معادله اساسی حسابداری مبنا و شالوده سیستم حسابداری دو طرفه است. براساس این معادله می توان هر یک از معاملات و عملیات و رویدادهای دارای اثر مالی را تجزیه و تحلیل و آثار آن را بر عناصر معادله تعیین کرد. رابطه بین دارایی ها، بدهی ها و حقوق صاحبان سرمایه در معادله حسابداری زیر نشان داده شده است:
دارایی ها = بدهی ها + حقوق صاحبان سرمایه
۱-۹-۳-دارایی ها
اموال و حقوق مالی متعلق به هر موسسه است که قابل تقویم به پول و دارای منافع آتی می باشد. در این تعریف منظور از اموال انواع دارایی مشهود و قابل لمس و رویت مانند موجودی نقدی ملزومات، اثاثه، ساختمان و غیره می باشد و منظور از حقوق مالی، اقسام دیگر دارایی مانند مطالبات از اشخاص حقیقی و حقوقی (حسابهای دریافتنی، اسناد دریافتنی) حق اختراع، سرقفلی و نظیر آن می باشد.
تقسیم دارایی ها به ترتیب قدرت نقدشوندگی
۱- دارایی های جاری
۲- دارایی های ثابت
۳- دارایی های نامشهود
۴- سایر دارایی ها
دارایی های جاری
دارایی هایی که بیشترین قابلیت نقدشوندگی را دارا هستند مانند تنخواه گردان، موجودی نقد، سرمایه گذاری کوتاه مدت یا موقت، سرمایه گذاری کوتاه مدت بانکی، حسابهای دریافتنی (بدهکاران)، ارزش خالص بازیافتنی، اسناد دریافتنی (سفته، برات)، موجودی کالا و مواد (مانده مواد- کالای در جریان ساخت- کالای ساخته شده- قطعات و لوازم خانگی-موجودی ملزومات) ، پیش پرداخت اثاثه، پیش پرداخت های (کوتاه مدت)، پیش پرداخت هزینه بیمه، پیش پرداخت بیمه اموال و غیره، درآمد اجاره دریافتنی.
– موجودی نقدی: وجوه نقدی است که در محل موسسه در یک صندوق نگهداری می شود. معمولاً موسسات اعم از بازرگانی و غیره بازرگانی منابع عمده وجوه نقد را در بانک نگهداری می کنند که تحت همین عنوان و بانک در حساب ها منعکس می گردد و جزء دارایی هاست.
– حسابهای دریافتنی: این حسابها نشان دهنده میزان مطالبات موسسه از افراد و موسساتی است که به موسسه بدهکار هستند. ولی برای بدهی خود اسناد تجارتی (مانند سفته و برات) به موسسه نداده­اند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

– اسناد دریافتنی: اسناد دریافتنی (اسناد وصولی) اسنادی از قبیل سفته و برات می باشند که می بایست وجوه مربوط به آنها در موعد (سررسید) معین توسط بدهکاران موسسه تادیه گردد.
– ملزومات: آن دسته از مواد و لوازمی را گویند که بطور روزانه مقداری و یا تعدادی از آنها مصرف می­ شود مانند لوازم التحریر.
دارایی های ثابت:
سرمایه گذاری بلند مدت، سرمایه گذاری در سهام عادی، سپرده بازخرید اوراق قرضه، سپرده بلند مدت بانکی، وجوه سپرده برای توسعه آتی کارخانه، سپرده مزایای پایان خدمت، وام به کارکنان، پول برای خرید ماشین آلات جدید، پیش پرداخت بلند مدت واحدهای فرعی، زمین، ساختمان، پیش پرداخت بلند مدت (دارایی های سرمایه ای)، دارایی های بلند مدت استیجاری، تجهیزات و اثاثه.
– اثاثه: منظور از اثاثه وسایلی از قبیل میز، صندلی، قفسه، ماشین تحریر، ماشین حساب و غیره است.
– ساختمان: محلی است که موسسه در آن مستقر می باشد و وسایل، مدارک و اسناد مربوط به فعالیت های مالی در آن نگهداری می گردد. این نوع دارایی ها از اقلام مصرف نشدنی به شمار می آیند که به تدریج مستهلک می شوند تا روزی که غیرقابل استفاده گردند (دارایی های ثابت). باید توجه داشت که اقلام مربوط به دارایی ها، با قیمت تمام شده (نه با قیمت روز در بازار) در دفاتر ثبت گردیده با همان ارزش در صورت حساب های مالی منعکس می شوند.
دارایی های نامشهود:
سرقفلی، حق الاختراع، حق الامتیاز، علایم تجاری
سایر دارایی ها:
زمین خریداری شده برای احداث ساختمان در آینده، وجوه مسدود شده بانکی، اسناد دریافتنی بلندمدت، مخارج تاسیس، مخارج قبل از بهره برداری، مخارج سرمایه ای، پیش پرداخت بلندمدت هزینه بیمه، ماشین آلات از رده خارج و آماده برای فروش. (وب سایت دکتر حسینی)
خلاصه فصل
دراین فصل به ارائه کلیات تحقیق پرداخته شدوطرح کلی تحقیق مشخص گردید ،موارد ذکرشده دراین فصل شامل مقدمه ،بیان مساله تحقیق،اهمیت ضرورت تحقیق ،اهداف اساسی تحقیق ،چارچوب نظری ، فرضیه های تحقیق می باشد .
فصل دوم
مروری بر ادبیات تحقیق
۲-۱- مقدمه
اصل ثابتی در فرهنگ سرمایه گذاری وجود دارد مبنی بر اینکه سرمایه از ریسک و خطر گریزان است و به سوی بازده و سود تمایل دارد. به همین خاطر است که سرمایه گذاران ریسک گریز از ورود سرمایه خود به جایی که خطر و ریسک وجود دارد یا افق نامخشصی در برابر سود و اصل سرمایه شان هست، امتناع می کنند. اما آیا می توان جایی را پیدا کرد که سرمایه گذاری در آن ریسک نداشته باشد؟ ریسک و خطر از دست دادن اصل و فرع سرمایه در همه جا هست، بعضی سرمایه گذاری ها پرخطرند و برخی کم خطر، سرمایه گذار با توجه به میزان خطر و ریسک سرمایه گذاری، انتظار سود و بازده متناسب را دارا می باشد. معمولاً سرمایه گذاران به وسیله تجزیه و تحلیل های مالی خود به دنبال بازده متناسب با توجه ریسک مربوط می باشند. در یک بازار متعارف که در آن عوامل بازار واحد اطلاعات می باشند، بازده بالا همواره ریسک بالاتری را نیز به دنبال خواهد داشت. این موضوع موجب می شود که همواره تصمیم گیری جهت سرمایه گذاری براساس روابط میان ریسک و بازده صورت گیرد و یک سرمایه گذار همواره دو فاکتور ریسک و بازده را در تجزیه و تحلیل و مدیریت سبد سرمایه گذاری های خود مدنظر قرار دهد. به عبارت دیگر، سرمایه گذاری به عنوان یک تصمیم مالی همواره دارای دو مؤلفه ریسک و بازدهی بوده که مبادله این دو ترکیب های گوناگون سرمایه گذاری را عرضه می کند. از یک طرف، سرمایه گذاران به دنبال بیشینه کردن عایدی خود از سرمایه گذاری هستند و از طرف دیگر، با شرایط عدم اطمینان حاکم بر بازارهای مالی مواجه می باشند که عامل اخیر، دستیابی به عواید سرمایه گذاری را با عدم اطمینان مواجه می سازد.
معمولاً در اقتصاد و بخصوص در سرمایه گذاری فرض بر این است که سرمایه گذاران منطقی عمل می کنند. سرمایه گذاران منطقی، اطمینان را به عدم اطمینان ترجیح می دهند و طبیعی است که در این حالت می توان گفت سرمایه گذاران نسبت به ریسک علاقه ای ندارند، به عبارت دقیقتر سرمایه گذاران ریسک گریز هستند. یک سرمایه گذار ریسک گریز^[۵]کسی است که در ازای قبول ریسک، انتظار دریافت بازده مناسبی دارد. باید توجه داشت که در این حالت پذیرفتن ریسک یک کار غیرمنطقی نیست اگر چه میزان ریسک خیلی زیاد باشد، چون در این حالت انتظار بازده بالایی نیز وجود دارد. در واقع سرمایه گذاران به طور منطقی نمی توانند انتظار داشته باشند که بدون قبول ریسک بالا، بازده بالایی کسب کنند. از طرف دیگر تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که افراد در تصمیم گیری های خود تحت شرایط ریسک، به هیچ وجه به صورت منطقی و عقلایی عمل نمی کنند. (ایزدی و همکاران، ۱۳۹۰، صص ۱۲۵ و ۱۲۶)
حال با توجه به اهمیت ریسک و بازده در تصمیمات سرمایه گذاری، عوامل موثر بر ریسک و بازده سرمایه گذاری در محصولات مالی در قالب سه دسته عوامل کلان اقتصادی، عوامل خرد اقتصادی و عوامل غیراقتصادی مورد بررسی قرار می گیرد.
امروزه با توجه به اهمیت و گسترش روزافزون بازارهای سرمایه در تجهیز و گردآوری سرمایه‌های کوچک فردی به سمت فعالیت‌های تولیدی، شناسایی رفتار سرمایه‌گذاران و متغیرهای تاثیرگذار بر قیمت و بازده سهام در این بازارها اهمیت زیادی پیدا کرده است.
بدون تردید سرمایه‌گذاری در بورس، بخش مهمی از اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد و بدون شک بیشترین میزان سرمایه از طریق بازارهای سهام در سرتاسر جهان مبادله می‌شود و اقتصاد ملی به شدت متاثر از عملکرد بازار بورس است. همچنین این بازار هم برای سرمایه‌گذاران حرفه ای و هم برای عموم مردم به عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری در دسترس است. بورس از پارامترهای کلان اقتصادی وغیر اقتصادی و بسیاری دیگر از متغیرهای دیگر تاثیر می‌پذیرد، متعدد بودن عوامل مؤثر بر بازارهای سرمایه و ناشناخته بودن آنها، موجب عدم اطمینان در زمینه سرمایه‌گذاری شده است.
قسمتی از متغیرهای تاثیرگذار بر بازار سهام ناشی از اطلاعات مالی واحدهای اقتصادی است که از سیستم حسابداری این واحدها استخراج می‌شود، میزان تاثیر این اطلاعات بسیارپیچیده و تا حدودی ناشناخته است. علاوه برپیش‌بینی بازده آتی سهام به وسیله داده‌های تاریخی سری‌های زمانی ، شناسایی شاخص‌های مهم برای سطح بازده آتی سهام و ایجاد یک الگو نیز یکی از جریانات اصلی در تحقیقات مالی است. در ادبیات مالی این شاخص‌ها «عوامل ریسک» نامیده می‌شوند.
تلاش‌های فراوانی بر روی مدل سازی روابط ریسک و بازده صورت گرفته، محققان عوامل متعددی را که نشان‌دهنده‌ی ریسک هستند ارائه داده‌اند، از جمله معیار بتا از مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه­ای، مدل سه عاملی فاما و فرنچ ، معیار اندازه (فاما و فرنچ).
این مطالعات شناختی از دیدگاه‌های مختلف در مورد ماهیت ریسک بیان می‌کنند، ولی به اجماعی نرسیده‌اند که به‌درستی نشان‌دهنده‌ تمام این عوامل ریسک باشند. ارزش برخی از این عوامل هنوز در معرض تردید است. یکی از دلایل اصلی این امر این است که محققان هنگام تعریف و توضیح ریسک مالی از دید شخصی خود عمل می‌کنند و گاه بر عواملی که دارای اهمیت کمی هستند تمرکز می‌کنند. اخیراً روش‌های جدیدی برای حل مسائل با ابعاد بزرگ ایجاد شده اند. یکی از این روش‌ها الگوریتم حداقل گوشه LARS است. (عمادزاده و همکاران، ۱۳۹۰، بورس نیوز ص۱)
۲-۲- ارزش آفرینی مالی
بنابر گفته پیتر دراکر یکی از بزرگترین متفکران قرن بیستم، کار اصلی یک سازمان، ایجاد ارزش می باشد. در محیط اقتصادی نامطمئن امروزی، اغلب سرمایه گذاری های تجاری باید توسط بخش مالی قابل قبول باشند و به طور معمول نشان دهنده بازده سرمایه (ROI) بالا باشند. بنابراین برای متخصصان تجاری مهم است که توانایی ایجاد ارزش آفرینی واقعی را از یک بستر مالی داشته باشند.
در ارزش آفرینی مالی، نوع تصمیمات مالی بسیار حائز اهمیت است. از جمله تصمیمات سرمایه­ای، تصمیمات عملیاتی (کارایی) و تصمیمات تأمین مالی(بازده) مورد توجه است. (Perla,M.L,2005)
۲-۲-۱- کارایی
باید روشهایی برای افزایش کارایی یا بهره وری سرمایه جاری (مانند سرمایه گذاری های تجاری) پیدا نمود. اگر بشود که هزینه ها را کاهش و جریانات نقد یا بازگشت ها (مثل موجودی/ بازگشت دارایی) را افزایش داد، پس می توان سرمایه تجاری را به صورت بهره وری بیشتر استفاده نمود. این فرایند کاملاً ادامه پیدا می کند تا مطمئن شویم که هر پروژه/ سرمایه گذاری عملاً با روشی اثربخش و بهینه مدیریت می گردد. زمانی که موردی تجاری برای سرمایه گذاری تجاری در نظر است، باید فهمید که چگونه پروژه دارایی را برخواهد گرداند، کنترل هایی که در اینجا صورت می گیرد و روشی که منابع حفظ می گردند، سبب رسیدن به اهداف بودجه و برنامه زمانی می گردد. (رودپشتی و همکاران، ۱۳۹۲، ص ۳۳)
برای دستیابی به ارزش آفرینی برای سهامدار، ابتدا بایستی که افزایش ارزش بازار سرمایه، ارزش افزوده سهامدار، بازده سهامدار و بازده مورد انتظار سرمایه را تعریف نماییم. یک شرکت زمانی برای سهامدارانش ارزش ایجاد می نماید که بازده سهام دار از بازده مورد انتظار سرمایه فراتر رود. به عبارت دیگر یک شرکت در سالی ایجاد ارزش نموده است که فراتر از انتظارات عمل نماید. ارزش ایجاد شده سهامدار به صورت ذیل کمی می گردد:
(ke – بازده سهام دار) × ارزش بازار سرمایه = ارزش ایجاد شده سهامدار
ارزش ایجاد شده سهامدار را همچنین می توان به صورت ذیل محاسبه نمود:
(ke × ارزش بازار سرمایه) – ارزش افزوده سهامدار = ارزش ایجاد شده سهامدار