پروژه مسیرهای پیاده ایمن

 

      • پروژه بهبود روشنایی در سطح شهر

 

  • پروژه حمل و نقل عمومی ایمن (صالحی ۱۳۸۷،۲۵۴ – ۲۴۱)

ب) آمریکا

 

در ایالات متحده آمریکا به تبع نوع حکومت و تقسیمات کشوری کلیه ضوابط و مقررات می ­تواند از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت و متغیر باشد. این موضوع در حیطه طراحی و برنامه­ ریزی شهری نیز صحت دارد. اما آنچه بررسی­ها نشان می­دهد حاکی از آن است که در زمینه پیشگیری از جرم به وسیله طراحی شهری همان اصول CPTED در سراسر کشور مدنظر قرار می­ گیرند. به ویژه در طراحی مجتمع­های مسکونی که به تازگی احداث می­شوند، رعایت این اصول الزامی است. اخیراًً کنفرانس شهرداران آمریکا مطالعه­ ای را درباره همه شهرهای آمریکا که جمعیتی بالغ بر ۳۰٫۰۰۰ نفر دارند ـ حدود ۱۰۶۰ شهر ـ به اتمام رسانده است. حدود ۸۰ شهر در این حوزه مطابق این مطالعه در سطح خوبی گزارش ‌شده‌اند و تقریباً همه شهرها به شکل فعلی سیاست­های مربوطه را در طراحی­ها و برنامه­ ریزی­های خود دخیل کرده ­اند. یکی از عمده­ترین کاربردهای اصول CPTED در طراحی مراکز شهری به عنوان اصلی­ترین فضای عمومی شهرهاست. در این میان به منظور ایجاد ضمانت اجرایی این اصول نهادهای نظارتی چون پلیس نیز وارد عمل می­شوند. از جمله به جدیدترین ضوابطی که تیم متخصص نیروی پلیس برای اجرای اصول CPTED در مراکز شهر آمریکا تعیین ‌کرده‌است، ضوابط مربوط به دپارتمان پلیس سندیاگو است که در ماه مه سال ۲۰۰۹ تدوین شده است. خط مشی­هایی که در این گزارش آورده شده است مربوط به خیابان­ها و پیاده­روها، مکان­های عمومی در فضای باز، ساختمان­های مسکونی و اداری، ساختمان­های دارای چند کاربری و مراکز خرید هستند، که در ادامه به صورت اجمالی به آن ها پرداخته می­ شود.

 

  • خیابان­ها و پیاده­روها

خیابان­ها، پیاده­روها و تقاطع­ها باید به گونه ­ای طراحی شوند که از افراد پیاده در مقابل وسایل­نقلیه حمایت کرده و پیاده­روی را تشویق نمایند. همچنین باید طوری طراحی شوند که الگوی خیابان و واحد همسایگی را حفظ کنند و دارای روشنایی مناسب، نظارت طبیعی و مرزهای مشخص میان حیطه­های عمومی، نیمه عمومی و خصوصی باشند. طراحی چشم انداز خیابان نیز باید مانع ویرانگری و بی­نظمی باشد.

 

  • مکان­های عمومی در فضای باز

این مکان­ها برای برگزاری رویدادهایی چون نمایشگاه­ها، کنسرت­ها و مواردی از این قبیل مورد استفاده قرار می­ گیرند؛ و یا ممکن است در قالب پارک­ها باشند. این مکان­ها باید خطوط دید بدون مانعی از خیابان­های اطراف داشته باشند و طراحی منظر آن ها در مقابل ویرانگری مقاوم باشد.

 

  • ساختمان­های مسکونی

در مراکز شهرها انواع مختلفی از ساختمان­های مسکونی می ­تواند وجود داشته باشد. این موارد از ساختمان­های بلندمرتبه تا دو یا سه طبقه متغیرند. برخی از ساختمان­های مسکونی ممکن است دفاتر اداری و یا خرده­فروشی در خود داشته باشند. خط مشی­های این بخش مربوط به دسترسی پیاده و سواره، پارکینگ و محل قرارگیری دفاتر اداری، آسانسورها، رختشویخانه­ و نظیر اینهاست که به تفکیک ساختمان­های بلندمرتبه، کوتاه مرتبه (چند واحدی) و خانه­های ردیفی عنوان ‌شده‌اند.از جمله این موارد ‌می‌توان به ضرورت تک بودن ورودی­های پیاده و پارکینگ، داشتن کارت ورودی ساکنین و قرارگیری سرویس­های خدماتی در مکان­های دارای نظارت طبیعی برای ساختمان­های بلندمرتبه؛ نصب حصار یا دیوار در ورودی خانه­هایی که در فرورفتگی قرار دارند، استفاده از درهایی که به طور اتوماتیک پس از بسته شدن قفل می­شوند و مقرراتی در خصوص پارکینگ­های ساختمان­های کوتاه مرتبه اشاره کرد.

 

  • ساختمان­های اداری

موارد مورد اشاره در این بخش همانند ساختمان­های مسکونی بر دسترسی به ساختمان و چگونگی قرارگیری امکانات در ساختمان تأکید کرد.

 

  • ساختمان­های با کاربری مختلط مسکونی ـ اداری و پارکینگ عمومی

خط­­مشی­های مربوط به ساختمان­ها عنوان شده قابل استفاده در این بخش ذکر ‌شده‌اند. اما در بخش پارکینگ که ممکن است در ساعاتی که مورد استفاده کارکنان قرار نمی­گیرند، پارکینگ عمومی باشند بهره­ گیری از علائم راهنمایی که ساعات در دسترس عموم قرار گرفتن پارکینگ را مشخص ‌می‌کنند، تعیین نرخی برای این استفاده، در نظر گرفتن آسانسوری مجزا برای تردد عموم در بین طبقات پارکینگ و مواردی اینچنین ضروری شمرده شده است.

 

  • مراکز خرید

شاخص­ های زیر برای محوطه­های عمومی که در نواحی عمومی خارج از مغازه­ها، رستوران­های شخصی، تئاترها و سایر موارد قرار دارند به کار گرفته می­ شود.

 

      1. ورودی­ ها از خیابان: مراکز خرید و فروشگاه­های بزرگ باید مطابق راهبردهای شهری تا حد امکان فشرده و دارای فعالیت­های مختلف باشند. باید ورودی­ ها و خروجی­های متعدد از خیابان و به خیابان داشته باشند. ورودی وسایل نقلیه می ­تواند زمانبندی خاص خود را داشته باشد اما ورودی­های دوچرخه و پیاده معمولاً در همه ساعات باز هستند.

     

      1. پارکینگ: محل توقف اتومبیل­ها باید در مکانی زیر ساختمان و یا پشت آن باشد. ‌به این ترتیب دسترسی پیاده از این مکان به داخل ایمن­تر و منظر خیابان زیباتر خواهد بود.

     

      1. محل قرارگیری امکانات و فعالیت­ها: امکانات و فعالیت­هایی که تعداد زیادی از مردم را به خود جذب ‌می‌کنند همانند محل­های ارائه سرویس غذایی، باید در مکان­هایی قرار بگیرند که ترافیک پیاده زیادی نداشته باشد تا امکان نظارت طبیعی به وسیله افرادی که در محیط هستند فراهم باشد. به عکس مواردی چون تلفن­های عمومی و دستگاه­های خودپرداز که جمعیت زیادی را به خود جذب نمی­کنند باید در مکان­هایی با تردد پیاده بالا قرار بگیرند.

     

      1. سرویس­های بهداشتی باید در مکانی باشند که ورودی آن ها در دیدرس عموم قرار داشته باشد و نه در پشت ساختمان.

     

      1. محل­های نشستن: این محل­ها باید برای استراحت، خوردن و مشاهده فعالیت­ها در نظر گرفته شوند.

     

      1. روشنایی: نور شدید یکسانی باید در پارکینگ­ها، پیاده­راه­های درون فضای باز، میدانچه­ها و سایر چنین فضاهایی فراهم شود. ضرورت دارد تجهیزات مربوطه در مقابل خرابکاری­ها مقاوم باشند.

     

    1. سیستم­های ارتباطی در مواقع اضطراری: تلفن­ها، آژیرهای خطر و مواردی از این دست باید در مکان­های مناسب برای گزارش دادن افراد نصب شوند. علائمی برای نشان دان مکان سیستم­های ارتباطی در مواقعی اضطراری لازم­اند.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...