. ملک الشعراء بهار، پیشین، ص۱۸۶ ↑
سلف در لغت به معنى متقدم و سابق است. و در اصطلاح علماى کلام و ملل و نحل بر صحابه و تابعین و نیز تابعین تابعین اطلاق مى شود،بلکه به علماى اسلامى در سه قرن نخست هجرى سلف گفته مى شود. وگاهى از نخستین تابعیان به سلف صالح تعبیرمىشود(ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، ناشر: زلال کوثر، سال نشر ۱۳۸۹ ه ش، .ص۳) ↑
. شهرستانی، پیشین، ج۱، ص۲۰۵ ↑
. کائی، أبو القاسم هبه الله بن الحسن بن منصور الطبری الرازی اللالکائی، شرح أصول اعتقاد أهل السنه والجماعه، تحقیق: أحمد بن سعد بن حمدان الغامدی، الناشر: دار طیبه – السعودیه، ۱۴۲۳هـ، ج۱، ص ۱۷۰ ↑
. همان ↑
. همان ↑
. همان ↑
. ذهبی، پیشین، ج۷، ص۲۵۲ ↑
. ابونعیم اصفهانی، أحمد بن عبد الله بن أحمد بن إسحاق بن موسى بن مهران الأصبهانی، حلیه الأولیاء وطبقات الأصفیاء، ناشر: السعاده – بجوار محافظه مصر، ۱۳۹۴هـ – ۱۹۷۴م، ج۷، ص۲۸ و۲۹ ↑
. ذهبی، پیشین، ج۷، ص۲۵۳ ↑
. ابونعیم اصفهانی، پیشین، ج۷، ص۳۱ ↑
. طوسى، محمد بن حسن، فهرست کتب الشیعه و أصولهم و أسماء المصنّفین و أصحاب الأصول،
‏ محقق/ مصحح: طباطبائى، عبدالعزیز، چاپ اول، ناشر: مکتبه المحقق الطباطبائی‏، مکان چاپ: قم‏، سال چاپ: ۱۴۲۰ ق‏ ، ج۱، ص۲۲۲ ↑
. شهرستانی، پیشین، ج۱، ص۲۰۵ ↑
. مشکور، محمد جواد، پیشین، ص ۲۱۸ ↑
. قاسم بن إبراهیم الرسی، الکامل المنیر فی إثبات ولایه أمیر المؤمنین (ع)، بی جا، بی تا، (علیه السلام)، جزء دوم، ص۷۲-۷۶ ↑
. ذهبی، پیشین، ج۷، ص۲۵۲ ↑
. ملک الشعراء بهار،پیشین، ص۱۸۶ ↑
. خطیب البغدادی، پیشین، ج۸، ص۴۹۵ ↑
. امین، سیدمحسن، پیشین، ج‏۷،ص ۴۱؛ خطیب البغدادی، پیشین، رقم ۲۹۳۲ ↑
. خلیلی، خلیل بن عبد الله بن أحمد بن إبراهیم بن الخلیل القزوینی، الإرشاد فی معرفه علماء الحدیث، محقق: د. محمد سعید عمر إدریس، ناشر: مکتبه الرشد – الریاض، سال ۱۴۰۹ه ق، ج۲، ص۶۶۲ ↑
. ابن بابویه، محمد بن علی، امالی، ناشر: کتابچى‏، تهران، سال چاپ: ۱۳۷۶ ش‏، ص۱۲۴ ↑
. ملک الشعراء بهار، پیشین، ص۱۸۶ ↑
. یوسف/۴۰ ↑
. ذهبی، پیشین، ج۱۳،ص۳۱۹-۳۲۱ ↑
. عثمان بن سعید، الرد علی الجهمیه، پیشین، ج۱، ص ۲۱۱ ↑
. ابو داوود سجستانی، سلیمان بن الأشعث بن إسحاق بن بشیر بن شداد بن عمرو الأزدی السَِّجِسْتانی، سنن أبی داود، محقق: محمد محیی الدین عبد الحمید، ناشر: المکتبه العصریه، صیدا – محل نشر: بیروت، ج۴،ص۲۳۴ ↑
. ابوعبدالله محمد بن کرام سردمدار اندیشه کرامیه است؛ و سجستانی بوده و از آنجا به گرجستان تبعید و مطرود شد. وی با تملق و نفاق توانست هم‌پیمانانی بدست آورد. چنانکه گفته‌اند با تظاهر به زهد و تعبد، خودش را در نظر اهالی گرجستان و اطراف آن جلوه‌ ای دینی داد و سپس ایشان را به بدعت خویش کشاند تا اینکه با او بیعت کردندشهرستانی، پیشین، ج۱ ص ۱۰۷ ↑
. أبو الفداء، إسماعیل بن عمر الدمشقی، طبقات الشافعیین، تحقیق: د أحمد عمر هاشم، د محمد زینهم محمد عزب، ناشر: مکتبه الثقافه الدینیه، سال النشر: ۱۴۱۳ هـ – ۱۹۹۳ م ، ج۱، ص۱۷۸ ↑
. ابو داود دارای آثار مختلف علمی ؛ از جمله کتاب المسائل است که در آن به پرسش های احمد بن حنبل پاسخ گفته است. ابو داود به دنبال آن بود تا احادیثی را گرد آورد که برای استدلال فقهاء به کار می آمد و احکام از آنها استنباط می شد، بر این اساس کتاب سنن خود را فراهم آورد. ابوبکر بن داسه یکی از راویان سنن از ابو داود این سخن را از او نقل کرده است: از روایات رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پانصد هزار روایت نگاشتم و از میان آنها ۴۸۰۰ حدیث انتخاب کردم و روایات صحیح و نزدیک به صحیح را در آن آورد؛ او کتاب خود را پس از نگارش به رؤیت احمد بن حنبل رسانده و او کتابش را مورد تأیید قرار داد. ذهبی، پیشین، ج ۱۳، ص ۲۰۹. ↑

. همان،ص ۲۱۷ -۲۱۸ ↑
. همان، ص ۲۱۵ ↑
. مزی، یوسف بن عبد الرحمن بن یوسف، تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، محقق: د. بشار عواد معروف، چاپ اول، ناشر: مؤسسه الرساله، محل نشر: بیروت، سال۱۴۰۰ – ۱۹۸۰، ج۲۱، ص ۳۲۶ ↑
.مجلسی، پیشین، ج‏۷،ص ۲۴۱ ↑
. ذهبی، شمس الدین محمد بن أحمد الذهبی، تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام، محقق: عمر عبد السلام التدمری، ناشر: دار الکتاب العربی، بیروت ج۲۶،ص۷۲ ↑
. ابن عساکر، أبو القاسم علی بن الحسن بن هبه الله، تاریخ دمشق، محقق: عمرو بن غرامه العمروی، ناشر: دار الفکر للطباعه والنشر والتوزیع،سال نشر: ۱۴۱۵ هـ – ۱۹۹۵ م ، ج۵۸، ص۴۶۳ ↑
. ذهبی، تاریخ الاسلام، پیشین، ج۱۹،ص۲۳۷ ↑
. خطیب بغدادی، پیشین، ج۵،ص۲۳۲ ↑
. مزی، پیشین، ج۲۳،ص۱۰۷ وج۳۱،ص۴۹۶؛ ابو داوود، پیشین، ج۱، ص۱۳۱ ↑
. ابن عساکر ، پیشین، ج۶۴،ص۳۲۸ ↑
. مزی، پیشین، ج۹، ص۴۲۶ ↑
. ذهبی، سیراعلام النبلاء، پیشین، ج۱۲،ص۲۶۸-۲۷۰٫ ↑
. ع‍طوان‌، ح‍س‍ی‍ن‌، مرجئه و جهمیه در خراسان در عصر اموی، ناشر م‍ش‍ه‍د: ب‍ن‍ی‍اد پ‍ژوه‍ش‍ه‍ای‌ اس‍لام‍ی،‌ ص۳۱٫ ↑
. أبو الفداء، إسماعیل بن عمر الدمشقی، پیشین، ج۱،ص۱۷۸ ↑
. عثمان بن سعید الدارمی، الرد على الجهمیه، محقق: بدر بن عبد الله البدر، چاپ دوم، ناشر: دار ابن الأثیر، محل نشر کویت، سال ۱۴۱۶هـ – ۱۹۹۵م ، ج۱، ص ۲۱۱ ↑
همان، ص۷۴-۲۰۶ ↑
. سبکی، پیشین، ج۱، ص۱۷۸؛ هرات جزء سیستان نبوده است ولی تفکر غالب در سیستان و هرات، اهل حدیث بوده و عثمان بن سعید این جریان را رهبری کرده است. ↑
. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، پیشین، ج۱۳ ص ۲۳۰ ↑
.همان ص۲۲۳ ↑
«ابن عیسی» در این دوره وزیر حاکم بغداد بود. همان، ص۲۲۸ ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...