1. – عافیه السادات موسوی، ص ۶۴٫ ↑

    1. – جاوید صلاحی، بزهکاری اطفال و نوجوانان، چاپ هشتم، (تهران: انتشارات میزان، پاییز ۱۳۸۹)، ص ۱۳۵٫ ↑

    1. – علی تاج دینی، پیشین، ص ۶۹٫ ↑

    1. – جاوید صلاحی، ص ۱۳۴٫ ↑

    1. – احمد بن اسحاق یعقوبی، تاریخ یعقوبی،بی­چا، (محمد ابراهیم آیتی)، (تهران: بنگاه ترجمه و انتشارات کتاب، ۱۳۴۳)، جلد ۲، ص ۳۲۰٫» شَرُّ الاباءِ مَنْ دَعاءُ الْبِرُّ إلی الافْراطِ« . ↑

    1. – ابراهیم امینی، آیین تربیت، چاپ شانزدهم، (قم: انتشارات اسلامی، پاییز ۱۳۷۶)، ص ۱۲۸ ↑

    1. – داود حسینی، پیشین، ص ۸۳٫ ↑

    1. – عافیه السادات موسوی، ص ۶۷٫ ↑

    1. -داود حسینی، ص ۸۳ و ۸۴٫ ↑

    1. – علی نقی فقیهی، پیشین، ص ۹۰٫ ↑

    1. – مجید رشید پور، تربیت کودک از دیدگاه اسلام، چاپ پنجم، (تهران: انجمن اولیا و مربیان، پاییز ۱۳۷۴)، ص ۱۲۱٫ ↑

    1. – همان، ص ۱۲۰٫ ↑

    1. – عبدالواحد آمدی، ص ۲۳۶٫ «ان العاقل یتَّعِظُ بالادب و البهائم لایَتَّعظُ الا بالضرب» ↑

    1. – آنتون سیمونویچ ماکارنکو، گفتارهایی درباره تربیت فرزندان، (ابوتراب باقرزاده)، چاپ نهم، (تهران: چابخش، ۱۳۶۹)،
      ص ۲۰٫ ↑

    1. – همان، ص ۲۱ – ۲۳٫ ↑

    1. – محمود ارگانی بهبهانی، پیشین، ص ۱۹۳٫ ↑

    1. – همان، ۱۹۵٫ ↑

    1. – حسن عمید، پیشین، ص ۴۶۴٫ ↑

    1. – جعفر لنگرودی، پیشین، ص ۱۳۸٫ ↑

    1. – احمد بهشتی، اسلام و حقوق کودک، چاپ هفتم، (قم: چاپ ونشر دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۷)، ص ۲۲۰٫ ↑

    1. – حسن بن فضل طبرسی، پیشین، ص ۴۲۱٫ ↑

    1. – همان، ص ۲۵۲٫ «نظر روسو ل الله له ابنان فقبل احدهما و ترک الامر فقال له النبی (ص) فهلا ساویت بینهما» ↑

    1. – ناصرالدین صاحب الزمانی، راز کرشمه ها، بی­چا،(تهران: مؤسسه‌ مطبوعاتی عطایی، ۱۳۴۱)، جلد دوم، ص ۴۶٫ ↑

    1. – عافیه السادات موسوی، پیشین، ص ۶۴٫ ↑

    1. – رضا مظلومان،” اثر محیط تحصیلی در بزهکاری “، مهنامه قضایی، ۸۰ (آبان ۱۳۵۱): ص ۵۴٫ ↑

    1. – اسماعیل بیابانگرد، روانشناسی نوجوان، چاپ اول، (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی،۱۳۷۶)، ص ۲۳۵٫ ↑

    1. – داور شیخاوندی، پیشین، ص ۳۷۸٫ ↑

    1. – محمود مهدوی، پیشین، ص ۳۰۵٫ ↑

    1. – عبدالعظیم کریمی، پیشین، ص ۲۸٫ ↑

    1. – علی قلی روشن و دیگران، “بررسی موانع خلاقیت در دانش آموزان از دیدگاه معلمان “، علوم تربیتی و رواشناسی، ۱ (شهریور ۱۳۸۷): ص ۴۰٫ ↑

    1. – باقر ساروخانی، جامعه شناسی انحرافات و مسائل جامعتی ایران، پیشین، ص ۳۷۰ و ۳۷۱٫ ↑

    1. -labeling theory ↑

    1. – میرروح الله صدیق، ص ۱۰۴٫ ↑

    1. – داور شیخاوندی، پیشین، ص ۲۶۹٫ ↑

    1. – نبی الله صادقیان، “ویژگی های مدرسه مطلوب”، علوم تربیتی: رشد معلم، ۱۴۸ (اسفند ۱۳۷۸): ص ۲۰٫ ↑

    1. – محمد فولادی، “علل و عوامل پیدایش ‌آسیب‌های اجتماعی و راه های پیشگیری از آن “، معرفت، ۹۱ (تیر ۱۳۸۴): ص ۳۹٫ ↑

    1. – فرانک ویلیامز و دیگران، نظریه های جرم‌شناسی، (حمیدرضا ملک محمدی)، چاپ اول، (تهران: میزان، بهار ۱۳۸۳)، ص ۲۴۳٫ ↑

    1. – خدیجه ابوالمعالی، نظریه های جامعه شناسی و بزهکاری ( با تأکید بر شناخت اجتماعی)، چاپ اول ،(تهران : ارجمند، )۱۳۸۹، ص ۲۱٫ ↑

    1. – محمود مهدوی، پیشین، ص ۳۰۴٫ ↑

    1. – هوشنگ شامبیاتی، پیشین، ص ۲۳۵٫ ↑

    1. – محمود مهدوی، پیشین، ص ۳۳۳٫ ↑

    1. – فریده ممتاز، انحرافات اجتماعی نظریه ها و دیدگاه ها، چاپ سوم، (تهران: شرکت سهامی انتشار، ۱۳۸۷)، ص ۸۹ و ۹۰٫ ↑

    1. – رحمت الله صدیق سروستانی. ص ۴۹٫ ↑

    1. – محمود مهدوی، پیشین، ص ۳۳۶٫ ↑

    1. – سوره فرقان، آیه ۲۷ و ۲۹٫ «یاوَیلَتی لَیتَنی لَم أتَّخِذ فُلاناً خَلیلاً. لقد أضَلَّنی عَن الذِّکرِ بَعدَ إذ جاءَ نی وکان الشَّیطنُ لِلانسان خذولا» ↑

    1. – محمد ری شهری، پیشین، حدیث ۱۰۲۵۴، ص ۳۰۱۵٫«ایّاک و مصاحبه الشَریر فاِنّه کالسیف السولِ یحسن منظرهُ و یقبَحُ اثره» ↑

    1. -محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، الثالثه، (بیروت – لبنان: داراحیاء التراث العربی،۱۳۰۴)، جلد ۷۱، ص ۱۹۲٫ ↑

    1. – عبدالواحد آمدی، حدیث ۲۹، ص ۴۵»صُحبَه الاَشرارِ تَکسِبُ الشَّرَّ کَالرّیحِ اِذاَ مّرت بالنّتِنِ حَمَلَت نَتِناٌ » ↑

    1. – همان، حدیث ۱۴، ص ۴۵۴٫ «صاحِبُ السُّوءِ قِطعَهً مِنَ النّارِ» ↑

    1. -یعقوب کلینی رازی، اصول کافی، جواد مصطفوی، (تهران: مؤسسه‌ تحقیقاتی و انتشاراتی نور، {بی تا}) جلد ۴، الجزء الثالث، ص ۴۵۴٫ « عن ابی الحسن (ع) قال: قال عیسی ابن مریم (ع): ان صاحب الشر یعدی، وقرین السوء یردی فانظر من تقارن» ↑

    1. – مهدی کی نیا، مبانی جرمشناسی، پیشین، ص ۷۱۵٫ ↑

    1. – فریده ممتاز، پیشین، ص ۱۲۹ و ۱۳۰٫ ↑

    1. – اسماعیل صالحی،” نقش آسایش محیطی و فضاهای شهری در پیشگیری از ناهنجاری های رفتاری“، مجله محیط شناسی، ۴۴(زمستان ۱۳۶): ص ۸۴٫ ↑

    1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، مباحثی در علوم جنایی (تقریرات)، ویراست ششم، (به کوشش شهرام ابراهیمی)، مرداد ۱۳۹۰، ص ۱۸۰٫ ↑

    1. – مهدی کی نیا، مبانی جرمشناسی، پیشین، ص ۷۰۳٫ ↑

    1. – عافیه السادات موسوی، پیشین، ص ۱۲۳ و ۱۲۴٫ ↑

    1. – تاج زمان دانش، پیشین، ص ۳۰۴٫ ↑

    1. – عافیه السادات موسوی، پیشین، ص ۱۲۶٫ ↑

    1. – تاج زمان دانش، ص ۳۰۶٫ ↑

    1. – داود حسینی، پیشین، ص ۲۰۰٫ ↑

    1. – رضا مدیران، نقش رسانه ها در بزهکاری و پیشگیری از وقوع جرم، چاپ اول، (تهران: انتشارات آداک، ۱۳۹۱)، ص ۱۹٫ ↑

    1. – ابوالقاسم شمس زاده علوی،” بررسی رابطه بین رسانه های جمعی و مشکلات خانوادگی“، اصلاح و تربیت، ۷۸ (مهر ۱۳۸۷): ص ۳۳٫ ↑

    1. – الهام صابری، “نقش رسانه های جمعی در به انحراف کشاندن جوانان “، گنجینه، ۵۴ (مهر ۱۳۸۴): ص ۱۱۳٫ ↑

    1. – شهلا معظمی، فرار دختران چرا؟، چاپ اول، تهران، انتشارات گرایش، ۱۳۸۲، ص ۱۳۳٫ ↑

    1. – رضا مدیران، ص ۶۷٫ ↑

    1. – محمد صادق شجاعی، “روانشناسی و آسیب شناسی اینترنت “، ‌فصل‌نامه روانشناسی در تعامل با دین، سال اول، ۱ (بهار ۱۳۸۷): ص ۹۵٫ ↑

    1. – رضا مدیران، ص ۶۸٫ ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...