(۱/۲۰۶۰-۲۰۶۲)
۵-۳-۶ . دریا:
دریا نیز پدیدۀ سرشار از لطف الهی است که در اختیار جانداران بخصوص انسان قرار داده شده است و در آن دنیا نیز چشمه های بهشتی در اختیار شایستگان قرار می گیرد:

لب ببند و غور دریایی نگر

بحر را حق کرد محکوم بشر^۲۸

همچو چشمۀ سلسبیل و زنجبیل^۲۹

هست در حکم بهشتی جلیل

چارجوی جنّت اندر حکم ماست

این نه زور ما ز فرمان خداست

(۱/۳۵۵۸-۳۵۶۰)
در سرگذشت حضرت نوح و موسی، دریا بیشترین نقش را بازی می کند: حضرت نوح به امر خدا یک کشتی می سازد و وقتی طوفان بلا نازل می شود، دریایی که از باران به وجود می آید، کشتی او را به مکان بلندی می برد و او و پیروانش نجات می یابند و کافران غرق می شوند. در داستان حضرت موسی (ع) هم، او و پیروانش از دست فرعونیان می گریزند و هنگامی که به دریا (رود نیل) می رسند، به امر خدا راهی باز می شود و آنان عبور می کنند و زمانی که فرعونیان وارد دریا می شوند، راه دوباره بسته می شود و آنان غرق می شوند:

نوح و موسی را نه دریا یار شد

نه بر اعداشان به کین قهار شد

(۱/۱۸۴۱)
۵-۳-۷ . باد:
باد هر چند به ظاهر، بر انسان حمله می کند و بر او سیلی می زند و اگر شدید باشد حتی درختان را نیز می شکند اما تا وقتی وزش آن، امری طبیعی باشد (یعنی از روی عذاب الهی، که شرح آن خواهد آمد- نباشد) برای انسان و دیگر موجودات مفید است و در واقع لطف الهی است که بر آنان می وزد و در حدیث نیز آمده است که : «فَإذا رَأیتُمُوها فَلا تَسُبُّوها: هرگاه باد را مشاهده کردید، به آن دشنام مدهید».^۳۰

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

این شمال و این صبا و این دبور^۳۱

کی بود از لطف وز انعام دور

(۴/۱۴۰)
«باد نزد صوفیّه، نصرت الهی است که ضروری کافّۀ موجودات است و هیچ اسم موافق تر از این نیست سالک را این کلمه در مثنوی به معانی مختلف آمده است، از جمله به معنی خداست و قدرت الهی و عنایت و نصرت خداوند».^۳۲ مولوی با استناد به حدیث إنَّ لِربِّکُم فِی أیّامِ دَهرِکُم نَفَحاتٍ ألا فَتَعرَّضُوا لَها^۳۳ (در طول زندگی شما نسیم هائی از لطف پروردگارتان می وزد. آگاه باشید پس خود را در معرض آن قرار دهید) می گوید:

گفت پیغامبر که نفخت های حق

اندرین ایّام می آرد سبق