مطالعه دیگر در خصوص کاربرد بازی همکارانه، مطالعه صورت گرفته توسط پورسپاهی سامیان،حامد و رضا کراچیان (۱۳۹۳) با عنوان تخصیص آب در رود خانه های مشترک: کاربرد نظریه بازی می‌باشد. در این مطالعه، با توجه به مدیریت منابع مشترک آبی به علت وجود ذی نفعان متعدد با اهداف و مطلوبیت های مختلف و لزوم مدنظر قرار دادن این اهداف در برنامه‌ریز‌ی‌ها، یکی از مهم ترین چالش های مدیریت منابع آب است. اختلافات موجود در منابع مشترک آبی، می‌تواند موجب بروز اختلافات سیاسی و اجتماعی فراوان و بحران‌های ناشی از این اختلافات گردد. نظریه بازی با توجه به توانایی در نظر گرفتن استراتژی های بازیکنان و رفتارهای مورد انتظار در ازای هر استراتژی، روش مناسبی برای حل مسائل مدیریت منابع مشترک و از آن جمله مدیریت منابع آبی مشترک می‌باشد. در این مقاله، یک متدولوژی برای تخصیص ماهانه آب در رودخانه‌های مشترک ارائه گردیده است که در آن از روش ها و مفاهیم موجود در بازی همکارانه برای توزیع سود اضافی حاصل از همکاری، بهره گرفته شده و با توجه به آن، میزان پرداختی بازیکنان به همدیگر محاسبه گردیده است. روش های شپلی و نوکلئولوس روش های به کار رفته در این مقاله می‌باشند. گام‌های مختلف متدولوژی پیشنهادی جهت ارزیابی کارایی آن، برای تخصیص آب در سیستم رودخانه ای کارون- دز به کار گرفته شده است. نتایج استخراجی حاکی از قابلیت بالای دیدگاه‌ها و رو شهای موجود در نظریه بازی همکارانه در زمینه کاهش اختلافات در رودخانه‌های مشترک می‌باشد.

۲-۲-۲- مطالعات خارجی

در مطالعه‌ای که توسط هوبرت و کوبانلی^[۲۲](۲۰۱۲) در موضوع قدرت خط لوله^[۲۳] صورت گرفته است، آنان از نظریه بازی همکارانه جهت بررسی تأثیرات سه پروژه خط لوله (نورث استریم و نورد) بر ساختار قدرت در تجارت گاز به اروپا از طریق اورآسیا استفاده کرده‌اند. نورد استریم و سوث استریم جهت انتقال گاز نیازی به کشورهای اکراین و بلاروس ندارند. در مطالعه فوق از روش های کمی ‌در بازی‌های همکارانه استفاده شده و برای هر کدام از خطوط لوله فوق، بررسی های لازم صورت گرفته است. در این مدل ها، از مدل کمی شبکه اورآسیا برای گاز طبیعی استفاده شده است که شامل تولیدکننده‌های اصلی، کشورهای منتقل کننده و نواحی مصرف نیز می‌باشد و تابع ارزش را محاسبه می‌کند تا ارتباطات متقابل میان بازیگران اصلی در خطوط لوله مورد نظر را بررسی کنند. سپس بازی‌های در نظر گرفته شده را حل کرده‌اند و قدرت چانه‌زنی هر کدام از بازیگران را محاسبه می‌نمایند. در مدل مورد استفاده این مطالعه، ارزش هر کدام از خطوط لوله نامبرده شده بر روی دیگران محاسبه می‌شود و ‌به این شکل، ارتباطات متقابل و استراتژیک پروژه های فوق را بر همدیگر محاسبه کرده‌اند. طبق محاسبات فوق مشخص می‌شود که ارزش استراتژیک نورد استریم بسیار زیاد می‌باشد در حالی که ارزش استراتژیک سوث استریم چندان زیاد به نظر نمی آید.

هوبرت و آیکونیکوف^[۲۴] (۲۰۰۷) با بهره گرفتن از نظریه بازی همکارانه^[۲۵]، به بررسی تاثیر شبکه خطوط لوله بر ساختار قدرت در زنجیره تولید گاز کشور روسیه پرداخته‌اند. این مطالعه با بهره گرفتن از ارزش شپلی^[۲۶] برای تحلیل قدرت چانه‌زنی تولیدکنندگان اصلی ، ‌به این نتیجه رسیده است که انتخاب ها برای عبور از کشورهای منتقل کننده از ارزش استراتژی کمتری نسبت به برنامه های مستقیم روسیه برای مشتریانش از میان دریای بالتیک برخوردار می‌باشد.

مطالعه دیگری توسط آیکونیکوف^[۲۷](۲۰۰۵) انجام شده است که در آن توزیع ها و ارتباطات چند جانبه سرمایه‌گذاری‌ها در شبکه گازی اروپا را تحلیل می‌کند که در این شبکه گازی عرضه کنندگان گاز از کشورهای مستقل شده از شوروی سابق گازرسانی به غرب اروپا را انجام می‌دهند. در این مطالعه، از مدل دو مرحله ای تشکیل ائتلاف‌های داخلی^[۲۸] استفاده شده است تا همکاری میان تولیدکنندگان گاز و منتقل کنندگان را بررسی کند. در مرحله اول، بازیگران برای سرمایه‌گذاری در خطوط لوله همکاری می‌کنند و سود را میان خود تقسیم می‌کنند. در مرحله دوم، بازیگران زنجیره‌های عرضه را شکل می‌دهند و برای تقسیم سود میان خودشان چانه‌زنی می‌کنند. طبق مدل کمی در نظر گرفته شده در این مدل، می توان سرمایه‌گذاری یا عدم سرمایه‌گذاری در برخی شبکه های خطوط لوله را جهت به دست آوردن منافع استراتژیک درک کرد. طبق همین رویکرد مشخص می‌شود که چرا روسیه در خط لوله گران (نورث استریم) که از میان دریای بالتیک می گذرد، سرمایه‌گذاری می‌کند و چرا تولیدکنندگان کشورهای حاشیه دریای خزر مشتاق به ساخت خطوط لوله گران قیمت هستند تا بدون نیاز به روسیه گازرسانی به اروپا را انجام بدهند. همچنین نشان داده شده است که خریداران می‌توانند از محدودیتهای تجاری دوجانبه منفعت کسب کنند. آنهایی که در متنوع سازی دوباره سرمایه‌گذاری می‌کنند، با سایر خریداران می‌توانند از آثار جانبی مثبت استفاده کنند. ‌بنابرین‏، در این مقاله، منطقی جهت پشتیبانی اتحادیه اروپا برای برنامه های سرمایه‌گذاری واردکنندگان فراهم شده است.

مطالعه دیگری در این زمینه توسط آیکونیکوف و گیجسبرگ^[۲۹] (۲۰۱۰) انجام شده است. در مطالعه فوق، بازاری با خریداران داخلی متمرکز و فروشندگان خارجی متمرکز در نظر گرفته شده است و توضیح داده شده است که مقررات داخلی به افزایش قدرت خریداران داخلی در مقابل فروشندگان خارجی کمک ‌کرده‌است. در این مقاله، از ارزش شپلی برای توصیف توزیع مازاد تجاری و قدرت بازار در این انحصار دوجانبه استفاده شده است. در بازار گاز طبیعی اتحادیه اروپا، نشان داده شده است که چطور قانون‌گذار (اتحادیه اروپا) می‌تواند از سهمیه‌های مهمی استفاده کند و تشویق متنوع سازی عرضه را جهت افزایش قدرت خریداران و افزایش مازاد آن ها را انجام دهد.

همچنین، بازی‌های از نوع همکارانه کاربردهای مختلفی در علوم دیگر نیز داشته است. یکی از مطالعاتی که با بهره گرفتن از مدل های مختلف بازی‌های همکارانه، انجام شده است، مطالعه‌ای است که توسط سواپنیل و دیگران^[۳۰](۲۰۱۲) انجام شده است و در زمینه الگوی خوشه بندی کردن با بهره گرفتن از نظریه بازی همکارانه می‌باشد. در این مقاله، مشکل کلاسیک خوشه بندی کردن با بهره گرفتن از بازی‌های همکارانه همانند ارزش شپلی و نئوکلولوس می‌باشد. در این مقاله مشکل خوشه بندی کردن، به عنوان فرم مشخصه بازی فرمول بندی شده و از الگوریتم نوظهور^[۳۱]DRAC استفاده شده است. در این مقاله نشان داده شده است که چهار راه حل مفهومی‌بازی همکارانه یعنی نئوکلولوس، ارزش شپلی، گیتلی پوینت^[۳۲] و تی ولیو^[۳۳] نتایج جالبی را برای فرم مشخصه بازی پیشنهاد می‌دهند که در راه حل های دیگری که در این زمینه مطالعه شده است، مشاهده نمی‌شود.