میانگین کل هیبرید ها و والدین به ترتیب ۹۴/۳۸ و ۰۶/۳۸ می باشد(جدول ۴-۳) ، که نشان دهنده ۸ % هتروزیس کل می باشد. بیشترین میزان هتروزیس نسبت به والد برتر در تلاقی P₁*P₂ و کمترین مقدار آن در تلاقی P₁*P₁₀ مشاهده شد.
با توجه به نحوه پراکنش والدین می توان اظهار داشت والد P₁بیشترین تعداد ژنهای مغلوب و والد P₇بیشترین ژنهای غالب را دارا می باشد و والدP6 و والد های P9 وP3 حالت حد واسط بین ژنهای مغلوب و غالب را دارند.

شکل ‏۴–۶: رگرسیون Wr-Vr برای صفت تعداد طبق در گیاه W=aVr + b،Wr(کواریانس نتاج –والد) ،Vr (واریانس والدین )، نقاط ژنوتیپ های P₁تا P₁₀می باشند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

ارتفاع کل گیاه
مقدار GCA و SCA برای این صفت نیز در سطوح آماری ۵/۰و ۱ درصد معنی دار است که نشان از نقش توام اثرات افزایشی و غیر افزایشی در کنترل این صفت دارد.همچنین معنی دار شدن GCA/SCA ( جدول۴-۱) سهم قابل توجه اثرات افزایشی در کنترل این صفت را نشان می دهد.
متوسط درجه غالبیت ۹۶/۱ (جدول ۴-۳) و قطع کردن خط رگرسیونی منحنی کواریانس نتاج – والد در قسمت بالای منحنی سهم بیشتر اثرات افزایشیدر کنترل این صفت را نشان می دهد.
مقادیر GCA نشان داد لاینهای P₂و P₅به ترتیب بیشترین تاثیر را در افزایش و کاهش ارتفاع کل داشتند (جدول۴-۲). بنا براین اگر به دنبال افزایش ارتفاع گیاه در پروزه های اصلاحی هستیم ،می توان از والد P₂برای انتقال این صفت استفاده کرد .نتایج SCA حاکی از این بود که تلاقی هایP₂*P₄ ،P₃*P₆ ، به ترتیب بیشترین و کمترین ارتفاع کل را دارند.
میانگین کل هیبرید ها و والدین به ترتیب ۹۷/۶۷ و ۱۰/۶۸ می باشد (جدول ۴-۳) ،که نشان دهنده ۱۳% هتروزیس کل می باشد. بیشترین میزان هتروزیس نسبت به والد برتر در تلاقیP₂*P₄، و کمترین مقدار آن در تلاقی P₃*P₆ مشاهده شد.
با توجه به پراکنش والدین در نمودار کواریانس نتاج والد والد P₂ دارای بیشترین ژنهای مغلوب و والد P₈دارای بیشترین ژنهای غالب می باشد و والد های P1، P5، P7 دارای ژنهای حد واسط هستند.

شکل ‏۴–۷: خط رگرسیون Wr-Vr برای صفت ارتفاع گیاه .Wr=aVr +br، Wr(کواریانس نتاج –والد) ،Vr (واریانس والدین )، نقاط ژنوتیپ های P₁تا P₁₀می باشند.
وزن صد دانه
نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ترکیب پذیری عمومی(GCA) و خصوصی (SCA )در سطح آماری ۵/۰و ۱ درصد معنی دار است ،که نشان از نقش توام اثرات افزایشی و غیر افزایشی در کنترل این صفت دارد.
همچنین معنی دار شدن GCA/SCA ( جدول۴-۱) موثر بودن اثرات افزایشی در کنترل این صفت را نشان می دهد درجه غالبیت ۳۱/۱ (جدول ۴-۳) برای صفت وزن صد دانه نیز نشان از وجود اثرات غالبیت در کنترل این صفت دارد.
منحنی Wr در قسمت پایین منحنی بوسیله خط رگرسیون قطع شده است که نشان می دهد صفت بیشتر تحت تاثیر اثرات فوق غالبیت قرار دارد.
مقادیر GCA نشان داد لاینهای P₇ و P₁به ترتیب بیشترین تاثیر را در افزایش و کاهش وزن صد دانه داشتند (جدول ۴-۲) نتایج SCA حاکی از این بود که تلاقی های P₄*P₈ ،P₆*P₇ ، به ترتیب بیشترین و کمترین وزن صد دانه را دارند.
میانگین کل هیبرید ها و والدین به ترتیب ۶۲/۴و ۴۳/۴می باشد (۴-۳) ، که نشان دهنده ۱۹% هتروزیس کل می باشد. بیشترین میزان هتروزیس نسبت به والد برتر در تلاقیP₆*P₈ ، و کمترین مقدار آن در تلاقی P₁*P₁₀مشاهده شد.
با توجه به نحوه پراکنش والدین نسبت به مبدا مختصات در نمودار کواریانس نتاج والد می توان گفت که والد P₁₀ بیشترین ژن های مغلوب و والدP₁ بیشترین ژنهای غالب را دارد. و والد های P₂ وP₃دارای ژنهای حد واسط می باشد.

شکل ‏۴–۸: خط رگرسیون Wr-Vr برای صفت وزن صد دانه Wr=aVr + b،Wr(کواریانس نتاج –والد) ،Vr (واریانس والدین )، نقاط ژنوتیپ های P₁تا P₁₀می باشند.
عملکرد
نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ترکیب پذیری عمومی(GCA) و خصوصی (SCA )در سطح آماری ۵/۰و ۱ درصد معنی دار است،که نشان از نقش توام اثرات افزایشی و غیر افزایشی در کنترل این صفت دارد.
همچنین معنی دار شدن GCA/SCA ( جدول۴-۱)، نشان میدهد اثرات افزایشی نقش موثری در کنترل این صفت دارند. متوسط درجه غالبیت ۶۲/۱۰(جدول ۴-۳) ، نشان از وجود اثرات غالبیت در کنترل این صفت دارد . قطع شدن منحنی Wr در قسمت منفی بوسیله خط رگرسیونی نشان می دهد صفت بیشتر تحت کنترل اثرات فوق غالبیت قرار دارد.
مقادیر GCA نشان داد لاینهای P₂ و P₇به ترتیب بیشترین تاثیر را در افزایش و کاهش عملکرد در واحد بوته داشتند (جدول ۴-۲) که نشان می دهد والد P₂بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد داشته است و بهترین والد برای افزایش عملکرد در نتاج می باشد.
نتایج SCA حاکی از این بود که تلاقی های P₁*P₂ ،P₂*P₃ ، به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد در واحد بوته را دارند. بنابراین هیبرید های حاصل ازتلاقی های P₁*P₂دارای بیشترین عملکرد هستند و می توان آنها را به عنوان بهترین هیبرید در صفت عملکرد انتخاب کرد.
میانگین کل هیبرید ها و والدین به ترتیب ۶۸/۴۱و ۷۸/۳۵ می باشد(جدول ۴-۳) ،که نشان دهنده ۵۹ % هتروزیس کل می باشد. بیشترین میزان هتروزیس نسبت به والد برتر در تلاقیP₆*P₁₀ ، و کمترین مقدار آن در تلاقی P₁*P₉مشاهده شد.
والد P₁₀ دارای بیشترین ژنهای مغلوب و والد های P₉و P₄ بیشترین ژنهای غالب را دارند.

شکل ‏۴–۹: خط رگرسیون Wr-Vr برای صفت عملکرد . Wr = aVr + b، Wr(کواریانس نتاج
–والد) ،Vr (واریانس والدین )، نقاط ژنوتیپ های P₁تاP₁₀ می باشند.
جدول ‏۴–۳: برآورد پارامترهای ژنتیکی برخی صفات مورد بررسی در تلاقی دای آلل لاینهای اینبرد گلرنگ

پارمترهای ژنتیکی

تعداد روز تا شروع گلدهی

تعدادروز تا متوسط گلدهی

تعداد روز تا پایان گلدهی

ارتفاع تا اولین شاخه فرعی

تعداد شاخه فرعی

واریانس GCA

۶۳/۱

۰۴/۱