• عمید، حسن؛ فرهنگ فارسی عمید( جیبی )، تهران، مؤسسه‌ انتشارات امیر کبیر، چ ۳۳، ۱۳۸۴

    • قائم مقامی، عبدالمجید ، حقوق تعهدات ، جلد دوم ، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۷

    • کاتوزیان، ناصر، اعمال حقوقی، قرارداد ایقاع، تهران، شرکت سهامی انتشار، چ ۸، ۱۳۸۱

    • کاتوزیان، ناصر؛ حقوق مدنی (اعمال حقوقی) دوره مقدماتی، تهران، شرکت سهامی انتشار، ۱۳۸۵

    • کامیار، غلامرضا، حقوق شهری و شهرسازی، تهران، مجد، چ ۳ ، ۱۳۸۷

    • کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی (اموال و مالکیت)، تهران، انتشارات میزان، چ ۷، ۱۳۸۲

    • محقق داماد، سید مصطفی، قواعد فقه، جزوه درسی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی- دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۷۲

    • محقق داماد، سیدمصطفی، قواعد فقه بخش مدنی (مالکیت و مسئولیت)، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، چ ۱۰ ، ۱۳۸۲

    • مدرس طباطبایی، حسین، زمین در فقه اسلامی، بهار، ۱۳۶۲، ج ۱

    • معین، محمد، فرهنگ لغت، دوره ۲ جلدی ، جلد ۲ ، نشر ادنا ، چاپ چهارم ، تهران ، ۱۳۸۶

    • موحد، محمد علی ، حقوق مدنی ، چاپ اول ، انتشارات مدرسه عالی حسابداری و علوم مالی، بی تا، ص ۲۲۰؛

    • میرزایی، علی رضا، تملک اراضی توسط دولت و شهرداری‌ها، تهران، بهنامی، چ ۲، ۱۳۸۸

    • میرزایی، علی رضا، تملک اراضی توسط دولت و شهرداری ها، انتشارات بهنامی، ۱۳۹۳

    • نجفى خوانسارى، حسین،(تقریرات مرحوم نائینى)،منیه الطالب، بی تا، ج ۱

  • یزدى، سید محمد کاظم، حاشیه بر مکاسب، بی جا، بی تا

    1. عمید، حسن؛ فرهنگ فارسی عمید( جیبی )، تهران، مؤسسه‌ انتشارات امیر کبیر، چ ۳۳، ۱۳۸۴، ص ۱۱۷۱و بندریگی، محمد؛ فرهنگ عربی به فارسی ترجمه ی منجد الطلاب، انتشارات اسلامی، چ ۴، ۱۳۶۲، ص۵۵۲٫ ↑

    1. کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی (اموال و مالکیت)، تهران، انتشارات میزان، چ ۷، ۱۳۸۲، ص ۷۲ ↑

    1. کاتوزیان، ناصر، منبع پیشین، ص ۷۳ ↑

    1. تفکریان، ج، جزوه درسی حقوق اراضی، گردآوری: علیرضا مرادی، مرکز آموزش اداره کل دادگستری استان تهران، ۱۳۷۸، ص ۱۲ ↑

    1. انفال در لغت عرب به معنی «مازاد» است و به معانی «زیاد بر اصل، نفی و انکار» نیز آمده است. انفال از آن روی که به معنی فزونی است که مازاد بر حقوق فردی مسلمین است و تصرف افراد از آن مصنوع است و باید در اختیار امامت و رهبری قرار گیرد. ↑

    1. سالاری، مصطفی،تحصیل و تملک اراضی توسط دولت، نشر دادگستر، ۱۳۹۳، ص ۲۴ ↑

    1. مدرس طباطبایی، حسین، زمین در فقه اسلامی، بهار، ۱۳۶۲، ج ۱، صص ۹۶-۷۷ ↑

    1. معین، محمد، فرهنگ لغت، دوره ۲ جلدی ، جلد ۲ ، نشر ادنا ، چاپ چهارم ، تهران ، ۱۳۸۶ ، ص ۱۵۷۶ ↑

    1. طباطبایی، محمد حسین، المیزان، مترجم: محمد باقر موسوی، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۲، ج۲، ص ۷۴ ↑

    1. جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مبسوط درتر مینولوژی حقوق، جلد ۴، کتابخانه گنج دانش، چاپ دوم، تهران، ۱۳۸۱، شماره ۱۱۷۱۸، ص ۳۱۲۶ ↑

    1. ابراهیم انیس، المعجم الوسیط، ابراهیم انیس، المعجم الوسیط، ۱۴۲۹، کلمه «ملک» ↑

    1. علّامه حلى، حسن بن یوسف ، تذکره الفقها، ۱۳۷۳،ج۱۳، ص۳۷۲ ↑

    1. نجفى خوانسارى، حسین،(تقریرات مرحوم نائینى)،منیه الطالب، بی تا، ج ۱، ص ۳۵ ↑

    1. یزدى، سید محمدکاظم، حاشیه بر مکاسب، بی جا، بی تا، ابتداء بیع ↑

    1. الخوئی، السید أبوالقاسم، مصباح الفقاهه، ﻣﻜﺘﺒﺔ ﺍﻟﺪﺍﻭﺭﻱ، قم، ۱۴۱۱، ص ۶ ↑

    1. کاتوزیان ، دکتر ناصر ، پیشین ، شماره ۱۱۰، ص ۱۰۶ ↑

    1. معین ، دکتر محمد ، پیشین روحیان، محمد جواد، تقابل مالکیت خصوصی اشخاص با طرح های عمرانی شهرداری (قسمت اول)، مؤسسه‌ حقوقی بین‌المللی برهان سعادت، ۱۳۹۱، ص ۷ ↑

    1. درویشی عباس آبادی، سجاد، پایان نامه بررسی مبانی وروش های تحدید مالکیت خصوصی در تعارض با مالکیت عمومی، ۱۳۹۲، صص ۱۳-۷ ↑

    1. خمینی (ره)، روح الله، کتاب البیع ، جلد اول ، مؤسسه‌ النشر الاسلامی، مؤسسه‌ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)،۱۳۸۸ ، ص ۲۴ ↑

    1. علامه طباطبائی ، تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۴ ، ج ۱، ص ۱۹ ↑

    1. معین ، محمد ، منبع پیشین، ص ۱۵۷۸ ↑

    1. جعفری لنگرودی، محمدجعفر ، منبع پیشین، شماره ۱۱۸۴۱، ص ۳۱۴۹ ↑

    1. عرفانیان، مسعود، تاثیر طرح‌های عمرانی بر حقوق مالکانه اشخاص، روزنامه حمایت ۱۲/۳/۱۳۹۲ ↑

    1. همان منبع، شماره ۱۱۸۴۱، ص ۳۱۵۲ ↑

    1. میرزایی، علی رضا، تملک اراضی توسط دولت و شهرداری ها، انتشارات بهنامی، ۱۳۹۳، ص ۴۰ ↑

    1. عرفانیان، مسعود، منبع پیشین، روزنامه حمایت ۱۲/۳/۱۳۹۲ ↑

    1. جعفری لنگرودی ،محمدجعفر ، پیشین ، ش ۱۱۸۴۱، ص ۳۱۴۹ ↑

    1. جعفری لنگرودی، حمد جعفر ، همان منبع، ش ۱۱۸۵۰، ص ۳۱۵۲ ↑

    1. کاتوزیان، ناصر ، منبع پیشین ، ش ۱۱۰، ص ۱۰۶ ↑

    1. تبصره ۲ ماده ۱۱ لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک. ↑

      1. تبصره ۸ ماده ۹ قانون زمین شهری (مصوب ۲۲/۶/۱۳۶۶). لازم به ذکر است که ماده ۹ این قانون و تبصره های آن برای مدت ۵ سال از تاریخ تصویب لازم‌الاجرا شناخته شده بود که پس از گذشت مدت مذکور عدم تمدید آن قابلیت اجرایی خود را از دست داد. ذکر تبصره مذکور صرفاً برای آشنایی با نحوه استعلام و ‌پاسخ‌گویی‌ به آن بوده و به معنای معتبر دانستن تبصره مذکور نمی باشد. ↑

    1. جامه بزرگ، محمد؛ تملک اراضی توسط دولت و شهرداری‌ها، انتشارات مسلم، همدان، چاپ اول، ۱۳۶۹، ص ۱۴۶ ↑

    1. تبصره ۲ ماده ۲۵ آیین نامه اخذ نظریه وزارت مسکن و شهرسازی. ↑

    1. «اراضی موات شهری زمینهائی است که سابقه عمران و احیاء نداشته باشد»؛ ماده ۳ قانون زمین شهری. ↑

    1. «اراضی بایر شهری زمینهائی است که سابقه عمران و احیاء داشته و ‌به‌تدریج‌ به حالت موات برگشته اعم از آنکه صاحب مشخصی داشته و یا نداشته باشد»؛ ماده ۴ همان. ↑

    1. «اراضی دایر زمینهائی است که آن را احیاء و آباد نموده اند و در حال حاضر دایر و مورد بهره برداری مالک است …»؛ ماده ۵ همان. ↑

    1. تبصره ۲ ماده ۴ لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک. ↑

    1. البته صرفاً به افرادی اعلام تملک می شود که با نظر اداره ثبت اسناد و املاک ذینفع در امر تملک می‌باشند. ↑

    1. تبصره ۲ ماده ۴ لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک و تبصره ۴ ماده واحده قانون نحوه تقویم ابنیه، املاک و اراضی مورد نیاز شهرداری‌ها (مصوب ۲۸/۸/۱۳۷۰) ↑

    1. ماده ۲۵ آیین نامه اجرائی قانون زمین شهری مصوب ۲۴/۳/۱۳۷۱ ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...