در این مرحله، شرکت تصمیم می­گیرد که زنجیره تامین خود را چگونه پیکربندی کند. در واقع در این مرحله، شرکت با تصمیمات استراتژیک خود ساختار زنجیره تامین و فرآیندهای هر مرحله را مشخص می­ کند. این تصمیمات استراتژیک شامل: مکان و ظرفیت تولید، انبارهای نگهداری، انتخاب نوع تولیدات، روش­های حمل و نقل، نوع سیستم اطلاعاتی مورد استفاده و … می­باشد.
۲-۶-۲ برنامه ریزی^[۱۷] زنجیره تامین:
در این مرحله، سیاست­های عملیاتی کوتاه مدت خود را تعیین می­ کند. در خلال این مرحله، ساختار استراتژیک زنجیره، مشخص و ثابت شده است. در مرحله برنامه ریزی، شرکت کار خود را با پیش بینی تقاضا در بازارهای مختلف در یک چارچوب زمانی، آغاز می­ کند. تصمیمات این مرحله شامل مقدار اقتصادی خرید مواد اولیه، دوره­ های سفارش، دوره­ های اقتصادی تولید و … می­باشد.
۲-۶-۳ مرحله عملیاتی زنجیره تامین:
در این مرحله، زمان­ها، کوتاه مدت (روزانه یا هفتگی) می­باشد. در این مرحله شرکت در رابطه با سفارش­های هر کدام از مشتریان تصمیم گیری می­ کند. در مرحله عملیاتی، ساختار استراتژیک زنجیره مشخص گردیده و برنامه ریزی­ها تعریف گردیده­اند. در این مرحله، سفارش­های فردی، زمان­های تحویل جداول زمانی تحویل و … مشخص می­گردد.

دیدگاه های فرآیندی^[۱۸] زنجیره تامین:
یک زنجیره تامین ترتیبی از فرآیندها و جریان­هایی است که در میان مراحل مختلف زنجیره تامین اتفاق می­افتد و با یکدیگر جهت رفع نیاز مشتری به یک محصول ترکیب می­شوند.
۲-۷-۱ دیدگاه چرخه­ای^[۱۹]
فرآیندها در داخل زنجیره تامین به چرخه­هایی تقسیم می­شوند که هر کدام از آنها بین دو مرحله از زنجیره تامین هستند. همانطور که در شکل ۲-۱، مشخص است این چهار چرخه (که شامل تمامی فعالیت­های زنجیره تامین است) مابین ۵ مرحله اتفاق می­افتد. این چهار چرخه عبارتند از:
الف .چرخه سفارش مشتری^[۲۰]
ب . چرخه پرسازی مجدد^[۲۱]
ج .چرخه تولید^[۲۲]
د .چرخه تدارکات
مطابق شکل این ۵ مرحله شامل مشتری ، خرده فروش، توزیع کننده، تولید کننده و عرضه کنندهمی باشد. در ادامه هر کدام از چرخه ها به تفکیک توضیح داده می شود.
شکل ۲- ۱ :مراحل و چرخه های مدل زنجیره تامین
۲-۷-۲ چرخه سفارش مشتری:
این چرخه مابین مشتری و خرده فروش اتفاق می­افتد و شامل کلیه فعالیت­هایی است که در رابطه با دریافت و پردازش سفارش مشتری می­باشد. همانطور که در شکل ۲-۲ مشخص است. این چرخه شامل ۴ مرحله است که با ورود مشتری آغاز و با دریافت سفارش توسط مشتری پایان می­یابد.
شکل ۲-۲ : چرخه سفارش مشتری
۲-۷-۳ چرخه پرسازی مجدد:
این چرخه مابین خرده فروش و توزیع کننده رخ می­دهد و شامل کلیه فعالیت­هایی است که در ارتباط با پرسازی مجدد موجودی خرده فروش می­باشد. همانطور که در شکل ۲-۳ ، نشان داده شده است. این مرحله با ایجاد سفارش توسط خرده فروش آغاز و با دریافت سفارش توسط وی پایان می­یابد.
شکل ۲-۳ : چرخه پرسازی مجدد
۲-۷-۴ چرخه تولید:
این چرخه مابین توزیع کننده و تولید کننده اتفاق می­افتد (یا بین خرده فروش و تولید کننده) و فعالیت­هایی را شامل می‌شود که مربوط به پرسازی مجدد موجودی توزیع کننده (یا خرده فروش) است. همانطور که در شکل ۲-۴ ، نشان داده شده است. در این فاز ورود سفارش ، اولین قسمت و دریافت سفارش توسط توزیع کننده آخرین قسمت چرخه است .
شکل ۲-۴ : چرخه تولید
۲-۷-۵ چرخه تدارکات:
این چرخه مابین تولید کننده و تامین کننده اتفاق می­افتد و شامل کلیه فعالیت­هایی است که در رابطه با اطمینان از موجود بودن و در دسترس بودن مواد اولیه به میزان کافی جهت تولید لازم به نظر می­رسد. فرآیندهای این چرخه نیز شبیه چرخه تولیدات است با این تفاوت که در این مرحله مراحل فوق مابین تولید کننده و عرضه کننده رخ می­دهد. [۱۹]

استراتژی های پاسخ گویی تقاضا در مدیریت زنجیره تامین:
با توجه به این مطلب که یکی از اهداف اصلی زنجیره تامین، برآورده نمودن نیازهای مشتری است، استراتژی هایی که در رابطه با مدیریت تقاضای زنجیره تامین بکار گرفته می شوند مهم می نمایند؛ عموماً استراتژی های ذیل از جمله کاربردی ترین در SCM‌ می باشند:
الف – ETO : این استراتژی به طراحی محصول بعد از اعلام نیاز توسط مشتری تاکید دارد در این استراتژی قبل از سفارش، نه تنها کالایی تولید نمی شود، بلکه طراحی هم نخواهد شد.
ب – MTS : در این استراتژی نیاز مشتریان از موجودی انبارهای کالای ساخته شده در نقاط مختلف انبارهای خرده فروشی شبکه زنجیره تامین برآورده می شود.
ج : MTO – در این روش سفارش مشتری سبب ایجاد جریان مواد و اطلاعات در زنجیره می گردد و محصول ساخته شده و مواد اولیه انبار نمی شود.
د : ATO ^[۲۳]: در روش مونتاژ برای سفارش، هسته اصلی مونتاژ برای اکثر محصولات یکسان می­باشد و فقط تغییر در دیگر اجزا مونتاژ نهایی ممکن می­باشد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

بسته به نوع تقاضای مشتریان، بررسی حجم سفارشات و نوع بازار، شرکت­ها یکی از استراتژی­ های فوق را بکار می‌بندند.
شکل۲-۵، استراتژی­ های فوق را در طول زنجیره تامین نمایش داده است. [۶]
شکل ۲- ۵ : موقعیت بررسی سفارش مشتری
تولید بر اساس پیش بینی
تولید براساس سفارش مشتری
نقطه بررسی سفارش مشتری

یکپارچه سازی زنجیره تامین
یکی از اهداف مهم مدیریت زنجیره تامین یکپارچه سازی است. شتادلر^[۲۴] [۲۰] اعتقاد دارد یک زنجیره تامین با ترکیب حرکت کالا با جریان اطلاعات مالی و عملیاتی بین طرفین مربوطه یکپارچه می شود. در روند سیر تکاملی صنایع تولیدی، برخی کارخانجات پیشرو به این نتیجه رسیدند که اگر تنها به نگرش های سنتی مدیریت زنجیره تامین وابسته باشند فروش آنها طبق انتظارات سوددهی نخواهد داشت.
سورین^[۲۵] [۲۱] معتقد است شرکت ها هم اکنون تاکید بیشتری بر سیستم ها و تکنولوژی اطلاعات برای کمک به بهبود عملکرد شبکه زنجیره تامین دارند.
در جواب این سوال که چگونه می توان به یک زنجیره تامین موفق دست یافت باید گفت که تشریک اطلاعات و برنامه ریزی عملیاتی، کلیدهای موفق در زمینه یکپارچه کردن زنجیره تامین هستند.
اما چه اطلاعاتی باید به مشارکت گذارده شود؟
چگونه باید بکار برده شود؟
چگونه اطلاعات، طراحی و عملیات زنجیره تامین را تحت تاثیر قرار می دهد؟
در نهایت اینکه چه نوعی از یکپارچه سازی باید اجرا شود؟
سیستم ها و دانش فنی اطلاعات یکی از مهمترین ابزارهای مدیریت زنجیره تامین کارا می باشد. در حقیقت سرمایه گذاری روی مدیریت زنجیره تامین از طریق فرصت هایی که از تحلیل دقیق و پیچیده اطلاعات زنجیره حاصل می شود، صورت می پذیرد. اولین مساله ای که در رابطه با اطلاعات در مدیریت زنجیره تامین وجود دارد این نیست که چگونه اطلاعات کسب شود بلکه این است که چه اطلاعاتی باید منتقل شود، چه اطلاعاتی برای زنجیره تامین مهم هستند و کدام می توانند بدون هیچ مشکلی نادیده گرفته شوند، چگونه اطلاعات باید تجزیه و تحلیل شوند و چگونه بکار برده شوند، اثرتکنولوژی اطلاعات در این زمینه چیست،چه ساختاری در درون سازمان های زنجیره باید وجود داشته باشد و چه ساختاری در بین سازمان های زنجیره تامین باید وجود داشته باشد، در نهایت اینکه آیا به سیستم ها و تکنولوژی اطلاعات می توان به عنوان ابزاری اصلی جهت کسب مزیت های رقابتی در بازار نگاه کرد.
مدیریت زنجیره تامین کارا زمانی موفق است که بتواند نیازهای مشتری را بطور کامل برآورده ساخته و برای او ارزش ایجاد کند و در عین حال سود درازمدت شرکای تجاری را تضمین نماید. در حقیقت، هدف ایجاد یک موقعیت برنده- برنده می باشد. شراکت در زنجیره تامین در حقیقت رابطه ای است که بین دو عضو مستقل در کانال های تامین از طریق به اشتراک گذاشتن اطلاعات در سطوح مختلف جهت دستیابی به اهداف و منافع خاصی از جمله کاهش هزینه های کلی و موجودی ها شکل داده می شود.
منتزر^[۲۶] [۲۲]معتقد است زنجیره ارزش شبکه ای از مراحل است که فعالیت هایی را برای ایجاد ارزش افزوده انجام می دهند. این مجموعه در عین مشارکت سعی در کنترل عدم قطعیت و تهدیدها در سطوح مختلف زنجیره دارد. او این نوع مشارکت بین سازمانی را همکاری کانال و یا برون سپاری استراتژیک می نامد. او معتقد است که بقا در بازار رقابت جهانی، دیگر به استراتژی باز وابسته نیست بلکه به توانایی شرکت در مقابله با شرایط متغیر و عدم قطعیت در هر دو طرف ( شرکای بالا دستی و پایین دستی ) بستگی دارد و این امر مستلزم بازنگری در مدیریت بین سازمانی با بهره گرفتن از ابزار تکنولوژی اطلاعات می باشد. [۳ ]