طبق مصاحبه ها ، مددجویان گروه { پ / الف / ط } بیشتر در تعاملات برون گروهی خود ، با مددجویان با اقامت کوتاه مدت به تقویت رابطه قدرت خود می پردازند و در این راستا از روش هایی چون : جداسازی خود از مددجویان گروه مقابل و نیز ترجیح به برقراری رابطه ، بیشتر با کارکنان به نسبت برقراری رابطه با مددجویان گروه مقابل ، استفاده می کنند . برخی از مددجویان این گروه با ارتباط غیر کلامی ( چشم غره ، چپ چپ نگاه کردن و …) به سایر مددجویان با اقامت کوتاه مدت ، قدرت خود را به آن ها خاطر نشان می کنند. مددجویان با اقامت طولانی در صورت مواجهه با نافرمانی مددجویان کوتاه مدت از قوانین خوابگاه ، ابتدا با برخورد کلامی تذکر می دهند، طبق گفته های شرکت کنندگان این برخورد کلامی تند و تهدید آمیز است وگاهی با برخورد فیزیکی جزیی ( مانند پس گردنی ، شبسی[۱۰۴] ) همراه می شود و در نهایت موضوع به دخالت مراقبین می انجامد . ( البته با توجه به صحبت های شرکت کنندگان ، مددجویان به آزار فیزیکی یکدیگر علاقه مندند اما به دلیل برخورد مراقبین و وجود دوربین های مداربسته و رصد دایم رفتارهای مددجویان ، از این گونه رفتارها در کانون اصلاح و تربیت استان تهران کاسته شده است ، به ویژه این که همان طور که در طبقه ی تعامل کارکنان و مددجویان در زیر گروه موارد مشمول تنبیه ذکر شد ، درگیری فیزیکی جز موارد تخطی از قوانین اصلی کانون محسوب می گردد و منجر به انتقال مددجوی خاطی به اندرزگاه و تنبیه او می شود .) همچنین در ادامه باید متذکر شد که طبق مشاهدات ، مددجویان به شدت نسبت به یکدیگر رفتارهای تخریب گرایانه دارند و یکدیگر را برمبنای نوع بزه ، تعداد سو سابقه ، وضعیت خانوادگی ( مددجویان بی خانمان ) و ابتلا به اعتیاد ، مورد توهین و تمسخر قرار می دهند که می توان این رفتار ها را نوعی روش برای تقویت قدرت تلقی کرد . یکی دیگر از راه های تقویت قدرت ، تبدیل شدن به مددجوی تحویلی است که توضیحات کامل در این زمینه در زیر طبقه ی تعامل مددجویان با کارکنان ارائه شده است .

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مددجو با اقامت طولانی مدت : “من اصلا جدید ورود ها رو تحویل نمی گیرم اصلا باهاشون حرف نمی زنم.”
مددجو با اقامت طولانی مدت : “من اصلا با بچه ها گرم نمیگیرم فقط با مراقب هستم این طوری بهتره.”
گسترش شبکه دوستی :
یافته ها حکایت از این دارد که در گروه پسران هم ، یکی از اهداف گسترش شبکه دوستی ، تقویت قدرت است . مددجویانی که شبکه دوستی گسترده تری دارند در مقابل مددجویان فاقد ، از قدرت بیشتری برخوردارند . با توجه به صحبت های شرکت کنندگان در پژوهش ، از دیگر اهداف برقراری رابطه دوستی در این گونه اماکن ، بیشتر سواستفاده و کسب منفعت شخصی است . همان طور که یافته ها نیز نشان می دهد ، دوستی ها ناپایدار و بی ثبات است . در تمام مصاحبه ها مطرح شد که مددجویان دارای قدرت ( سایر عوامل قدرت ، مانند مدت اقامت طولانی ، بزه سنگین ، عضویت در شورا و … ) تمایلی به برقراری رابطه دوستی ، به ویژه با مددجویان با اقامت کوتاه مدت ندارند . در میان مددجویان کوتاه مدت هم برخی نوجوانان اعتقاد دارند که دوستی در این گونه محیط ها صرفا با هدف سواستفاده شخصی است و چون دردسر این دوستی ها بیشتر از منافع آن است بنابراین تمایلی به برقراری رابطه دوستی ندارند . از دیگر عواملی که باعث شده مددجویان علاقه به دوستی با یکدیگر نداشته باشند ، بی اعتمادی بسیار زیاد نسبت به رازداری یکدیگر است . طبق مشاهدات هم بیشتر مددجویان افغان با هم وطنان خود در ارتباط هستند . در اینجا به ذکر زیر طبقات این عامل می پردازیم.
مددجو با اقامت بلند مدت : “من با بچه های اینجا گرم نمیگیرم . تو این جورجا ها آدم نباید با کسی رفیق بشه ، اینجا هیش کی یا هیش کی ( هیچ کس ) دوست نیست ، اینجا فقط باید روزاتو بگذرونی. “
مددجو با اقامت کوتاه مدت : “اینجا رفیق داشتن دردسره ، همش از آدم میخوان یکی کاری واسشون بکنه. “
مددجو با اقامت بلند مدت : “من از وقتی عضو شورا شدم ، دیگه با بچه های دیگه حرف نمی زنم ، سرسنگین شدم ، بچه ها میگن خودشو گرفته ، رفته پاچه خواری کرده اما من محلشون نمیذارم . “
جدول ۴ – ۴

طبقه (Category) : نوع تعاملات مددجویان با یکدیگر گروه پسران

کد
Code

زیر طبقه۳
Subcategory3

زیر طبقه۲
Subcategory2

زیر طبقه۱
Subcategory1

پول

……………………..

ملاک دوست یابی

گسترش شبکه دوستی

ارتکاب بزه های یکسان

…………………….

ملاک دوست یابی

گسترش شبکه دوستی

هم محلی

……………………..

ملاک دوست یابی

گسترش شبکه دوستی

هم شهری

……………………..

ملاک دوست یابی

گسترش شبکه دوستی

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...