انگیزه پیشرفت
حمایت آموزشی و انتظارات والدین
ویژگی های مدرسه
حمایت و انتظار معلم
جو مدرسه
شکل ۲-۲- مدلی از عوامل مؤثر بر انگیزه پیشرفت تحصیلی (مایا، ۲۰۰۰، ص ۲)
همانطور که در مدل نشان داده شده است سه عامل اصلی ویژگیهای خانواده، مدرسه و معلم بر انگیزه پیشرفت دانشآموزان تأثیر دارد. به علاوه، ویژگی مدرسه که در این مدل با عنوان جو مدرسه نشان داده شده هم به طور مستقیم بر انگیزه دانشآموزان تأثیر دارد وهم با واسطه یعنی جو مدرسه ابتدا بر معلم و سپس عملکرد معلم بر انگیزه پیشرفت دانشآموزان تأثیر دارد. مطمئناً مدارس مکانی هستند که دانشآموزان را برای یادگیری توانا میسازند. محققان دریافتند که جو مدرسه و فعالیت معلمان احساس ایمنی را در مدارس افزایش میدهند. بوس ورث^[۱۵۶] و همکاران (۲۰۱۱، به نقل از مهدیان، ۱۳۹۲) با مطالعه درک ایمنی مدرسه تأثیر دارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

پیشینه داخلی
بررسی مقایسهای رابطه هوش هیجانی با سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی توسط حدادی کوهسار، روشن و اصغرنژاد (۱۳۸۶) نشان داد که میان هوش هیجانی و سلامت روان و پیشرفت تحصیلی همبستگی معنی داری وجود دارد. محمدزاده، شهنی ییلاق و مهرابی زاده (۱۳۸۸) به مقایسه دانشجویان پسر دارای سبکهای یادگیری متفاوت از لحاظ ویژگی های شخصیتی، انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی در میان دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز پرداختند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین دانشجویان دارای سبکهای یادگیری متفاوت از لحاظ ویژگی های شخصیتی، انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی در سطح ۰۵/۰p< تفاوت معنی دار وجود دارد. کشاورزی ارشدی (۱۳۸۸) رابطه بین هوش هیجانی و انگیزه پیشرفت در عملکرد تحصیلی دانشجویان را بررسی کرد. تحلیل یافته ها نشان داد که میزان هوش هیجانی با انگیزه پیشرفت ارتباط مؤثری دارد.
بررسی رابطه بین سبکهای یادگیری و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان توسط حسینی نسب و شریفی (۱۳۸۹) نشان داد که بین سبکهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر رابطه وجود دارد. اما میان خلاقیت و پیشرفت تحصیلی رابطه ای یافت نشد. پژوهش توسط فرهوش و احمدی (۱۳۹۲) با عنوان رابطه بین سبکهای تفکر و سبکهای یادگیری با انگیزش پیشرفت را انجام شد. داده های پژوهش با آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان داد که بین سبکهای تفکر و سبکهای یادگیری با انگیزش پیشرفت ارتباط مثبت معنی دار وجود دارد و از میان سبکهای یادگیری، مدیریت زمان بیشترین توان تبیین انگیزش پیشرفت را دارد. طی پژوهش صورت گرفته توسط صبحی قراملکی (۱۳۹۱) با عنوان پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی بر اساس هوش هیجانی دانش آموزان، مشخص شد که هوش هیجانی با انگیزه پیشرفت رابطه مثبت معنی داری دارد. یافته ها نشان می دهد دانش آموزانی که دارای هوش هیجانی بالایی هستند به ادراک واقع بینانه تری در روابط بین فردی دست می یابند و این توانایی در کسب انگیزه پیشرفت به آن ها کمک می کند. بالا بودن میزان انگیزه پیشرفت به افزایش احساس خودکارآمدی و افزایش انگیزه تحصیلی می انجامد. کاووسیان و همکاران (۱۳۸۶) مطالعهای با عنوان عوامل مؤثر بر انگیزش تحصیلی دانشآموزان دختر و پسر دبیرستانهای سراسر کشور در سال تحصیلی ۱۳۸۴- ۱۳۸۳ انجام دادند. نتایج حاکی از آن است که متغیرهای خودپنداره تحصیلی، نگرش دانشآموز به ادامه تحصیل و پاداشهای اجتماعی بهترین پیشبینی کنندههای انگیزش تحصیلی درونی دانشآموزان هستند.
پیشینه خارجی
صداقت^[۱۵۷]، عابدین^[۱۵۸]، حجازی^[۱۵۹] و حسن آبادی^[۱۶۰] (۲۰۱۱) رابطه میان انگیزه پیشرفت، تعاملات شناختی و موفقیتهای تحصیلی را میان دانش آموزان شهر تهران بررسی کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار لیزرل نشان داد که توانایی ادراکی، واسطه ادراکی و اهداف پیشرفت، پیش کننده تعهدات شناختی و موفقیتهای تحصیلی در میان دانش آموزان می باشد.
چاتورویدی^[۱۶۱] (۲۰۰۹) به بررسی تأثیر محیط مدرسه بر انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشآموزان پرداخت. محیط مدرسه دارای پنج مؤلفهی برانگیختن خلاقیت، مشارکت شناختی، مورد پذیرش بودن، عدم پذیرش و نظارت است. نتایج تحقیق وی نشان داد که هر پنج مؤلفهی محیط مدرسه بر انگیزه پیشرفت مؤثر است و سه مؤلفهی نظارت، مورد پذیرش بودن و عدم پذیرش عملکرد تحصیلی دانشآموزان را پیشبینی کرد. نتایج تحقیقات (ریاندز^[۱۶۲]، بولین^[۱۶۳]، کرمیرز^[۱۶۴]، هوپکینز^[۱۶۵]، استول^[۱۶۶] و لوگیرویچ^[۱۶۷]، ۱۹۹۶، به نقل از چاتورویدی، ۲۰۰۹) نشان داد که از میان عوامل متعددی که مرتبط با انگیزه پیشرفت تحصیلی است، پنج ویژگی از جمله، تأکید بر مهارتهای مبتنی بر آموزش، انتظار پیشرفت زیاد از دانشآموزان، تعداد ارزیابی از پروژه های دانشآموزان، جو ایمن و دستوری و مدیریت آموزشی ارتباط بیشتری را با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دارند. به علاوه، گرگوری (۲۰۰۷) در تحقیقی که با عنوان عوامل انگیزشی مؤثر بر موفقیت تحصیلی دانشآموزان دبیرستان انجام داد، نشان داد عوامل متعددی از جمله جو مثبت و حمایتی مدرسه، استقلال دانشآموز، فرصتهای منحر به فرد، روابط حمایتی، برنامههای درسی مناسب و رقابت سازنده توسط شرکتکنندگان به عنوان عوامل مهم در جذب برنامههایی که موجب پیشرفت تحصیلی دانشآموز میشود، معرفی شده است. همچنین پژوهش انجام شده توسط برنشتاین و مایر (۲۰۰۵) حاکی از آن است که عملکرد تحصیلی از تعامل بین متغیرهای موقعیتی مانند برنامه، روش های آموزشی، شرایط عاطفی و فیزیکی محیط تحصیلی، نگرش نسبت به مسایل آموزشی و انگیزه پیشرفت فراگیران تأثیر میپذیرد.
معلمان گزارش کردند که نوع روابط و جو عوامل کلیدی برای ایمنی مدارس است. همچنین شواهدی قابل توجهی نشان داده که جو سازمانی، آموزشی و اجتماعی مدرسه بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان تأثیر دارد (لادبیتر^[۱۶۸] و بلات^[۱۶۹]، ۲۰۰۱، نقل در مینگ- تی، ۲۰۱۰). کلینتون- یوگن^[۱۷۰] (۱۹۹۹) در مطالعهای با عنوان ادارک دانشآموزان پس از جو مدرسه و ارتباط آن با پیشرفت و وضعیت اقلیت، به بررسی ۹ مؤلفه جو مدرسه شامل: روابط دوستانه، دستوری و منظم، مشارکت والدین، به اشتراک گذاری منابع، ارتباط بین شخصی دانشآموزان، رابطه معلم- دانشآموز، انگیزه پیشرفت، ساختمان مدرسه و به طور کلی جود مدرسه بودند پرداخت. نتایج نشان داد که ظاهر ساختمان مدرسه، رابطه معلم- دانشآموز و روابط دوستانه جنبه هایی هستند که بیشترین تأثیر را بر عملکرد دانشآموزان دارند. همچنین دانشآموزانی که نمرهای بالایی بدست میآورند ادراکشان از مدرسه نسبت به دانشآموزانی که نمرهای پایین بدست میآورند، مثبتتر است. تحقیقات نشان داد که عوامل مختلفی بر انگیزه پیشرفت دانشآموزان تأثیر دارند که مهمترین آنها ویژگیهای شخصیت، پیشینه خانوادگی و مدرسه است (اکلز^[۱۷۱] و ویگفیلد^[۱۷۲]، ۱۹۸۵؛ اکلز و هارولد^[۱۷۳]، ۱۹۹۳؛ هانسون^[۱۷۴]، ۱۹۹۴؛ هوسلر^[۱۷۵] و استیج^[۱۷۶]، ۱۹۹۲، نقل در مایا^[۱۷۷]، ۲۰۰۰). مشارکت والدین در آموزش اولین و مهمترین عامل پایدار بر انگیزه پیشرفت دانشآموزان است (دالاس^[۱۷۸]، ۲۰۰۱).
مینگ- تی (۲۰۱۰) در مطالعهای به بررسی ارتباط بین ادراک از جو مدرسه، انگیزه پیشرفت و مشغولیت در مدرسه (رفتارهای مشارکتی و یادگیری خود تنظیمی) پرداخت. یافتهها نشان داد که ادراک از جو مدرسه مستقیماً بر مشغولیت در مدرسه تأثیر دارد و غیر مستقیم بر انگیزه پیشرفت تأثیر گذار است. نتایج مطالعه دالاس^[۱۷۹] (۲۰۰۱) حاکی از آن است که جو حمایتی و مراقبتی مدرسه تأثیر قوی بر نظارت مؤثر، مسؤلیتپذیری، فعالیتهای مدرسه، تأیید دانشآموزان و کارکنان دارد. همچنین نتایج نشان داد کلاسهای درس مبتنی بر رویکرد ساختنگرایی بر انگیزه دانشآموزان تأثیر دارد. برای مثال، کلاسهای درس آنها فعال، مبتنی بر پروژه و علاقه بیشتر و معنی داری نسبت به کلاسهای درس سنتی دارند. به علاوه، معلمان از طریق راهبردهای مؤثر، تنظیم روش های آموزش مبتنی بر نیاز دانشآموزان، اجازه انتخاب به دانشآموزان، آموزش اکتشافی، بالا بردن اعتماد به نفس و ایجاد محیط کلاس درس مبتنی بر ارتباطات مثبت در پرورش انگیزه پیشرفت دانشآموزان مؤثر هستند.
مطالعات دیسکر^[۱۸۰]، دونا^[۱۸۱] و چاریینسون^[۱۸۲] (۲۰۰۷، نقل از خووری- کاسابری و بن- آریه، ۲۰۰۹) نشان داد که کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز با موفقیت تحصیلی بیشتر و بهره وری در کلاس و آزمونهای استاندارد ریاضی و خواندن ارتباط دارد (به علاوه ارتباط معلم- دانشآموزان با نتایج رفتاری دانشآموزان مرتبط است برای مثال، ارتباط بهتر معلم- دانشآموز پیشبینی کننده سطح بالایی از شایستگی اجتماعی و مشارکت دانشآموزان است. فری^[۱۸۳] و همکاران (۲۰۰۸) به بررسی نقش دلبستگی به مدرسه و مشارکت خانواده بر توسعه رفتارهای منفی در طول نوجوانی پرداختند. یافته های تحقیق آنان نشان داد دلبستگی به مدرسه با سطوح پایینتری از خشونت و باورهای پرخاشگری، درک مثبت از جو مدرسه و انگیزه پیشرفت دانشآموزان همبسته بود. همچنین درک حمایتی رفتار معلم با ادراک مثبت از جو مدرسه و سطوح بالایی از انگیزه پیشرفت همبسته است و کنترل والدین با سطوح پایینتری از رفتارهای خشونتآمیز و سطوح بالایی از انگیزه پیشرفت تحصیلی همبسته است.
کرستین^[۱۸۴] و همکارانش (۲۰۰۸) در مطالعهای نشان دادند، جو مثبت مدرسه مهمترین جز موفقیت و مؤثر در مدارس است. این محققین دو جنبه از ادراک دانشآموزان از جو مدرسه شامل الف) دستوری و منظم، ب) انگیزه پیشرفت را بررسی کردند. تجزیه و تحلیل چندگانه با مدل خطی نشان داد عامل سطح شخصی (مانند طبقه و جنیست)، نسبت بزرگتری از واریانس را برای ادارک از مدرسه دارا است. عامل سطح مدارس (به عنوان مثال اندازه و تغییر معلمان) و چندین مورد از عوامل سطح کلاسهای درس (به عنوان مثال ویژگیهای معلم، اندازه کلاس، تعداد دانشآموزان با مشکلات رفتاری) نیز پیشبینیکنندههای معنی داری از جو مدرسه هستند. ارتباط بین انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی پیچیده است. اما معمولاً، بیشتر دانشآموزان با انگیزه در انجام دادن تکالیف علمی تلاش بیشتری میکنند، پایدارند، از استراتژیهای شناختی برای انجام تکالیف استفاده میکنند و عملکرد بهتری در انجام تکلیف دارند (پینتریچ^[۱۸۵]، ۲۰۰۳، نقل از راس^[۱۸۶]، ۲۰۰۸). مارتین^[۱۸۷] و همکاران (۲۰۰۸) در مطالعهای با عنوان «متغیرهای پیشبینی کننده پیشرفت تحصیلی در سیستم آموزش اسپانیا: در مقطع راهنمایی، مطالعه طولی» انجام دادند. نتایج نشان داد که متغیرهای مربوط به سطح آموزشی، جو مدرسه، انتظارات معلم از دانشآموزان بیشترین ارتباط را با متغیر مورد مطالعه که پیشبینی پیشرفت تحصیلی است؛ دارد. همچنین اندازه مدرسه، درصد دانشآموزانی که نمرهایشان تکرار میشود و مدریریت مدرسه واریانس کمتری از این پیشبینی را به خود اختصاص دادهاند.
طی پژوهش صورت گرفته درباره رابطه میان انگیزه تحصیلی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان توسط امرایی^[۱۸۸]، الهی مطلق^[۱۸۹]، عزیزی زالانی^[۱۹۰] و پرهون^[۱۹۱] (۲۰۱۱) و با بهره گرفتن از ضریب همبستگی پیرسون مشخص شد که میان دو متغیر انگیزه تحصیلی و موفقیت تحصیلی همبستگی بالایی وجود دارد. از طرف دیگر متغیرهایی مانند تلاش، رقابت، دلواپسی های اجتماعی نیز دارای ارتباطی قوی با عامل موفقیت تحصیلی داشت. بررسی تأثیر سبکهای یادگیری و مدیریت زمان بر موفقیت تحصیلی توسط سیمون^[۱۹۲]، سازان^[۱۹۳] و تروتا^[۱۹۴] (۲۰۱۱) نشان داد که برنامه های فردی مدیریت زمان عاملی تأثیر گذار بر موفقیتهای تحصیلی دانش آموزان می باشد. ساکلوفسکی^[۱۹۵]، استین^[۱۹۶]، مستوراس^[۱۹۷]، بیتون^[۱۹۸] و اسبورنه^[۱۹۹] (۲۰۱۲) پژوهشی انجام دادند مبنی بر رابطه میان شخصیت، احساس، هوش هیجانی و مقابله با استرس و موفقیت تحصیلی دانش آموزان. مدل یابی معادلات ساختاری نشان می دهد که عملکرد تحصیلی با هوش هیجانی و مقابله با استرس رابطه دارد. طباطبایی^[۲۰۰] و مشایخی^[۲۰۱] (۲۰۱۳) رابطه میان سبکهای یادگیری و پیشرفتهای تحصیلی دانش آموزان را بر اساس تفاوت مهارتها، رشته اصلی و جنسیت مورد مطالعه قرار دادند. نتایج نشان داد که رشته اصلی و جنسیت تأثیری بر سبک های یادگیری نداشت.
فصل سوّم
روش شناسی پژوهش
مقدمه
در این فصل جامعه آماری، نمونه، روش نمونه گیری، روش پژوهش، ابزار پژوهش، روش جمع آوری داده ها و روش تحلیل داده ها توضیح داده شده است.
طرح پژوهش
روش این پژوهش توصیفی-پیمایشی از نوع علی–مقایسهای (علی پس از وقوع) میباشد، که ضمن بررسی به مقایسه دانشجویان دارای سبکهای یادگیری متفاوت از لحاظ هوش هیجانی و انگیزه پیشرفت در شهر اهواز میپردازد؛ بدین‌صورت که پژوهشگر به دنبال کشف و بررسی تفاوت بین متغیرهایی است که از قبل وجود داشته‌اند.
جامعهی آماری و روش نمونهگیری
در این پژوهش، جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر هلال احمر شهر اهواز می باشد که در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ مشغول به تحصیل می باشند. در این پژوهش، نمونه‌گیری در دو مرحله، یک‌بار جهت اعتباریابی پرسشنامه‌ها و بار دیگر جهت آزمودن فرضیه‌ها انجام گرفت.
الف( نمونهگیری جهت اعتباریابی پرسشنامه ها
ابتدا برای بررسی روایی و پایایی پرسشنامه‌ها از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله‌ای استفاده شد، بدین صورت که از بین مجموع ۱۵ رشته بصورت تصادفی ۸ رشته انتخاب، سپس با توجه به نسبت تعداد دانشجویان هر رشته از بین آنان تعدادی بصورت تصادفی و در مجموع ۱۰۰ نفر انتخاب شدند. در نهایت آزمودنی پس از تکمیل پرسشنامه ها آن را به پژوهشگر گرداندند.
ب (نمونهگیری برای آزمودن فرضیه ها
نمونه این بخش از پژوهش شامل ۲۰۰ دانشجوی پسر بود که با روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند. برای انتخاب دانشجویان، از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله‌ای استفاده میشود، بدین صورت که از بین مجموع ۱۵ رشته بصورت تصادفی ۸ رشته انتخاب، سپس با توجه به نسبت تعداد دانشجویان هر رشته از بین آنان تعدادی بصورت تصادفی و در مجموع ۲۰۰ نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه‌های انگیزه پیشرفت، خود – گزارشی هوش هیجانی و سبک های یادگیری برای تکمیل به آن‌ها ارائه ‌گردید.
ابزارهای پژوهش
ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از:
۱-پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس^[۲۰۲] (AMQ)
۲- پرسشنامه خود – گزارشی هوش هیجانی شات^[۲۰۳]
۳-پرسشنامه سبک های یادگیری کلب^[۲۰۴] (LSI)
۱-پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (AMQ)
پرسشنامه انگیزه پیشرفت توسط هرمنس در سال ۱۹۷۰ ساخته شده است و دارای ۲۹ سؤال می باشد. این آزمون دارای ۱۰ زیر مقیاس می باشند که عبارتند از: سطح آرزوی بالا، انگیزه قوی برای تحرک بالا، مقاومت طولانی، تمایل به اعمال تلاش مجدد، ادراک پویا، آینده نگری، توجه به ملاک شایستگی و لیاقت، بازشناسی، ریسک پایین. نحوه اجرای پرسشنامه به صورت مداد و کاغذی می باشد. نحوه نمره دهی و تجزیه و تحلیل به این صورت است که ۲۹ جمله ناقص که به دنبال هر جمله ناقص چند گزینه داده شده است. این گزینه ها بر حسب شدت، انگیزش پیشرفت از زیاد به کم و کم به زیاد است.
پایایی
برای تعیین پایایی پرسشنامه انگیزش پیشرفت، هرمانس از فرمول کودر – ریچاردسون استفاده کرد و ضریب پایایی آن را ۸۶/۰ گزارش نمود که از نظر روان سنجی در سطح خوبی است. (شکرکن و محب،۱۳۸۱). پرسشنامه انگیزه پیشرفت در ایالات متحده نیز مورد بررسی قرار گرفته. اعتبار این تست به روش آلفای کرونباخ در ایالات متحده روی جمعیت کارگران با تعداد ۴۱۰ نفر برابر با ۹۴/۰ به دست آمده است. در تحلیل عامل مقدارKMO برابر با ۹۲/۰ به دست آمد (شکرکن و محب، ۱۳۸۱). در پژوهش حاضر برای تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ و تنصیف استفاده شده است. در جدول ۱-۳ ضرایب پایایی پرسشنامهی انگیزش پیشرفت آورده شده است.
جدول۱-۳. ضرایب پایایی پرسشنامهی انگیزش پیشرفت در پژوهش حاضر

انگیزش پیشرفت
ضرایب پایایی
آلفای کرونباخ

۷۱/۰