• خطاهای موجود در هنگام بسته بندی.

این مواد جاذب اکسیژن، در دیواره های بسته بندی­هایی مانند ساشه ها(پاکت ها) استفاده می­شدند و امروزه می توان از آنها در ساختار اتیکت­ها و یا بصورت وارد کردن مستقیم آنها در ساختار بسته بندی­های مختلف استفاده نمود. برای مثال از این مواد جاذب اکسیژن، در صنعت بسته بندی نوشابه ها در بسته بندی­های پلی اتیلن ترفتالات، در فیلم های مورد استفاده در بسته بندی انواع فرآورده های گوشتی و بسته بندیهای زیپ دار که قابلیت بسته شدن دوباره را ­دارند، ­استفاده ­می­ شود[۴].

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اثرات نامطلوب اکسیژن در بسته بندی مواد غذایی عبارتند از [۸, ۱۳]:

• اکسایش چربیهای غیر اشباع که منجر به طعم بد در ماده غذایی می­گردد.

• کاهش ویتامین ث به خصوص در غذاهایی که از میوه و یا سبزی تهیه شده اند.

• رشد میکروارگانیسم های هوازی عامل فساد.

• ایجاد بوی کهنگی در فراورده های نانوایی.

• ازدیاد تخم حشرات و رشد آنها.

• تشدید تنفس میوه­جات و سبزیجات تازه.

• قهوه ای شدن آنزیمی و غیر آنزیمی میوه­جات برش خورده.

• اکسایش مواد عطری و طعمی روغنی در نوشیدنی هایی مثل چای و قهوه.

• تغییر رنگ رنگدانه های میوه­جات و سبزیجات فراوری شده.

برای حذف اکسیژن توسط جاذب های اکسیژن از مکانیسم های زیر استفاده می شود[۱۴, ۱۵]:

• اکسایش پودر آهن

• اکسایش اسید اسکوربیک

• اکسایش کاتیگول

• استفاده از فوتوسنتز

• اکسایش آنزیمی مانند آنزیم های گلوکزاکسیداز و الکل اکسیداز

• اکسایش اسیدهای چرب غیراشباع مثل اسید اولئیک و اسید لینولنیک

• مخمرهای تثبیت شده روی یک سطح جامد

برای اینکه یک جاذب اکسیژن قابلیت استفاده در ماده غذایی داشته باشد باید شرایط ذیل را دارا باشد[۸, ۱۶-۱۸]:

• برای سلامتی انسان ضرر نداشته باشد چون احتمال دارد به طور تصادفی توسط مصرف کننده استفاده شود.

• اکسیژن را با سرعت مناسبی جذب کند. اگر سرعت واکنش با اکسیژن خیلی زیاد باشد در طول وارد کردن به بسته ظرفیت جذب آن کاهش می­یابد و اگر خیلی کم باشد غذا را در مقابل اکسیژن خیلی خوب حفظ نمی­کند.

• ترکیبات سمی، گازها و بوهای نامطبوع تولید نکند.

• کوچک بوده و کارایی و کیفیت ثابتی داشته باشد.

• مقدار زیادی اکسیژن جذب کند.

• اقتصادی باشد.

  • • 1. 1. انواع جاذب های اکسیژن

امروزه جاذب های اکسیژن در اشکال زیر موجود است:

• فیلم های جاذب اکسیژن

• برچسب های جاذب اکسیژن

• در پوش های جاذب اکسیژن

• پاکت های جاذب اکسیژن

دو جاذب متداول، پودر آهن و اسید آسکوربیک هستند. اغلب رباینده های اکسیژن تجاری موجود، بر اساس اکسایش آهن عمل می­ کنند که به صورت پاکت­های جاذب عرضه می شوند. رایج ترین ترکیبات آهن دار در جاذب ها، فرو سولفات است که میزان اکسیژن نهایی در این روش ۰۱/۰ درصد و یا کمتر خواهد بود. مکانیسم عمل، در زیر نمایش داده شده است: