
توجه داشته باشید که اولین پیش نیاز از ما می خواهد که دو فرم ویژگی واحدی را اندازه گیری نمایند، اما این امر بدان معنا نیست که قابل اسناد به یک بعد باشد. یک بعد باشد. یک بعدی بودن یکی از پیش نیازهای روش های همتراز سازی IRT است. بنابراین می توان گفت روش های همتراز سازی IRT دارای محدودیت های سخت تری را بکار می بریم، شرط استقلال تبدیلات از داده هایی که تبدیلات از آنها مشتق شده اند ممکن است در عمل بخوبی تحقق نیابد. خصوصاً وقتی که گروه هایی که فرم های مختلف را امتحان داده اند نمونه های تصادفی از جامعه نباشند. در این حالت تبدیلات داده ها وابسته هستند. اما مفروض قابل تعویض بودن نمرات صرفاً زمانی مصداق پیدا می کند که فرم های آزمون دارای پایایی های مشابهی باشند.
در متون روش شناسی IRT ، لرد ^[۴۴](۱۹۸۰) با بسط پیش نیازهای انگف مفروضه های همتراز سازی به روش IRT^[45] را سازماندهی می کند . این پیش نیازها عبارتند از:
۱- دو فرم باید ویژگی واحدی را اندازه گیری نمایند.
۲- برای هر گروه از آزمودنی ها که دارای توانایی مشابهی هستند ، توزیع فراوانی شرطی نمرات بر روی فرم دوم بعد از انتقال ، باید مشابه توزیع فراوانی شرطی نمرات بر روی فرم اولیه باشد. این شرط عموماً با نام شرط برابری ^[۴۶] شناخته می شود. در تفسیر این ویژگی می توان گفت که برای هر آزمودنی در هر سطح توانایی فرقی نمی کند که کدام فرم را امتحان می دهد.

1. 1. تبدیلات بدون توجه به گروهی که از آن مشتق شده است باید برای همه گروه ها یکسان باشد.

1. 1. تبدیلات باید معکوس شدنی باشد، یعنی تابعی که نمرات فرم اول را به نمرات فرم دوم انتقال می دهد باید با تابعی که نمرات فرم دوم را به فرم اول انتقال می دهد یکی باشد.

این ویژگی که با نام اصل برابری معروف ست ضرورت های زیر را ایجاب می کند؛

1. 1. آزمون هایی که ویژگی های مختلف را اندازه گیری می نمایند نمی توانند همتراز شوند.

1. نمرات خام آزمون هایی که ضرایب پایایی مشابهی ندارند قابل همتراز نیستند.

گریفتیس، مارتین و تری اوکلاگان، دانشنامه روابط بین‌الملل و سیاست جهان، ترجمه علیرضا طیب، نشراکسیر، چاپ اول، تهران ۱۳۸۸٫
گریفتیس، مارتین و تری اوکلاگان، مفاهیم کلیدی روابط بین‌الملل، ترجمه دکتر محمد امجد، نشر میزان، چاپ اول ۱۳۸۸٫
لنگرودی، محمد جعفر، ترمنولوژی حقوق، نشر بنیاد را ستاد، چاپ احمدی، تهران، خرداد ۱۳۶۳،
مشتاقی، رامین، رهنمود انستیتو ماکس پلانک برای حقوق اساسی افغانستان، تشکیلات و اصول دولت، جلد اول، نشر انستیتو ماکس پلانک، چاپ سوم با اصلاحات، کابل، فروردین ۱۳۸۸٫

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مشتاقی، رامین، رهنمود ماکس پلانک برای: تشکیلات و صلاحیت محاکم افغانستان، تشکیلات محاکم افغانستان و انطباق آنها با قانون اساسی و حقوق بین‌الملل، نشر انستیتو ماکس پلانک، چاپ سوم با اصلاحات، کابل، فروردین ۱۳۸۸٫
ملکوت، راما و ناراسیمها رائو، روابط بین‌الملل، ترجمه علی صلح‌جو، نشر پرچم چاپ اول، تهران ۱۳۶۸٫
موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر، شعبه خراسان، کتاب آسیا (۶) ویژه مسائل افغانستان، انتشارات موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران، ۱۳۹۰٫
موسی زاده رضا، حقوق معاهدات بین‌الملل، نشر میزان، چاپ چهارم، تهران ۱۳۸۸٫
موسی زاده، رضا، سازمانهای بین‌المللی، نشر میزان، چاپ هجدهم، تهران ۱۳۸۸٫
مهرگان، نادر و حمید پاداش، اصول و مبانی علم اقتصاد، ناشر دانشکده علوم اقتصادی و نورعلم، چاپ دوم، ۱۳۸۹٫
نژندی منش، هیبت الله و زهرا الیاسی قهفرخی، حقوق بین‌الملل عمومی معاصر (کتاب نخست)، نشرخرسندی، چاپ اول، تهران ۱۳۹۰٫
نقیب زاده، احمد، تحولات روابط بین‌الملل (از کنگره وین تا امروز)، نشر قو مس، چاپ هفتم، تهران ۱۳۸۰٫
نوروزی، محمد تقی، فرهنگ دفاعی – امنیتی، انتشارات سنا، چاپ اول، تهران، زمستان ۱۳۸۵،
واحد نشر اسناد، راهنما و مشخصات معاهدات دوجانبه ایران با سایر دول موجود در وزارت امور خارجه، ۱۱۸۵ تا ۱۳۵۷، تهران، ۱۳۶۷٫
واعظی محمود، افغانستان یک دهه پس از سقوط طالبان، نشر مرکز تحقیقات استراتژیک، چاپ نخست، تیر ۱۳۹۱٫
واعظی محمود، بسترها و موانع همکاری بازیگران خارجی در افغانستان، مرکز تحقیقات استراتژیک، نشر مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، تهران، تیر ۱۳۹۱٫
واعیس، موریس، تاریخ روابط بین‌الملل از ۱۹۴۵ تا ۲۰۰۸، ترجمه سید حامد رضیئتی، موسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ اول ۱۳۹۰٫
هالستی، کی جی، مبنای تحلیل سیاست بین‌الملل، ترجمه بهرام مستقیمی و مسعود طارم سری، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، تهران، ۱۳۷۴٫
هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی ایران، جلد اول، امیرکبیر، تهران ۱۳۶۴٫
الهی، همایون، کمکهای خارجی و توسعه نیافتگی، نشرقومس، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲٫
یار غازی، دگروال لعل محمد، افغانستان و معاهدات بین‌المللی آن، انتشارات خیام، چاپ اول، کابل ۱۳۸۹٫
یانک، جان، جنگ سرد، صلح سرد (روابط آمریکا و روسیه، ۱۹۴۱- ۱۹۹۸) ترجمه، عزت اله عزتی و محبوبه بیات، نشر قو مس، چاپ اول، تهران ۱۳۸۴، ص ۲۶۵٫
هیلال، گیورو راسخ افشار کنوست، رهنمود ماکس پلانک، موازین محاکمه عادلانه بر اساس قانون اساسی، قانون اجراأت جزایی موقت برای محاکم، قانون جزای افغانستان و سایر قوانین افغانستان و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، نشر انستیتو ماکس پلانک، چاپ چهارم، کابل، اسفند ۱۳۸۷٫
(ب) مقالات
احمدی، عید محمد، مبانی قانون‌گذاری در افغانستان، پیام مبلغ، سال دوم، شماره دوم، بهار ۱۳۸۸٫
اسماعیلی، بشیر و قاسم رضایی، بحران نهادهای امنیتی افغانستان و دورنمایی خروج از آن، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر رضا، شماره چهارم، زمستان ۱۳۸۸٫
اشنایدر دیترز، وینفر، فقدان امنیت در آسیایی مرکزی، ترجمه، حسن نیازی، مجله مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره ۴۰، زمستان ۱۳۸۱٫
اولیگاه، آلیکر، گسلهای منازعه در آسیای مرکزی و قفقاز، مترجمان: گلشن پژوه، کاردان و سعید کلاهی خیابان، نشر موسسه فرهنگی مطالعات ابرار معاصر تهران، چاپ نخست، اسفند ۱۳۸۲٫
براون لی، یان، نظر اجمالی بر حقوق معاهدات، ترجمه احمد قرنطینه، مجله حقوقی شماره پنجم، بهار ۱۳۸۵٫
بلوچی، حیدرعلی، مطالعه تطبیقی سیاست خارجی آمریکا در قبال افغانستان، مجله مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، بیتا.
بودا، سمنتا رای، نگاهی به افغانستان بعد از سال ۲۰۱۴، ترجمه امین‌الله یعقوبی، افغانستان پس از ۲۰۱۴ نگاهی از بیرون، موسسه تحصیلات عالی افغانستان، چاپ ۱۳۹۲٫
بهزاد احمد، نکاتی در باب شکست و موفقیت طرح حکومت وحدت ملی، روزنامه اطلاعات روز، ۱۸ شهریور، ۱۳۹۳٫
بیگدلی، علیرضا، پیمان سعد آباد، فصل نامه تاریخ روابط خارجی، سال دوم، شماره ۹، ۱۳۸۹٫
پرخیده، احمد و مهدی تاجیک، طرح نظرسنجی ماهیانه مرکز تحقیقات و بررسیهای اقتصادی، مجله نامه اتاق بازرگانی، شماره ۵۱۳، دی ۱۳۸۹٫
پور اسماعیلی نجمه، ناتو و سیاست دفاعی و امنیتی اروپایی تعامل یا تقابل، فصلنامه آفاق، سال چهارم، شماره سیزدهم، زمستان ۱۳۹۰٫
پور بافرانی، حسن، تحول اصل صلاحیت واقعی در لایحه جدید مجازات اسلامی با نگاهی تطبیقی، فصلنامه علمی- پژوهشی دیدگاه های حقوق قضایی، شماره ۵۸، تابستان ۱۳۹۱٫
پور بافرانی، حسن، ماهیت و انواع صلاحیت در حقوق جزایی بین‌الملل، مجله مجتمع آموزش عالی قم، سال چهارم، شماره دوازدهم، بهار ۱۳۸۱٫
پیشگاهی فرد، زهرا، محمد باقر قالیباف و دیگران، جایگاه قدرت نرم در قدرت ملی با تأکید بر جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه راهبرد، سال ۲۰، شماره ۱۶، زمستان ۱۳۹۰٫
توحید فام، محمد و فرهاد پایدار، استراتژی آمریکا در افغانستان و تأثیر آن بر امنیت ملی ایران، پژوهشنامه روابط بین‌الملل، سال ۵، شماره ۲۰، زمستان ۱۳۹۱٫
جعفری، مرضیه و علی یحیی‌آبادی، بررسی پیمان بغداد، زمینه ها، آثار و نتایج آن در ایران، پیام بهارستان، دور دوم، سال پنجم، شماره ۱۷، ۱۳۹۱٫
جمالی، جواد، تهدیدات اتمی پاکستان بر منطقه و ایران، مجله سیاست دفاعی سال هفدهم، شماره ۶۷، ۱۳۸۵٫
حسینی اکبر نژاد، هاله، صلاحیت تکمیلی دیوان بین‌المللی کیفری، پویایی نظامهای قضایی ملی در مقابله با بی کیفری، مجله حقوق بین‌الملل، سال بیست و ششم، شماره ۴۱، ۱۳۸۸٫
خضری، سید مرتضی، مصونیت دولت از نگاه حقوق بین‌الملل، پژوهش‌نامه اندیشه های حقوقی، سال اول، شماره ۳، پاییز ۱۳۹۱٫
دانش، سرور، نگاهی به جایگاه قوای سه گانه در مسوده قانون اساسی، نگاه معاصر، نشریه مرکز فرهنگی- اجتماعی سراج، سال اول، شماره سوم، خزان ۱۳۸۲٫
دو رو نسورو، گیلس، افغانستان یک انتقال ناممکن، ترجمه عمر صدر، افغانستان پس از ۲۰۱۴، نگاهی از بیرون، نشر موسسه تحصیلات عالی افغانستان، چاپ ۱۳۹۲٫
راحل، سید زکریا، مردم حق‌دارند از پیمان همکارهای استراتژیک بدانند، نامه هفتگی بخوان، ویژه پیمان استراتژیک و امنیتی افغانستان و آمریکا، کابل ۲۴/۵/۹۰٫
راحل، سید زکریا، یازدهم سپتامبر آغاز استراتژیک یک پیمان، نامه هفتگی بخوان، ویژه پیمان استراتژیک و امنیتی افغانستان و آمریکا، کابل ۲۴/۵/۹۰٫