با توجه ‌به این که از لحاظ بانک باز کننده اعتبار دوم و ذینفع اولی، نخستین اعتبار گشایش یافته، حایز اهمیت است، ‌بنابرین‏ بایستی به صورت برگشت ناپذیر و تأیید شده

(IRREVOCABLEANDCONFIRMED L/C ) باشد تا بانک دوم از قدرت پرداخت اعتبار اول اطمینان کافی یابد و بتواند آن را به عنوان وثیقه ای جهت اعتبار دوم قبول نماید. اگر بانک بازکننده اعتبار دوم خود اعتبار اول را تأیید کند حداکثر تضمین در این مورد به وجود می‌آید.

مبلغ اعتبار دوم معمولا از اعتبار اول کمتر است تا ذینفع اولیه ما به التفاوت را به عنوان سود خود برداشت نماید. همچنین سررسید و آخرین تاریخ حمل اعتبار دوم بایستی از اعتبار اول جلوتر بوده تا ذینفع اول بتواند به موقع قبل از سررسید و آخرین تاریخ حمل اعتبار اول اسناد مربوط به کالا را دریافت داشته و آن را به بانک ابلاغ کننده اعتبار اول ارائه دهد.

در قراردادهای زنجیره ای که چندین واسطه بین خریدار نهایی و عرضه کننده اصلی قرار دارد چندین اعتبار اتکایی توسط واسطه ها گشایش می‌یابد. در چنین مواردی اعتبار اول که پشتوانه گشایش سایر اعتبارات قرار گرفته به اعتبار ( OVERRIDING) موسوم می‌باشد.

۸) اعتبار اسنادی ماده قرمز ( RED CLAUSE L/C )

اعتبار اسنادی ماده قرمز یا با شرط قرمز به اعتباری گفته می شود که ذینفع اعتبار می‌تواند قبل از ارسال کالا وجوهی را تحت شرایطی به صورت پیش پرداخت (حداکثر تا تمام وجه اعتبار) از بانک ابلاغ کننده یا تأیید کننده، دریافت نماید. علت این نام گذاری آن است که نخستین بار که این اعتبار گشایش یافت، بانک بازکننده جهت جلب توجه بانک ابلاغ کننده آن قسمت از متن قرارداد را در شرایط اعتبار، که پرداخت مقداری از وجه اعتبار به عنوان پیش پرداخت یا مساعده به ذینفع مجاز داشته بود با جوهر قرمز نوشته بود. از آن تاریخ به بعد اصطلاح اعتبار ماده قرمز متداول شد. باید توجه داشت که از زمان دریافت پیش پرداخت توسط ذینفع تا ارسال کالا و ارائه اسناد حمل کالا به پیش پرداخت، بهره بانکی تعلق می‌گیرد که بانک هنگام تسویه حساب آن را منظور می کند.

پیش پرداخت در مقابل ضمانت نامه های مختلفی که از ذینفع دریافت می شود پرداخت می شود. این ضمانت نامه ممکن است یک تعهد ساده باشد یا تضمین های معتبر بانکی.

۹) اعتبار اسنادی گردان ( Revolving L/C )

اعتباری است که پس از هر بار استفاده ذینفع، مبلغ آن خود به خود تا سطح اعتبار اولیه افزایش می‌یابد بدون آن که نیاز به دستور مجددی باشد.

به موجب این اعتبار به محض این که فروشنده اسناد حمل را ارائه داد و از اعتبار استفاده نمود عین آن اعتبار خود به خود برای او دوباره مفتوح می‌گردد.

اعتبار گردان می‌تواند نسبت به مبلغ اعتبار باشد یا نسبت به مدت (دوره) آن اما معمولا اعتبار گردان بیش تر نسبت به دوره مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگر در اعتبار گردان به ذینفع اجازه داده شود که در صورت عدم استفاده از مبلغ اعتبار ظرف مدت تعیین شده، بتواند حق ارائه اسناد آن ماه را در ماه های بعد برای خود محفوظ دارد، این گونه اعتبارات را « اعتبارات گردان تراکمی » COMULATIVE و در غیر این صورت آن را اعتبار گردان غیرتراکمی COMULATIVE NON – می‌نامند.

۲-۴)مقررات

۲-۴-۱) ساختار اینکوترمز

در سال ۱۹۹۰ برای سهولت درک، مقررات به چهار گروه مختلف پایه تقسیم شدند. گروه اول شرایطی که فروشنده ‌بر اساس آن کالا را در محوطه فعالیت خود به خریدار می‌دهد “E”. گروه دوم شرایطی که فروشنده کالا را در محل تعیین شده توسط خریدار به حمل کننده تحویل می‌دهد“F”. گروه سوم شرایط و اصطلاحاتی که فروشنده قرارداد حمل را بدون قبول ریسک مسئولیت فقدان یا خسارت وارد به کالا یا هزینه های اضافه هزینه های اضافه که بعد از حمل و ارسال واقع می‌شود منعقد می‌کند “C” و نهایتاًً گروه چهارم شرایطی که ‌بر اساس آن فروشنده کلیه هزینه ها و مسئولیت آوردن کالا به مقصد را بعهده دارد “D”.

جدول زیر ‌بر اساس طبقه‌بندی مذکور تهیه شده است.

گروه -E عزیمت خروج

Departure

تحویل در محل کار (محل تعیین شده)

EXW

گروه F- کرایه حمل اصلی پرداخت نشده

Main Carriage unpaid

تحویل به حمل کننده (محل تعیین شده)

FCA

تحویل در کنار کشتی (بندر مبدأ تعیین شده)

FAS

تحویل روی عرشه (بندر حمل تعیین شده)

FOB

گروه C- کرایه حمل اصلی پرداخت شده

Main Carriage paid

ارزش هزینه و کرایه حمل (بندر مقصد تعیین شده)

CFR

ارزش هزینه بیمه و کرایه حمل (بندر مقصد تعیین شده)

CIF

کرایه حمل پرداخت شده تا (مقصد تعیین شده)

CPT

کرایه حمل و بیمه پرداخت شده (مقصد تعیین شده)

CIP

گروه D- ورود

Arrival

تحویل در مرز (نام مرز تعیین شده)

DAF

تحویل از کشتی (بندر مقصد تعیین شده)

DES

تحویل در بارانداز (بندر مقصد تعیین شده)

DEQ

تحویل عوارض پرداخت نشده (مقصد تعیین شده)

DDU

تحویل عوارض پرداخت شده (مقصد تعیین شده)

DDP

جدول ۲-۱ : جدول ساختار اینکوترمز

۲-۴-۲) تحویل در محل کار (محل تعیین شده) EXW (EX works)

EXW به معنای آن است که فروشنده هنگامی که کالا را در محل کار فروشنده یا محل دیگری که معین شده است (یعنی کارگاه، کارخانه،انبار، غیره) بدون اینکه کالا را برای صادرات ترخیص و بدون اینکه روی وسیله نقلیه بارگیری کند، در اختیار خریدار قرار دهد، تحویل را انجام داده است.

این اصطلاح نمایانگر حداقل وظیفه فروشنده است و خریدار باید تمام هزینه ها و مسئولیت‌ها و ریسک مربوط به دریافت کالا از محل کار فروشنده را بعهده بگیرد. البته اگر طرفین قصد داشته باشند که فروشنده مسئول بارگیری کالا جهت ارسال باشد و مسئولیت‌ها و کلیه هزینه های ناشی از بارگیری را بعهده بگیرد باید این موضوع را صراحتاً در قرارداد فروش بگنجانند. اگر خریدار نمی‌تواند تشریفات صادرات را به طور مستقیم یا غیرمستقیم انجام دهد از این اصطلاح نباید استفاده کند و باید بجای آن از اصطلاح FCA استفاده کند مشروط براینکه فروشنده موافقت نماید به هزینه و مسئولیت خود بارگیری را انجام دهد.

۲-۴-۳) تحویل به حمل کننده (محل تعیین شده) FCA (…named palce)

FCA بدین معنی است که فروشنده کالا را پس از ترخیص برای صدور در محل معین به حمل کننده که توسط خریدار معرفی شده است تحویل می‌دهد. باید متذکر شد که محل تحویل انتخاب شده بر وظایف بارگیری و تخلیه در آن محل تأثیر می‌گذارد. اگر تحویل در محل کار فروشنده انجام شود فروشنده مسئول بارگیری است و اگر تحویل در جای دیگری اتفاق بیافتد فروشنده مسئول بارگیری نمی‌باشد.

این اصطلاح را بدون توجه به نوع حمل از جمله حمل مرکب می‌توان به کار برد. «حمل کننده» یعنی هر شخصی که طبق قرارداد حمل اجرا یا تدارک اجرای حمل از طریق راه ‌آهن، زمینی، هوایی، دریایی، آبراه داخلی یا ترکیبی از انواع مذکور را متعهد می‌شود.