* کارآفرینی سازمانی یا سازمان کارآفرینانه : کارآفرینی شرکتی به مفهوم تعهد یک سازمان به ایجاد و مصرف محصولات جدید‌، فرایندهای تازه و نظام سازمانی نوین است. (سازمان کارآفرین با بستر سازمانی مناسب)
۵-۵- پیشنهادات کاربردی تحقیق :
منابع انسانی یکی از سرمایه های پایان ناپذیر هر سازمانی می تواند باشد، به شرطی که به صورت مستمر مورد بررسی قرار داده شود و سعی در بهبود مستمر آن شود. لذا برنامه هایی مانند برگزاری آموزش های ضمن خدمت خصوصا در زمینه کارآفرینی توصیه می شود.
داشتن ارتباط با کارآفرینان موفق در حوزه های کاری شرکت، می تواند مدیران را در جهت الگوبرداری از کارآفرینان موفق را تسهیل کرده و زمینه بهینه سازی روش های آن به صورت بهتر فراهم می‌شود.
به دلیل اهمیت نوآوری و ابتکار عمل در استفاده از فرصت ها و غلبه بر چالش های رقبا، ریسک پذیری مدیران کارخانه جات مورد بررسی باید افزایش یابد تا بتواند پاسخگوی نیازهای متغیر و متنوع مشتریان باشند و از فرصت های محیطی به نحو مناسب بهره برداری نمایند.
تعارض، عاملی بازدارنده در مسیر توسعه گرایش به کارآفرینی است که برای رفع آن، کارکنان را باید به بحث در خصوص مسائل کاری تشویق کرد تا نظراتشان را به نحو مناسب به یکدیگر منتقل نمایند، اهداف و منافع واحدهای کاری با یکدیگر و نیز با اهداف کلی سازمان همسو شود و فضای باز گفتگو در همه حال وجود داشته باشد. این امر می تواند گرایش به کارآفرینی را تسهیل نماید. همچنین به کارگیری مکانیزم های رسمی و غیررسمی برای حل تعارض و ارتقاء سطح ارتباطات، اعتماد، همکاری و هماهنگی ها نقش مهمی در افزایش گرایش به کارآفرینی دارد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مدیران منابع انسانی باید سیستم پاداش خود را بر مبنای عوامل بازار، نظیر تعداد حساب های جدید، تعداد مشتریان، میزان رضایت مشتری و… پایه ریزی نمایند.
سازمان ها باید سعی کنند ساختارهای غیر رسمی و نامتمرکز را جایگزین ساختارهای سنتی نمایند تا بتوانند گرایش به کارآفرینی را افزایش دهند و در نتیجه بتوانند پاسخگویی سریع و مناسب به نیازهای مشتریان داشته باشند. لذا پیشنهاد می شود برای تقویت گرایش به کارآفرینی، قوانین و مقررات کم شود و موانع ارتباطات و تبادل اطلاعات به حداقل برسد و با به کارگیری ساختارهای ارگانیک و پویا، آزادی عمل بیشتری به متخصصان و افراد حرفه ای داده شود.
با توجه به نقاط قوت بدست آمده، مدیران شرکت های صنعتی باید تمرکز خود را در مرحله اول حفظ وضعیت موجود و به مرور زمان افزایش و بهبود نقاط قوت شرکت ها بگذارند. چرا که با توجه وضعیت نامناسب بازار و رقابت